அம்மாக்களும் பிள்ளைகளும்.02

துன்பத்திலிருந்து இன்பத்துக்குச் செல்ல, சில நொடிகள்கூட தேவைப்படுவதில்லை என்பதற்கு பூங்கோதை, இளங்கோ இருவரது அனுபவம் ஒரு உதாரணம் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். வேதனையும் கண்ணீருமாய்த் தொடங்கிய ஒரு நாள் குதூகலத்தில் முடியுமென்று அவர்களே நினைத்துப் பார்த்திருக்க மாட்டார்கள். உறவுகளின் இலக்கணங்களை மாற்றியமைத்த, அந்த சம்பவம் நிகழ்ந்தேறிய அந்த நாள் எப்படித் தொடங்கியது தெரியுமா?

********

ஒரு மணி நேரம் ஆத்திரம்தீரக் கூச்சலிட்டுவிட்டு, கனகராஜ் வீட்டைவிட்டு வெளியேற, அந்த வீட்டை மயான அமைதி ஆட்கொண்டது. சமையலறையின் கதவோரம் சாய்ந்து உட்கார்ந்தவாறு பூங்கோதை விசும்பியழுது கொண்டிருக்க, முற்றத்துத்தூணில் சாய்ந்தவாறு அவளது மகன் இளங்கோ மோட்டை வெறித்தபடி அமர்ந்திருந்தான்.

”அடியே பூங்கோதை! இவனைப் பெத்த வயித்துலே பிரண்டையை வைச்சுத்தான் கட்டிக்கணும் நீ! அஞ்சு, பத்துன்னு திருடினதுபோக இப்போ ஆயிரம் ரூபாய் வரைக்கும் வந்திட்டான். நான் சாயங்காலம் வரும்போது இவன் வீட்டுலே இருந்தா, கண்டதுண்டமா வெட்டிருவேன்!”

போகிற போக்கில் கனகராஜ் கோபம்தாளாமல் சொன்ன வார்த்தைகள் இளங்கோவின் காதுகளில் இன்னும் எதிரொலித்துக் கொண்டிருந்தன. ஒரு நீண்ட பெருமூச்சை விட்டவன், எழுந்து தனது அறையை நோக்கி நடந்து செல்லவும், பூங்கோதை நிமிர்ந்து மகனைக் கவனித்தாள். அவனது முகத்தைப் பார்த்தவுடனேயே, அவன் ஏதோ தீர்மானத்துடன் இருப்பதைப் புரிந்துகொண்டவள், பதைபதைப்புடன் எழுந்து அவனைப் பின்தொடர்ந்து அவனது அறைக்குள் சென்றாள்.

இளங்கோ பரணிலிருந்த தனது சூட்கேஸை இறக்கிக் கட்டிலில் திறந்து வைத்தான். பிறகு கொடியிலிருந்த தனது உடைகளை ஒவ்வொன்றாக எடுத்து மடித்து சூட்கேசுக்குள் திணிக்கத் தொடங்கினான்.

”இளங்கோ! என்னடா இது? எங்கே கிளம்பிட்டே?”

”எங்கேயோ!” என்று விரக்தியாகக் கூறினான் இளங்கோ. “அதான் உம் புருஷன் சொல்லிட்டாரில்லே, பார்த்தா வெட்டிருவேன்னுட்டு. அப்புறம் எனக்கு இங்கே என்ன வேலை?”

”என்னையும் உண்மையைச் சொல்லவிடலையே நீ!” விசும்பினாள் பூங்கோதை. “உங்கப்பாவுக்குக் கணக்குத் தெரியாதுன்னு நினைச்சு நான்தான் எங்க ஊருக்கு மணியார்டர் பண்ணினேன். அது தெரிஞ்சிருந்தா உனக்குக் கிடைச்ச அடியும் உதையும் எனக்கும் கிடைச்சிருக்கும். அதுகூடப் பரவாயில்லே போலிருக்கேடா! இருபது வயசுப்பையனை இப்படியா ஒரு மனுசன் அடிப்பாரு!”

இளங்கோ அப்படியே கட்டிலில் சரிந்து உட்கார்ந்தான். ‘அப்பா என்மேலேதான் சந்தேகப்படுவாரு; அப்படியே இருக்கட்டும். நீ எடுத்தேன்னு சொன்னா, அவரு ஊருக்கு போன்போட்டு உங்கப்பாவைத் திட்டுவாரு. அசிங்கம்’ என்று அம்மாவை எச்சரித்துவிட்டு, திருட்டுப்பழியைத் தன்மீதே போட்டுக்கொண்டது உண்மைதான். ஆனால், இன்று அப்பாவின் ஏச்சும் அடியும் வழக்கத்தைவிட மிகவும் அதிகமாக இருந்தது. ஆயிரம் ரூபாய் ஆயிற்றே!

