DAIVI SAMBHOG 01

નમસ્તે,

મારું નામ છે હરખા. હું ઓગણીસ વરસ ની છું અને છ મહિના થી પરણેલી છું. મારો વર મારા પર લટ્ટુ છે. મને રોજ રાત્રે ચોદે છે છતાં ય ધરાતો નથી. મને બે ત્રણ ઓર્ગેઝમ ના થાય ત્યાં સુધી એ ઝરતો નથી. રોજ નવી નવી રીત અજમાવે છે..ચૂત ઉપરાંત એણે મને મોં માં અને ગાંડમાં પણ ચોદી છે. મને બધી રીતે ચોદાવવાનું ગમે છે. એને ગાંડ પસંદ છે.

પરંતુ મારી ચૂત માં સૌથી પહેલો પેસનારો લંડ મારા વર નો ન હતો. એક સીધી સાદી ભોળી ભાળી કુમારિકા માં થી મને સ્ત્રી બનાવનાર લંડ બીજા કોઈ નો હતો.

એ લંડ કોનો હતો ને કયા સંજોગો માં હું પહેલી વાર ચોદાઈ એની આ કથા છે. લખતા મને બહુ શરમ આવે છે પણ શું કરું ? મારા વર ના આગ્રહ ને વશ થઇ લખું છું.

ગુજરાતના એક નાના ગામડા માં સામાન્ય કુટુંબ માં જન્મેલી હું સામાન્ય છોકરી હતી. મારા પિતા જી અભણ હતા પણ ભણતર ની કિંમત જાણતા હતા, એટલે મારી બાની ઈચ્છા વિરુદ્ધ એમણે મને સ્કુલ માં મોકલી.

અમારું ગામ નાનું હોવાથી પંદર વરસની ઉંમરે પિતાજી એ મને નજીકના શહેર માં ભણવા મૂકી. હું ત્યાં ત્રણ વરસ કન્યા છાત્રાલય માં રહી ને ભણી. અઢાર વરસની થઇ ને હું ઘેર આવી કે તરત મને પરણાવી દીધી.

કન્યા છાત્રાલય માં મારી રૂમ પાર્ટનર તરીકે એક રૂપાળી છોકરી મળી. રત્ના એનું નામ. એની રહેણી કરણી, વાણી વર્તન બીજી છોકરીઓ કરતા જુદા જ હતા.એક રાજ કુમારી ને શોભે એવા ઠસ્સા થી એ રહેતી હતી. છાત્રાલયના સંચાલક કુમુદ બેન બહુ કડક હતા પણ રત્ના આગળ નરમાઇથી વર્તતા. દર અઠવાડિયે આધેડ વયના બે માણસો આવતા, કુમુદબેન ને મળતા અને એમની ઓફિસમાં રત્ના ને બોલાવી મળતા.

ત્રણ વરસ સાથે રહી ને પણ રત્નાએ મને જાણવા દીધેલું નહીં કે એનાં માબાપ કોણ છે, ક્યાં છે, શું કરે છે. અમે સ્કુલ છોડી ત્યારે અમે બંને અઢાર વરસની હતી, એના વિવાહ થઇ ગયા હતા, મારા માટે સારા પાત્ર ની શોધ ચલુ હતી. છુટા પડતી વખતે એણે મને કહ્યું કે દરબાર ગઢ, અનંગપુર ના સરનામે કાગળ લખું તો એને મળી જશે.

પછી અમારો સંપર્ક તૂટી ગયો. મેં એને બે કાગળ લખ્યા, એક, મારું વેવિશાળ થયું ત્યારે અને બીજો મારું લગન નક્કી થયું ત્યારે. એના તરફ થી કોઈ જવાબ ના આવ્યો.

યોગાનુયોગ મારી સાસરી અનંગ પુર માં જ હતી. મેં વિચાર્યું કે સાસરે ગયા પછી દરબાર ગઢ માં તપાસ કરાવીશ કે રત્ના કોણ છે, ક્યાં છે વગેરે વગેરે. તે વખતે મને ખબર નહીં કે શું થઇ ને રહેવાનું છે.