”டேய் இளா! நீயும் இந்த வீட்டை விட்டுப் போனா, அப்புறம் எனக்கு நாதியே இல்லாமப்போயிடும்டா!” பூங்கோதை மகனின் தலையைக் கோதியபடி கூறினாள். “உனக்கு ஒரு வேலை கிடைச்சா என்னையும் கூட்டிக்கிட்டுப் போ. அதுவரைக்கும் என்னைவிட்டு எங்கேயும் போயிடாதேடா!”

இளங்கோவுக்கு அம்மாவைப் பார்க்கப் பாவமாகத்தான் இருந்தது. அவள் சொன்னதிலிருந்த உண்மையும் அவனுக்குப் புரிந்தது. தானும் வீட்டை விட்டு வெளியேறிவிட்டால், அப்பா தனது மொத்த ஆத்திரத்தையும் வெளிப்படுத்த அம்மாவை மட்டும்தான் இனி பயன்படுத்தக் கூடும். ஐயையோ! பாவம் அம்மா!

”சரிம்மா!” கட்டிலில் கால்களை நீட்டிக்கொண்டு, கைகளை மடக்கித் தலைக்குப் பின்னால் வைத்துக்கொண்டபடி கூறினான். “நான் எங்கேயும் போகலே. தலையெழுத்துப் போல நடக்கட்டும்! கொஞ்ச நேரம் தூங்கணும் போலிருக்கும்மா!”

”வந்து ஒருவாய் சாப்பிடுறா!” கண்களைத் துடைத்துக்கொண்டு, மகனின் தோளை உலுக்கினாள் பூங்கோதை. “என்ன வருத்தம்கோபம் இருந்தாலும் வயத்தைக் காயப்போடாதேடா!”

”வேண்டாம்மா!” இளங்கோ முகத்தைத் திருப்பிக் கொள்ள முயன்றான்.

”அடம்பிடிக்காம எழுந்திருடா!” என்ற பூங்கோதை, மகனை வலுக்கட்டாயமாக எழுப்ப முயன்றபோதுதான் அது நிகழ்ந்தது.

சாப்பிட விரும்பாமல், இளங்கோ அம்மாவின் இழுப்பிலிருந்து திமிறி புரண்டுபடுக்க முயல, நிலைதடுமாறிய பூங்கோதை அப்படியே சரிந்து மகனின் மீது குப்புற விழுந்தாள். கட்டிலில் புரள முற்பட்ட இளங்கோவின்மீது பூங்கோதை சட்டென்று விழவே, அவன் கட்டிலிலிருந்து தள்ளப்பட்டு, கீழே விழப்போக, பதறிய பூங்கோதை அவனது இடுப்பைப் பிடித்து வளைக்க, இருவரும் கட்டிலிலிருந்து புரண்டு கீழே விழுந்தனர். தரையில் இளங்கோ விழுந்திருக்க, அவன்மீது பூங்கோதை அழுந்தியிருக்க, கீழே விழுந்த வேகத்தில் இருவரும் ஒருவரையொருவர் கட்டிப்பிடித்தபடி இரண்டு மூன்றுமுறை உருண்டு கிட்டத்தட்ட சுவரருகே சென்றுவிட்டிருந்தனர்.

பூங்கோதையின் முகத்தை பல வருடங்களுக்குப் பிறகு இப்போதுதான் இத்தனை கிட்டத்தில் பார்ப்பது போலிருந்தது இளங்கோவுக்கு. தன்மீது படுத்திருந்த அம்மாவின் மூச்சு முகத்தில் சூடாக விழுந்து கொண்டிருந்தது. கட்டிலிலிருந்து புரண்டதில் அவனது லுங்கியும், அம்மாவின் புடவையும் சற்றே மேலேறியிருந்ததால், புசுபுசுவென்று மயிர்படர்ந்திருந்த அவனது காலும், மொழுமொழுவென்றிருந்த அம்மாவின் காலும் ஒன்றோடு ஒன்று அழுந்தியதில் இருவருக்குமே மயிர்க்கூச்செரிந்தது. அத்தோடு இளங்கோவின் கைகள் அம்மாவின் இடுப்பை வளைத்து இறுக்கியிருந்ததால், இருவரது இடுப்புகளும் ஒன்றோடொன்று அழுந்தியிருந்தன. அம்மாவின் கொழுத்த முலைகள் இளங்கோவின் மார்புகளில் அழுந்தி நசுங்கியிருந்தன.