કાન્તિલાલ જેવા જુનવાણી નામધારી પણ રંગીલા વર સાથે હું સાસરે આવી ત્યારે બપોર ચડી ગયા હતા. સાસુ મા એ અમને પોંખ્યા અને તરત જમવા બેસાડી દીધા. પછી નવી વહુ ને જોવા મળવા આવનાર નો દોર ચાલ્યો. છેક પાંચ વાગે કાંતિ મને ઉપરના મજલે લઇ ગયો . મને થયું કે ચોદવાની માંગણી કરશે પણ એવું બન્યું નહીં. ઉલટા નું એ ખુબ વ્યથિત જાણતો હતો. ગભરાતો ગભરાતો એ બોલ્યો, "હરખા, એક નવી મુસીબત ઉભી થઇ છે."

"કેવી મુસીબત ?"

"મારાં બા બાપુજી તને આજે રાત્રે દરબાર ગઢ માં મોકલવા નું કહે છે."

"તે એમાં શું ? હું જઈશ. ત્યાં મારી એક બહેન પણી રહે છે, રત્ના એનું નામ છે. એને મળતી આવીશ. બહુ રૂપાળી છે એ."

ગભરામણ ની જગ્યા એ આશ્ચર્ય થી કાંતિ ની આંખો ફાટી ગઈ. એ બોલ્યો, "રત્ના ? તારી બહેન પણી ? ગાંડી થઇ છો કે શું ? જાણું છું એ કોણ છે ?"

"ના, નથી જાણતી. કોણ છે એ ?"

"રાજ કુમારી છે એ રાજ કુમારી. "

આશ્ચર્ય પામવા નો હવે મારો વારો હતો .રત્ના રાજ કુમારી ? ત્રણ ત્રણ વરસ સાથે રહી પણ જાણવા ના દીધું કે એ કોણ છે. અનંગ પુર જેવા સ્ટેટ ની કુંવરી એક સામાન્ય છાત્રાલય માંરહે એ કોણ માને ?
મેં કહ્યું, "ખરેખર એ મારી રૂમ પાર્ટનર હતી ત્રણ વરસ સુધી. દરબાર ગઢ માં હશે તો હું શોધી કાઢીશ.પણ ત્યાં શાના માટે જવાનું છે ?"

ખચકાતા ખચકાતા કાન્તિએ મને જે કહ્યું તે સાંભળી ને મારું મગજ તપી ગયું. મારે રાજા પાસે ચોદાવવા જવાનું હતું, પરણ્યા ની પહેલી રાત મારે રાજા સાથે ગાળવાની હતી.

તે વખતે મને ખબર પડી કે મારાં સાસરિયાં એવા ધર્મ માં માનતા હતાં જેમાં રાજા ને ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ નો વંશજ માનવામાં આવે છે. બાકીના બધા, સ્ત્રી કે પુરુષ ગોપીઓના અવતાર ગણાય છે.એટલે એ ધર્મની દરેક સ્ત્રી પોતની પહેલી ચુદાઈ રાજા પાસે કરાવવામાં ગૌરવ અનુભવે છે. મારા સાસુ એ શરમ રાખ્યા વિના પોતાના પુત્રને જણાવેલું કે વર્ષો પહેલાં એ નવોઢા તરીકે આવ્યાં ત્યારે હાલના રાજા જુવાન હતા ને એમણે એક રાતમાં ત્રણ વાર ચોદીને 'કૃપા' કરેલી. એમણે સાફ સાફ શબ્દોમાં જણાવી દીધું કે એમનો પુત્ર કુંવારી ચૂતને ચોદશે નહીં. રાજાની 'કૃપા' વિના ગાડી ચાલશે નહીં.

મારી પાસે બે રસ્તા હતા. એક, સાસુમાના કહ્યા મુજબ રાજા પાસે ચુતનું ઉદ્ઘાટન કરાવવું. બીજો, બળવો પોકારી ઘસી ને ના પાડી, પિયર પાછીજતી રહું. મેં કાન્તિને જ પુછ્યું , "તારી શી ઈચ્છા છે ?"

"મારી ઈચ્છા ને છોડ, તારું મન કહે તે કર, તું રાજા પાસે ચોદાવે કે પેલા મથુરિયા નો લંડ લે,મારે મન કોઈ ફેર નથી જ્યાં સુધી મને ચોદવા મળે ત્યાં સુધી,"

મેં વિચાર્યું કે મને પણ શો ફેર પડે ? મારી ચૂત માં પેસનારો લંડ રાજા નો હોય કે પછી બીજા કોઈનો.

આ વાત ચાલતી હતી ને મારાં જેઠાણી આવી ચડ્યાં. એમના દિયરને કહે, "દિયરજી, આજે તમારો મેળ નથી પડવાનો માટે ઘોડા ને પકડી રાખો. ના રહેવાય તો આવજો મારી પાસે, તમારા ભાઈ ના નહીં પાડે. હરખા, તને વાંધો નથી ને?"

મેં કહ્યું, "ના રે. લઇ જાવ ને એમનેઅત્યારે જ. "

જેઠાણી, "હા, તું તો રાજવી લંડ લેતી હોઈશ.પણ ગભરાઇશ નહીં, રાજા ઘણા સમજુ છે અને ઘણી કાળજીથી ચોદે છે."

હવે તમે જ કહો, જે કુટુંબ માં સાસુ અને જેઠાણી એ પહેલો લંડ રાજા નો લીધો હોય ત્યાં સતી સાધ્વી થવા માં શો ફાયદો ? વળી મારો વર પણ પાણી માં બેસી ગયો . એટલે મેં એને સમજાવ્યો, " મને જવા દે, જોઉં તો ખરી કે શું થાય છે. બહુ બહુ તો મને રાજા ચોદશે . બીજું શું ?"

સાંજ પડે સાસુમા અને અન્ય સ્ત્રીઓ એ મળી મારા શણગાર સજ્યા. મોં માં ગોળ ની કાંકરી મૂકી મને આશીર્વાદ આપ્યા અને ખાસ ગાડીમાં બેસાડી છેક દરબાર ગઢ સુધી મુકવા આવ્યાં, જાણે હું ભાગી જવાની હોઉં તેમ.

દરબાર ગઢ માં ખુદ મહારાણી સાહેબા એ મારું સ્વાગત કર્યું, પછી તરત જ રેશમા નામ ના હીજડા એ મારો હવાલો સંભાળી લીધો. મને કહે, "સાંજ પડવા આવી છે, આપણી પાસે સમય નથી. તને તૈયાર કરવા માં ચાર કલાક લાગશે."

એક અલાયદા મકાન માં મને લઇ જવામાં આવી. ત્યાં તૈયાર કરવામાં સૌ પ્રથમ રેશમા એ મને નાગી કરી ભલભલા ડોક્ટર ને શરમાવે એટલી ઝીણવટ થી તપાસી જોઈ. શરીરનું એક પણ કાણું બાકી રાખ્યું નહીં. પછી એની ચાર સાગરીતો આવી. એકે મારું શેવિંગ કર્યું, બગલ માં અને ભોસ ઉપર. રેશમા કહે, "કુમાર સાહેબને વાળ વગર ની ભોસ પસંદ છે . અને તારી તો રૂપાળી છે એટલે બહુ પ્રેમ થી ચોદશે . અને હા, તેં કદી ચોદાવ્યું હોય તો કહી દે. કુમાર સાહેબ ને વાંધો નથી પણ સાચું બોલવા ની એ અપેક્ષા રાખે છે. બોલ, ચોદાયેલી છો તું ?"