காதலர்கள் கண்களால் ஒருவரையொருவர் விழுங்குவதுபோல, இளங்கோவும் பூங்கோதையும் ஒருவரது கண்களை மற்றவர் ஊடுருவிக் கொண்டிருக்க, தன்னிச்சையாக இளங்கோவின் கைகளில் ஒன்று பூங்கோதையின் இடுப்பிலிருந்து நகர்ந்து அவளது வழவழப்பான முதுகை வருட, இன்னொரு கை கீழிறங்கி அம்மாவின் குண்டிக்கோளங்களில் ஒன்றை இறுக்கியது. பூங்கோதை ஒரு கணம் கண்களை மூடியவாறு, கீழுதட்டைக் கடித்துக் கொண்டாள். பல நாட்கள், பல மாதங்களுக்குப் பிறகு, ஒரு ஆணின் கரங்களின் அணைப்பை அனுபவித்தவள் தன்னிலை மறந்துபோயிருந்தாள். இளங்கோவுக்கோ, கிராமத்துச் சூழலில், பெண்களிடமிருந்து எப்போதும் தள்ளியே வாழ்ந்து பழக்கப்பட்டதால், அம்மாவின் ஸ்பரிசம் ஒரு அபாரமான உணர்ச்சியை ஏற்படுத்தி, அவனது ஆண்மையைத் தூண்டி விட்டிருந்தது.

தான் படுத்துக்கொண்டிருப்பது தனது மகனின் மீது என்பதோ, தன்னை இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டிருப்பது பெற்ற மகனின் கைகள் என்பதோ அவளுக்குப் புரிபட சில வினாடிகள் பிடித்தன. மகனின் தசைப்பிடிப்பான வலுவான மார்பின்மீது தனது முலைகள் அழுந்தி நசுங்கியதில் அவளது முலைக்காம்புகள் சட்டென்று விடைத்துக் கொண்டிருந்தன. அதே சமயம், தனது இடுப்புக்குக் கீழே, தொடைகளுக்கு நடுவே மகனின் எழுச்சி வீரியம்பெற்று எழும்பி நின்றவாறு, புடவையோடு உராய்ந்தபடி தனது புண்டையைச் சீண்டுவதையும் அவளால் உணர்ந்துகொள்ள முடிந்தது. இப்படி எத்தனை வினாடிகள் கடந்தன என்பதை இருவராலுமே அறிந்து கொள்ள முடியவில்லை. இளங்கோவின் கைகள் மென்மேலும் இறுகத் தொடங்கியிருக்க, அந்த இறுக்கம் தந்த கதகதப்பில் அவளது ரோமக்கால்கள் சிலிர்த்து எழும்பின. இளங்கோ சட்டென்று தனது கால்களால், அம்மாவின் கால்களை வளைத்துப்பிடித்தவாறு, தனது எழுச்சியை அவளது தொடைகளுக்கு நடுவில் மேலும் கீழுமாய்த் தேய்க்க ஆரம்பித்தபோதுதான், பூங்கோதைக்கு சுயநினைவு வந்தது.

”இளா! விடு இளா! இது....இது என்னது இது...?”

இளங்கோ ஓரிரு நிமிடங்களில் உலகையே மறந்திருந்தான். திமிறியபடியே எழ முயன்ற அம்மாவை அப்படியே புரட்டிப்போட்டு, அவள்மீது படர்ந்தான். தனது முகத்தை அம்மாவின் முகத்தின்மீது தாழ்த்தியவன், அவளது இதழ்களை வாயால் கவ்வினான். பூங்கோதை திமிறியபடி எதையோ சொல்ல முயல, அந்த இடைவெளியில் இளங்கோவின் நாக்கு, சட்டென்று அம்மாவின் வாய்க்குள் புகுந்தது. தனது வாய்க்குள் அம்மா முனகுவதை இளங்கோவால் உணர முடிந்தது. அம்மாவை முத்தமிட்டவாறே, தனது எழுச்சியை அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே வைத்து அழுத்தி அழுத்தித் தேய்க்கத் தொடங்கினான். அவனது கைகள் இப்போது துணிச்சலுற்று, அம்மாவின் முந்தானையை விலக்கி, அவளது இரண்டு முலைகளையும் ரவிக்கையோடு சேர்த்துப் பிடித்துப் பிசையத் தொடங்கின.

” நிறுத்துடா இளா! பெரிய தப்புப் பண்றோம்!”

பூங்கோதை திமிற முயன்றபோதிலும், ஒரு நொடியில் மகனின் எழுச்சி எவ்வளவு பெரிதாகியிருக்கிறது என்பதை, தனது தொடைகளுக்கு நடுவில் அது உறுத்தியதிலிருந்து புரிந்துகொண்டாள். அம்மா நகரமுடியாதபடி கால்களால் இளங்கோ பூட்டுப்போட்டிருக்கவே, பூங்கோதையின் புடவையோடு உரசியவாறு, அவளது புண்டையைச் சீண்டியவாறு அவனது பூல் பருத்து நீண்டுகொண்டிருந்தது.

மூச்சைப்பிடித்தபடி அம்மாவை முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்த இளங்கோ, நிமிர்ந்தவுடன், இரண்டு கைகளையும் கீழே செலுத்தி, அவளது புடவையைத் தூக்க முயன்றான்.

”ஐயோ இளா! விடுடா!”

இளாவின் வாலிபமுறுக்கேறிய கைகள், பூங்கோதையின் புடவையை சட்டென்று அவளது தொடைவரைக்கும் தூக்கிவிட, ஒரு கையை தனக்கும் மகனுக்கும் இடையே நுழைத்து, தனது பிறப்புறுப்பை மூட பூங்கோதை முயன்றபோது, மகனின் எழுச்சியை அவளது விரல்கள் தொடவே, ‘ஸ்ஸ்ஸ்’ என்று முனகினாள்.