મેં ઘસી ને ના પાડી. પછી મારા હાથ પગ ના નખ અને વાળ સજવામાં આવ્યા છેલ્લે સુગંધી દાર સ્નાન કરાવ્યું. ઘેર થી લાવેલા ચોળી, ઘાઘરી અને ઓઢ ણી પહેરાવ્યા, રેશમા એ બ્રા અને પેન્ટી પહેરવા દીધા નહીં. ત્યાં સુધી માં રાત ના નવ વાગી ગયા હતા.ઝટપટ રેશમા મને રંગ ભવન માં લઇ ગઈ.

દરવાજા પર ની દાસી એ જણાવ્યું કે હજી કુમાર સાહેબ પધાર્યા ન હતા. મેં રેશમા ને પુછ્યું, " કુમાર સાહેબ ?"

રેશમા, "હા, કુમાર સાહેબ આવવાના છે. રાજા સાહેબ ઉંમર ના કારણે બરાબર ચોદી શકતા નથી એટલે નવોઢાઓ નાં સીલ તોડવા નું કામ એમણે કુમાર સાહેબ ને સોંપ્યું છે. તું નસીબદાર છો કે તું પહેલી છો."

લો કરો વાત. કુમાર સાહેબ હોય કે બીજો કોઈ,, મારા માટે તો પહેલી ચુદાઈ હતી ને ? કુમાર સાહેબની કેટલામી હશે ?

મેં પૂછ્યું, " કુમાર સાહેબ તો અનુભવી હશે ને ?"

રેશમા, "કેમ નહીં ? એમના રણવાસમાં પાંચ છોકરીઓ છે. એમાંની એકે ને અસંતોષ નથી."

મને જરા શાંતિ થઇ. અચાનક જ મેં પૂછી નાખ્યું, "અહીં રત્ના કોણ છે ?"

સવાલ સાંભળી ને રેશમા ગુસ્સે થઇ ગઈ અને બોલી, "જરા તમીઝ થી વાત કર. કુંવરીબા કંઈ તારા બહેનપણી થાય છે કે તોછડું બોલું છું ?"

તરત જ માફી માગતાં મેં કહ્યું, " માફ કરો, રત્ના દેવી કુંવરીબા હશે તેની મને ખબર ન હતી."

"આજે તારી સુહાગ રાત છે એટલે જવા દઉં છું."

"મહેરબાની કરીને એમને જણાવશો નહીં કે મારા થી આ ભૂલ થઇ ગઈ છે."

રેશમા મને અંદર લઇ ગઈ. રંગ ભવન જોઈ ને હું ડઘાઈ ગઈ.

સુંદર રીતે શણગારેલા મોટા હોલની વચ્ચો વચ ચાર વ્યક્તિ આરામ થી સુઈ શકે એવડો મોટો પલંગ હતો. પલંગ ની જાડી ગાદી પર રેશમી સફેદ ચાદર બિછાવેલી હતી. અને ચાદર પર ગુલાબની પાંખડીઓ પાથરેલી હતી. નાનાં મોટાં સાત આઠ ઓશીકાં પડ્યાં હતાં.

પલંગ ઉપરાંત ટેબલ ખુરસી, અને સોફા જેવું અન્ય ફર્નીચર પણ હતું . બાજુની દીવાલમાં બાથરૂમમાં જવાનું બારણું હતું.

પરંતુ બે વસ્તુ ખાસ ધ્યાન ખેંચે એવી હતી. એક અરીસા અને બીજી ચિત્રો.

ચારે દીવાલ પર અને છત પર અરીસા લાગેલાહતા. તમે ગમે ત્યાં હો, તમારું પ્રતિબિંબ નજરે ચડ્યા વિના રહે નહીં.

જ્યાં અરીસા ન હતાં ત્યાં ચિત્રો હતાં. તદ્દન નગ્નાવસ્થામાં જુદી જુદી રીતે ચુદાઈ માં મગ્ન જુવાન સ્ત્રી પુરુષનાં આબેહુબ ચિત્રો જોઇને પહેલાં તો મને શરમ આવી ગઈ. દરેક ચિત્રમાં સ્ત્રીના સ્તન ભરપુર અને અણીદાર બતાવ્યા હતાં. પુરુષ નો જાડો ને લાંબો લંડ સ્ત્રીની ભોસમાં પેસેલો સ્પષ્ટ દેખાડ્યો હતો. એક બીજાની નજર થી નજર મિલાવી ને ચોદતા યુગલને જોઈ જોનાર ને ચોદવાનું મન થઇ જાય એવાં અસરકારક ચિત્રો હતાં. પછી મારી ભોસ પાણી ઝમવા લાગે એમાં શી નવાઇ ?

રંગ ભવન ની ટુર પતી એટલે રેશમા એ મને પલંગ પર બેસાડી અને કહ્યું, "તું અહીં જ બેસ. કુમાર સાહેબ આવતા જ
હશે. "

મને મૂકી ને રેશમા ગઈ. શું થશે તેની મને બીક લાગતી હતી અને મારું દિલ ધક ધક કરતુ હતું. એવામાં બંધ બારણાની આરપાર કુમાર સાહેબનો અવાજ સંભળાયો. તરત બારણું ખુલ્યું ને એ અંદર આવ્યા. એમની પાછળ ને પાછળ રેશમા પણ આવી. કુમારે રેશમાને કહ્યું, "મંજુર, પણ બોલાવ્યા સિવાય હાજર ના થઈશ."

"જી, સરકાર" કહી ને રેશમા અદ્રશ્ય થઇ ગઈ. કુમાર મારી તરફ વળ્યા.

સાડા છ ફૂટ ઊંચા અને ગોરા ગોરા ભરાવદાર બદન સાથે કુમાર સાહેબ રૂપાળા હતા. દેખાવે કરડા હતા પરંતુ એમની આંખો શાંત હતી. છતાં ય હું બીક ની મારી થર થર ધ્રુજતી હતી. એ પલંગ પાસે આવે તે પહેલાં મને સાસુમા ની શિખામણ યાદ આવી ગઈ અને હું પગ પહોળા કરી ચત્તી સુઈ ગઈ.

મને આમ સુતેલી જોઇને પહેલાં તો એમને હસવું આવી ગયું. પછી ગંભીર વિચાર માં પડી ગયા. હું જોતી રહી અને થર થર કંપતી રહી.

વિચાર ના અંતે તાલી પાડીને એમણે રેશમા ને બોલાવી કહ્યું, "જુહી ને કહે કે તૈયાર રહે. એની મદદ ની જરૂર પડશે કદાચ."

"જી સરકાર," કહી ને રેશમા ગઈ અને કુમાર મારી તરફ વળ્યા . બે હાથ લાંબા કરી એમણે મારા હાથ માગ્યા. ઠંડા અને પસીના થી ભીના મારા હાથ પકડી એમણે મને બેઠી કરી અને પૂછ્યું , "બીક લાગે છે મારી ?"

મારા ગળા માંથી માંડ માંડ અવાજ નીકળ્યો, "ના જી, સાહેબ."

"શું થશે એની બીક લાગે છે ?"

મારી ઓઢણી સરખી કરતાં મેં હા કહી.

એ બોલ્યા, "ચાલ, આરામ થી સોફા પર બેસી એ ."

મારો હાથ પકડી એ મને સોફા પર લઇ ગયા અને મને અડક્યા વગર પાસે બેઠા. મને પૂછ્યું, "કંઈ ખાવું પીવું છે ?"

મેં ના કહી. પાસેના ટેબલ પરથી બે ત્રણ ખોખાં લાવી મને આપ્યાં અને બોલ્યા, "આ તારા માટે છે, ખોલી ને જો તો ગમે છે."

ઘડી ભાર મારાં મન માં બીક નું સ્થાન કુતુહલ વૃત્તિ એ લીધું. મેં પહેલું ખોખું ખોલ્યું . અંદર ઝીણી ડીઝાઇન નો રત્ન જડિત સોના નો નેકલેસ હતો. જોઈ ને મારી આંખો ફાટી ગઈ અને મોં પહોળું થઇ ગયું. ઘડી માં હાર તરફ તો ઘડી માં એમની તરફ અવાચક બનીને જોતી રહી ગઈ.