”இளா, உங்கப்பா முகத்துலே முழிக்க முடியாம பண்ணிடாதேடா! விடுடா!”

சட்டென்று இளங்கோ சுதாரித்துக்கொண்டு, நிலைமையின் விபரீதத்தை உணர்ந்தான். ஓரிரு நிமிடங்களுக்கு முன்னர், வேதனையுடனும் மன உளைச்சலுடனும் இருந்தவன், எப்படி அம்மாவையே திடீரென்று....? சே!

விருட்டென்று அம்மாவை விடுவித்து எழுந்தவன், தனது லுங்கியைச் சரிபடுத்திக்கொண்டு, ஜன்னல்பக்கம் சென்று கம்பிகளைப் பிடித்தவாறு, குறிக்கோளின்றி வெளியே வேடிக்கை பார்க்க ஆரம்பித்தான். ஒரு சில நொடிகள் கழித்து அவன் திரும்பியபோது, அந்த அறையில் அம்மா இருக்கவில்லை. இனி அவள் முகத்தில் எப்படி விழிப்பது? என்ன காரியம் செய்துவிடப் பார்த்தேன்? சீ, நானும் ஒரு மனிதனா? இந்தப் பூலை வெட்டி எறிந்தால் என்ன?

கட்டிலுக்கு வந்தவன் மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டு, விட்டத்தை நோக்கியவாறு சில நிமிடங்களுக்குத் தன்னையே கடிந்துகொண்டுவிட்டு, அப்பாவிடம் வாங்கிய அடியினாலும், அயர்ச்சியினாலும் தன்னையறியாமல் உறங்கிவிட்டான். அவனது கனவில் அம்மாவின் இரண்டு கைகளையும் கயிற்றால் கட்டிப்போட்டுவிட்டு, அவளது கால்களை விரித்து, தனது பூலை நுழைத்து அவளைக் கதறக் கதற ஒத்து மகிழ்வது போலக் காட்சிகள் வந்தன.

”வேணாண்டா! நான் உன் அம்மாடா! என்னைக் கெடுத்திடாதேடா!”

அம்மா அலற அலற.....! உடம்பெல்லாம் வியர்க்க இளங்கோ கண்விழித்து எழுந்து அமர்ந்தபோது, கட்டிலில் அவனுக்கு மிக அருகில் பூங்கோதை அமர்ந்திருந்தாள், நிர்வாணமாக!

”அம்மா...!” அதிர்ச்சியுடன் தன்னை ஏறிட்ட மகனைப் பார்த்துப் புன்னகைத்தாள் பூங்கோதை.

”அம்மாதான்! அதுக்கென்ன இப்போ?”

இளங்கோ அம்மாவை வெறித்துப்பார்த்தான். அவளது முகத்தில் இப்போது சற்றும் வேதனையின் அறிகுறி காணப்படவில்லை. அவளது கண்களில் ஒரு அலாதியான பிரகாசம். அவளது உதடுகள் லேசாகத் துடித்துக் கொண்டிருப்பதுபோலத் தோன்றியது. பார்வையை கீழே இறக்கியபோது, ரவிக்கை, பிரா இல்லாமல் இரண்டு பூசணிக்காய்களைப் போன்றிருந்த கொழுத்த முலைகள்; அவற்றின் முகட்டில் இரண்டு அதிரசத்தை ஒட்டிவைத்தது போலிருந்த பெரிய கருவளையங்கள்; மத்தியில் இரண்டு மொச்சைக்கடலை போல விடைத்துப் புடைத்துத் தெரிந்த காம்புகள். இருபது வருட தாம்பத்தியத்தின் விளைவாக, அம்மாவின் முலைகள் சற்றே தொய்வுற்று, ஒவ்வொரு முலைக்காம்பும் எதிரெதிர் திசைகளைப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பது போலிருக்க, இரண்டு முலைகளுக்கும் நடுவிலிருந்த இடைவெளியில் முகத்தைப் புதைத்துக் கொள்ளலாம் போலிருந்தது. இடுப்பில் பெரியது ஒன்றும், சிறியது ஒன்றுமாக இரண்டு மடிப்புகள். சற்றே பருத்த வயிறு; ஒரு பாட்டில் மூடியைக் கொள்ளத்தக்க தொப்புள். ஒரு காலைத் தரையிலும் இன்னொரு காலை கட்டிலின் மீதும் வைத்திருந்ததால், விரிந்திருந்த தொடைகளுக்கு நடுவே, இடுப்புக்குக் கீழே கருகருவென்று புசுபுசுவென்று அடர்ந்திருந்த மயிர்க்காடு. அதைக் கூர்ந்து கவனித்தபோது, அதில் முத்துப்போல ஒரு ஈரச்சொட்டு பளபளத்துக் கொண்டிருந்தது.

”என்னடா யோசனை?” பூங்கோதை இரண்டு கைகளிலும் மகனின் முகத்தை ஏந்திக்கொண்டாள். “இதற்குத்தானே ஆசைப்பட்டாய் இளங்கோ?”

இளங்கோவின் முகத்தில் மீண்டும் அம்மாவின் சூடான மூச்சு பட ஆரம்பித்தது. அவனது இடுப்புக்குக்கீழே ஏற்பட்ட தொடர் அதிர்வுகளிலிருந்து அவனது பூல் மீண்டும் எழும்புவது புரிந்தது. அவனது கொட்டைகள் திடீரென்று காற்றடைக்கப்படும் பலூனைப் போன்று வீங்குவதும், ஜட்டியை இறுக்குவதும் புரிந்தது.

”அம்மா! இது கனவா நிஜமா?” இளங்கோ அம்மாவை நெருங்கியவாறு கேட்டான். அப்போது அவனது எழுச்சிபெற்ற பூல், அம்மாவின் தொடையோடு உராய்ந்தது. பூங்கோதை தலையைத் தூக்கியவாறு, கண்களை மூடியபடி, உதடுகளைக் கடித்தபடி முனகினாள்.

”நீ இவ்வளவு அழகாம்மா?“ இளங்கோ பூங்கோதையின் காதில் கிசுகிசுக்க, அவளது முகம் வெட்கத்தில் நிறம் மாறியது. இப்போது தரையிலிருந்த காலையும் அம்மா தூக்கி, கட்டிலில் நீட்டிக் கொள்வதைக் கவனித்தான். அவனது கண்கள் அம்மாவின் மயிர்படர்ந்த புண்டையையே வெறித்தது. மகனின் கண்கள் போகும் இலக்கைப் புரிந்துகொண்ட பூங்கோதை முகத்தை மூடிக்கொண்டாள்.

இளங்கோ அவளை இறுக்கமாக அணைத்தான். அம்மாவின் உடலிலிருந்த வெப்பம் அவனது உடலைத் தொற்றிக்கொண்டது. அவனது பூல் அம்மாவின் தொடைகளுக்கு நடுவே துடிதுடித்துக் கொண்டிருந்தது. அவனது உதடுகள் அம்மாவின் கழுத்தில் முத்தமிட்டு, சில நொடிகளுக்கு அங்கேயே பதிந்து கொண்டன. மகனின் முரட்டு உதடுகள், தனது மென்மையான சருமத்தை வருடியவாறு முத்தமிட்ட மயக்கத்தில் பூங்கோதை மேலும் முனகினாள். அவனது உதடுகள் அழுந்த அழுந்த, தனது புழைக்குள் ஈரம் சுரப்பதையும், அடிவயிற்றில் அதிர்வுகள் ஏற்படுவதையும், காம்புகள் புடைப்பதையும், முலைகள் விம்முவதையும் அவளால் உணர்ந்துகொள்ள முடிந்தது.

”அம்மா உனக்குத்தாண்டா; எடுத்துக்கோடா!”

இளங்கோவின் தலை அம்மாவின் கழுத்திலிருந்து இறங்கி, அவளது இரண்டு முலைகளுக்கும் நடுவில் புதைந்து கொண்டது. பூங்கோதை மகனின் லுங்கியின் இறுக்கத்தைத் தளர்த்தினாள்; பிறகு அதை அவனது இடுப்பிலிருந்து கணுக்கால்வரை இறக்கினாள். இளங்கோ ஒரு உதைவிட, அவனது லுங்கி விடுபட்டு, கட்டிலிலிருந்து கீழே குப்பையாக விழுந்தது. பூங்கோதை மகனின் ஜட்டிக்குள் கையைவிட்டு, விசுவரூபமெடுத்திருந்த அவனது பூலைப்பிடித்து மேலிருந்து கீழாக வருடினாள். அவளது விரல்கள் அவனது பூல்மேட்டில் படர்ந்திருந்த மயிரை வருடியவாறு, அவனது கொட்டைகளைத் தொட்டுக் கோடுபோட்டன. இளங்கோ ஒரு கையால் ஜட்டியை அவிழ்த்து அகற்றினான். பிறகு, அவனது கைகள் இரண்டும் அம்மாவின் முலைகளைப் பிடித்துக் கசக்க ஆரம்பித்தன. தலையைத் தாழ்த்தியவன் அம்மாவின் முலைக்காம்புகளை ஒன்று மாற்றி ஒன்றாக வாய்க்குள் இழுத்துச் சப்பினான்; நாக்கின் நுனியால் காம்புகளைச் சுற்றி வட்டமிட்டான். பால்குடிப்பவன்போல ஒவ்வொரு முலையையும் உள்தொண்டைவரைக்கும் இழுத்து உறிஞ்சினான். பூங்கோதையின் கை மகனின் தலையை இறுக்கிக்கொண்டு, முலைகளோடு வைத்து அழுத்த, இன்னொரு கை அவனது பூலைப்பிடித்து உருவிவிட ஆரம்பித்தன. அம்மாவின் தலையை ஒருகையால் பிடித்ததால், இளங்கோ இன்னொரு கையை அவளது கூதியின்மீது வைத்து, இரண்டுவிரல்களால் மேலிருந்து கீழாகத் தடவி,அவளது பிளவை அளவெடுத்தான். அம்மாவின் புண்டையின் கொதிப்பு அவனது விரல்நுனிகளில் பட்டது. மகனின் விரல்கள் தன் புண்டையைத் தீண்டியதில் பூங்கோதை மீண்டும் ஸ்ஸ்ஸென்று சீறியவாறு அவனை மேலும் இறுக்கினாள். அவனது பூலின் நரம்புகள் புடைத்து, தனது உள்ளங்கையில் துடிப்பதை அவளால் உணர முடிந்தது.