એ બોલ્યા, "ગમ્યો ? મારા તરફ થી તને ભેટ. હવે બીજું ખોલ ."

કંપતા હાથે મેં બીજું બોક્સ ખોલ્યું. હાર ને મેચ થાય એવા કંકણ ની જોડી એમાં હતી. મેં એમના તરફ જોયું એટલે કહે , " મારાં માતાજી રાણી સાહેબા તરફથી."

સેટ એટલો સુંદર હતો કે મને પહેરવાનું મન થઇ ગયું. છતાં ય બીતાં બીતાં મેં પૂછ્યું, "હું પ.... પહેરી જોઉં ?"

"કેમ નહીં ? તારા માટે તો છે."

મેં જાતે જ કંકણ પહેરી લીધાં હાર પહેરવા જતી હતી ને એમણે કહ્યું , "લાવ, હું પહેરાવું "

ફરી એક વાર મારો હાથ પકડીને એ મને દીવાલ પર ના અરીસા પાસે લઇ ગયા અને અડક્યાં વગર મારી પાછળ ઊભા રહ્યા. બે હાથ માં હાર પકડી મેં છાતી પર લટકાવ્યો.એમણે હાર પકડ્યો ત્યારે અને ગળા પર હૂક લગાવતી વખતે એમની આંગળીઓ મને સ્પર્શી ગઈ. મારા આખા બદન પર રુંવાડા ખડાં થઇ ગયાં.

હાર પહેરાવી ને એમણે પૂછ્યું ,"કેવો લાગ્યો ?"

"ઘણો જ સુંદર. આપનો આભાર."

એમની પડછંદ કાયા આગળ તો હું નાની ઢીંગલી જેવી દેખાતી હતી. આવા મોટા બદન નો લંડ પણ મોટો જ હશે ને ? હાય હાય કેવો હશે? કેવી રીતે ઘલાશે? કેટલું દુખશે ? મારી બીક જે ઓછી થતી ચાલી હતી તે ફરી ઉભરાઈ આવી.

ફરી એ મારી સાથે સોફા પર દૂર બેઠા. મારા મોં પર નો ભાવ કળી જઇ એ કહેવા લાગ્યા,"હજી બીક લાગે છે, ખરું ને ? તારે ઘેર જવું હોય તો મને વાંધો નથી, મને ખરાબ નહિ લાગે. આ હાર અને કંકણ તારાં છે, લેતી જજે પણ ........"

હું અધવચ્ચે બોલી ઉઠી, "ના, ના સાહેબ, મારે નથી જવું. "

"સારું ત્યારે, એ કહે કે તારું નામ હરખા કોણે પાડ્યું ?...." એમ કરી ને વાતો એ વળગ્યા. મારો અભ્યાસ, શોખ, ગમા અણગમા,મિત્રો, કુટુંબ, ઈતર પ્રવૃત્તિ બધું પૂછ્યું, બધી વાતો કરી, બે ચાર હલકી જોક્સ કહી મને હસાવી અડધા કલાક સુધી.
સેક્સ નું નામ સુધ્ધાં લીધું નહિ . શરૂઆત માં હું ડરના કારણે બહુ બોલી શકતી ન હતી પણ ધીરે ધીરે મારી બીક ઓછી થતાં હું છૂટ થી બોલાતી થઇ. ખસી ને એ નજીક આવ્યા તો પણ હું બેસી રહી. હા, શરમ ઓછી થઇ ના હતી.

અચાનક એમણે પૂછ્યું, "હું આવ્યો કે તરત તું પગ પહોળા કરી ને સુઈ કેમ ગયેલી ?"

"મારી બાએ અને પરણેલી બે બહેનપણીઓએ કહેલું એટલે."

"એમ ? શું કહેલું ?"