” நான் ரெடி; நீ ரெடியா?” பூங்கோதை கண்சிமிட்டினாள். அம்மா அப்படிக் கண்சிமிட்டுவதையும் இளங்கோ அன்றுதான் முதன்முதலாகப் பார்த்திருந்தான் என்பதால், அதுவும் அவனை உசுப்பேற்றியது.

இளங்கோவின் பூலின் நுனி, பூங்கோதையின் புழைத்துவாரத்துள் புகுந்து கொள்ள விரைந்தது. அவனது பிடியின் இறுக்கத்தில், வியர்வை துளிர்த்திருந்த அவளது உடல் அவனது உடலோடு ஒட்டியபடி, முலைகள் மகனின் மார்போடு அழுந்தியபடி, காம்புகள் உறுத்தியபடி, இருவரும் அணைத்த வெப்பத்தில் விளைந்த அபாரமான உஷ்ணத்தில் தகித்தபடி, பூங்கோதை தனது கால்களை விரித்துக் கொடுத்தாள். மகனின் பூல் ஒருசில நொடிகள் தனது புழைவாயிலில் தட்டுத்தடுமாறிவிட்டு, புசுக்கென்று ஓரிரு அங்குலங்கள் உள்ளே நுழைந்ததும் அவளது கண்களிலிருந்து நீர்த்துளிகள் தெறித்தன.

மகனின் பூல்மேட்டில் படர்ந்திருந்த மயிரும், அம்மாவின் புண்டைமயிரும் பின்னிக்கொண்டதுபோலத் தோன்றியது. இளங்கோவின் பருத்த கொட்டைகள் பூங்கோதையின் தொடைகளோடு உராய்ந்தன. அம்மாவின் புண்டைக்குள் இறங்கிய தனது பூல், தட்தட்டென்று துடித்துத் துடித்து உள்ளேயே வீங்குவதை இளங்கோவால் உணர முடிந்தது. வெப்பமும் இல்லாமல் குளிர்ச்சியுமில்லாமல் இரண்டும் கலந்ததுபோலிருந்த அம்மாவின் புண்டைக்குள் தனது பூல் இறங்கிய கிறக்கத்தில் லயித்தவன், இடுப்பைச் சற்றே தூக்கி, மீண்டும் விருட்டென்று இறங்கியபோது, அவனது பூல் முன்னைவிட ஆழமாக, அழுத்தத்துடன் அம்மாவுக்குள் புகுந்து கொண்டது.

”இளா....” பூங்கோதை முணுமுணுத்தாள். “அப்...படித்தாண்டா....!”

கடப்பாரை பாறையைப் பிளப்பதுபோல, தனது புண்டையை மகனின் பூல் இரண்டாகப் பிளந்தவாறு உள்ளே நுழைவது போலிருந்தது பூங்கோதைக்கு. அதன் பருமனும் இறுக்கமும் நீளமுமாகச் சேர்ந்து அவளது கூதிக்கணவாயின் சுவர்களோடு இறுக்கமாக அழுந்தியவாறு உள்ளே புகுந்து கிட்டத்தட்ட அடைத்து விட்டிருந்தது. அவனது கொட்டைகள் மேலும் வீங்குவதையும் அவளால் உணர முடிந்தது. சற்றுக்குனிந்து பார்த்தபோது, அவளது முலைக்காம்புகள் அப்போது விடைத்ததுபோல முன்பு எப்போதும் விடைத்து எழுந்து நின்றிருக்க முடியாது என்பது அவளுக்குப் புரிந்தது.

இளங்கோவுக்கும் அம்மாவின் முலைக்காம்புகளின் எழுச்சி பார்க்கப் பார்க்க மலைப்பாக இருந்தது. உதடுகளால் ஒவ்வொன்றாய்க் கவ்வியவன், பற்களுக்கு நடுவில் வைத்து வலிக்காமல் கடித்துக்கொண்டு, நாக்கின் நுனியால் அம்மாவின் முலைக்காம்புகளை வருட ஆரம்பித்தபோது அவள் துடித்துப்போய் விட்டாள்.

முதலையின் வாயில் இரை பிடிபட்டதுபோல, பூங்கோதையின் புழையில் மகனின் பூல் பிடிபட்டுக் கிடந்தது. மகனின் தொடைகள் தனது தொடைகளோடு உராய்ந்ததில் உடம்பெல்லாம் தீப்பற்றி எரிவதுபோலிருந்தது.

”அம்மா...என் அழகு அம்மா...” என்று முணுமுணுத்தவாறு, இளங்கோ தனது இடுப்பை இயக்க ஆரம்பித்தபோது பூங்கோதை மயங்கினாள். நடப்பதை அவனால் நம்பவே முடியவில்லை. விரக்தியிலும் வேதனையிலும் தான் உழன்றுகொண்டிருந்த நாளின் பிற்பகுதி, இவ்வளவு இன்பகரமாகத் தொடரும் என்பது அவனுக்கே ஆச்சரியமாகவும் இருந்தது. இதுவரை அறிந்திராத காமக்கிளர்ச்சியைத் தூண்டிவிட்டு, அதற்குத் தன்னையே இரையாக்கியவாறு தன்னிடம் சுகம்பெற்றுக் கொண்டிருப்பது பெற்ற அம்மாவென்பது கனவிலும் நினைத்திராத ஒரு சுகானுபவமாக இருந்தது.

”அம்மா!” பூலை வேகவேகமாக அம்மாவின் புண்டைக்குள் இறக்கி ஏற்றியவாறே, மூச்சுத்திணறியவாறே முணுமுணுத்தான் இளங்கோ. இப்போது பூங்கோதையும் தனது இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி, மகனின் பூலின் வேகத்துக்கு ஏற்பத் தனது புண்டையைக் கொடுத்தபடி சற்று உரக்கவே முணுமுணுத்துக் கொண்டிருந்தாள். மகனுக்கு ஆறுதலளிக்க வந்தவளுக்கு, மகன் தனது காமப்பசிக்கு ஆறுதலளிப்பது போலிருந்தது. சுகத்துக்காக ஏங்கிக்கிடந்த அவளது புண்டை, வலியவந்து வசப்படுத்திய மகனின் பூல்தந்த மயக்கத்தில், அதை வரவேற்று உபசரித்துக் கொண்டிருந்தது.

சற்றே கண்களைத் திறந்து பார்த்த பூங்கோதைக்கு, மகனின் கண்களில் கொழுந்துவிட்டெரிந்து கொண்டிருந்த காமவேட்கை சற்றே கூச்சத்தை ஏற்படுத்தினாலும், முதன்முறையாக உடலுறவு கொள்கிற ஆர்வத்தில் அவனது குழந்தைத்தனம் சற்று வேடிக்கையாகவும் இருந்தது. ஆனால், அம்மாவின் புண்டையைவிட்டுப் பூலை எடுக்காமல், அவன் கைகளால் அவளது முலைகளைப் பிசைந்தும், உதடுகளால் வாயைக் கவ்வியும், கழுத்திலும் தோளிலும் முத்தமிடுவதைப் பார்த்தவளுக்கு, அவன் மிக விரைவில் கட்டில்விளையாட்டின் அத்தனை வித்தைகளையும் கற்றுத் தேர்ந்து விடுவான் என்பது புரிந்தது.

மகனின் பருத்து நீண்ட இளம்பூல் தனது புண்டையில் இதுவரை தீண்டப்படாத ஆழங்களையும் தோண்டிப்பார்ப்பதை பூங்கோதை அறிந்தாள். இத்தனை காமம், இத்தனை வெறி, இத்தனை வேகம் இவனுக்குள் இத்தனை நாள் எப்படி இருந்தன என்பது ஆச்சரியமாக இருந்தது.

”ம்ம்ம்...பண்ணுடா என் செல்லக்குட்டி!” கட்டிலில் துள்ளியபடி கதறினாள் பூங்கோதை. அவளது கால்கள் மகனின் இடுப்பை வளைத்து இறுக்கிக்கொண்டன.

”அம்மா...அம்மா...அம்மா...அம்மா...அம்மா...” என்று மந்திரம் சொல்வதுபோலத் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லியவாறு, இளங்கோ தனது வேகத்தை அசுரத்தனமாக அதிகரித்துக் கொண்டிருந்தான். அவனது கொட்டைகள் இதற்குமேல் வீங்கமுடியாது என்ற அளவுக்குப் பருத்து இறுகியிருக்க, அவை அம்மாவின் மீது மோதிக்குலுங்கி அவனை மென்மேலும் வெறியேற்றின. அம்மாவின் முலைகளை விடுவித்த இளங்கோ, இரண்டு கைகளையும் கட்டிலில் பலமாக ஊன்றியவாறு, உடம்பைச் சற்றே தூக்கி, தனது பூலை கிட்டத்தட்ட வெளியேற்றி, பிறகு மீண்டும் உள்ளே இறக்கி, ஏற்றி, இறக்கி, ஏற்றி, இறக்கி என்று நொடிக்குப் பத்துகுத்து இறக்க ஆரம்பிக்க, பூங்கோதை தனது இரண்டு முலைகளையும் தனது கைகளாலேயே பிடித்துக் கசக்க ஆரம்பித்தாள். அதைப் பார்க்கப் பார்க்க இளங்கோவுக்கு வெறி அதிகமானது.

பூங்கோதையின் புண்டைக்குள் ஒரு ராட்சத மத்து தயிர்கடைவது போலிருந்தது. அவளது தொடைகளுக்குள் நரம்புகள் கயிறுகளாக முறுக்கிக் கொள்வதுபோன்ற ஒரு வேதனை ஏற்பட்டது. அவளது குதிகால்கள் குவிந்து மகனின் குண்டியின் அழுந்த, அவளது கட்டைவிரல் அவனது சதையை உறுத்தியது. அவளது இடுப்பு தன்னிச்சையாக மேலும் கீழும் துள்ள ஆரம்பித்தது. அதே சமயம் தன்மீது மோதிக்கொண்டிருந்த மகனின் கொட்டைகள் பாறைகள்போல இறுகிக்கொள்ளவே, மகன் தனது முதல் பீச்ச்லுக்குத் தயாராகிவிட்டதை அறிந்து கொண்டாள்.

”இளா....உள்ளே ஊத்துடா செல்லம்... உள்ளே...”

”அம்...ம்ம்மா....அம்ம்...ம்ம்மா...”

”ஊத்துடா....இளா....ஆஆஆஆ!”

இளங்கோவின் பூல் திடீரென்று இறுக, அவனது கொட்டைகளை யாரோ பிதுக்கிவிட்டதுபோல, அவற்றிலிருந்து புறப்பட்ட விந்துவின் பாய்ச்சல் அவனது பூல்தண்டில் விறுவிறுவென்று ஒரு அதிர்வை ஏற்படுத்தியவாறு வெளியேறி பூங்கோதையின் புண்டைக்குள் குபுகுபுவென்று பாய ஆரம்பித்தது. ஒன்று, இரண்டு, மூன்று என்று அடுத்தடுத்துப் பாய்ந்து நிரப்பிய அந்த வெள்ளம் சற்றே தணிவது போலிருக்க, பூங்கோதையின் புண்டையிலிருந்து குபுக்கென்று பாய்ந்து வெளியேற முற்பட்ட அவளது இன்பப்பெருக்கு மகனின் பூலைக் குளிப்பாட்டியது.

”இளா.....ஆவ்வ்!”

”....ம்ம்ம்...ம்ம்மா....!”

இளங்கோவின் பூல் அடுத்த ஒரிரு நொடிகளுக்கு அம்மாவின் புண்டையை நிரப்பி நிரப்பி மெல்ல மெல்ல தனது வீரியத்தை இழந்து, சுருங்கத் தொடங்கியிருந்தது. பூங்கோதையின் புண்டை இன்பப்பெருக்குக்குப் பின்னர் ஏற்பட்ட பின்விளைவையும் தாண்டி, மகனின் பூலைப் பிடித்துத் தனக்குள் தக்கவைக்கப் படாதபாடு பட்டது. இளங்கோவும் விடாமல் தொடர்ந்து தனது பூலை இயக்க முயல, பூங்கோதை ஒருசில முறை துள்ளித் துள்ளிப் பார்த்து இயலாமல் அயர்ந்து தளர்ந்து போகவே, அம்மாவின் புண்டையிலிருந்து தனது பூல் மெதுவாக வழுகி வெளியேற முற்பட்டபோது, இளங்கோவும் அயர்ச்சியுடன் அம்மாவின் ஈரமுலைகளுக்கு நடுவில் தலைவைத்துப் படுத்துக்கொண்டான். இருவ்ரும் ஒருவரையொருவர் கட்டித்தழுவியவாறு அப்படியே படுத்தபடி பெருமூச்செரிந்து கொண்டிருந்தனர்.

அவர்கள் மூச்சு நிலைப்பட்டு, பேசத்தொடங்கியபோது பல நிமிடங்கள் கரைந்திருந்தன.

”இளா! இது தப்புன்னாலும் எனக்குப் பிடிச்சிருக்கு!”

”அம்மா, இது தப்புங்கிறதுனாலேதான் இவ்வளவு நல்லாயிருக்கு!”

பூங்கோதை மகனின் முகத்தைத் தூக்கிப் பார்த்தாள். அவனது கண்களில் வேதனையோ, விரக்தியோ இல்லை. மாறாக, இனிவரும் நாட்களில் அவன் அவளிடமிருந்து என்னென்ன எதிர்பார்க்கப்போகிறான் என்பதன் அறிகுறியாக, மிதமிஞ்சிய காமவேட்கை மட்டுமே தீப்பந்தங்களாய் எரிந்து கொண்டிருந்ததன.

*****