"એ જ કે પગ પહોળા કરી ને સુઈ રહેજે અને રાજા સાહેબ જે કરે તે ચુપ ચાપ કરવા દેજે."

"રાજા સાહેબ શું કરશે તે કહેલું કે નહિ ?"

મને ખુબ શરમ લાગી. હું આડું જોઈ ને બોલી, "હા, જી."

એ મારી ખુબ નજદીક આવી ગયા હતા.એમના બદન ની ખુશ્બૂ માત્ર થી મારી નીપલ કડક થવા લાગી હતી. મને એમને વળગી પડવાનું મન થઇ જતું હતું. મારા ખભે હાથ મૂકી એ બોલ્યા, "કહે તો શું કરવાનું કહેલું ?"

દાંત વચ્ચે આંગળી કરડી મને હસવું આવી ગયું. મેં કહ્યું, " કે.....કે તમે મને ચો....ચો .....હાય હાય...નહિ બોલાય મારા થી." મેં બંને હાથ વડે મોં ઢાંકી દીધું . મારા સ્તન ભારે ભારે લાગવા માંડ્યા. ક્યારે એ પંપાળી ને દબાવે એવી ઈચ્છા થઇ આવી.

"ના બોલાય તો કંઈનહિ, તને ખબર તો છે ને કે આપણે શું કરવાનું છે ?"

શરમાતાંશરમાતાં મેં હા પાડી.

એમણે મને પાસે ના ટેબલ પર થી દૂધ નો પ્યાલો લાવવા મોકલી. હું પાછી આવી ત્યારે એ સોફા પર થી ઉઠી પલંગ પર ગયા હતા. એમણે નાઈટ શર્ટઉતારી નાખ્યું હતું અને પજામા ની નાડી ખોલી નાખી હતી. એમની ઉઘાડી છાતી જોતા મને કંઈ કંઈ થઇ ગયું . કાળા વાકોડીયા વાળ થી ઢંકાયેલી એમની છાતી પહોળી અને સપાટ હતી. દસ વરસ ની છોકરી ની હોય એવી નીપલ પણ હતી. છાતી અને બાહુ સ્નાયુ બદ્ધ હતા. મારી ચૂત માં ફટ ફટ થવા લાગ્યું.

નજર નીચી રાખી જરા દૂર રહી મેં દૂધ નો પ્યાલો ધર્યો, ઉત્તેજના ને કારણે મારો હાથ ધ્રુજતો હતો. એક હાથે એમણે મારું કાંડું પકડ્યું અને બીજા હાથે પ્યાલો લઇ લીધો. પ્યાલો બાજુના ટેબલ પર મૂકી એમણે મને હળવેથી પોતાની તરફ ખેંચી. મને ખુબ શરમ આવતી હતી છતાં મેં વિરોધ કર્યો નહીં અને ખેંચાઈ ને એમની જાંઘ વચ્ચે આવી ઉભી રહી.

ખભા થી પકડી એમણે મને વધુ પાસે ખેંચી. બે હાથ વચ્ચે એમણે મારો ચહેરો પકડ્યો અને ગાલ પંપાળ્યા. એક આંગળી મારા ફરકતા હોઠ વચ્ચે થી મારા મોં માં નાખી મારા જ થુંક વડે ભીની કરી હોઠ પર થુંક ચોપડ્યું. મને ગલી થવા લાગી. હોઠ ભીના થયા એટલે મારું મસ્તક પકડી ને હોઠ પર ચુંબન કર્યું. હું પાણી પાણી થઇ ગઈ'. ચુંબન કરતાં કરતાં એમણે ક્યારે મારી ઓઢણીનો પાલવ ખેંચી કાઢ્યો તેની મને ખબર ના પડી. વિરોધ કરવાની મારા માં તાકાત રહી ન હતી

ઓઢણી નો છેડો પકડી મને ઘૂમરી ખવડાવી ને એમણે ઓઢણી પૂરે પૂરી કાઢી નાખી. અનાયાસે મારા હાથ વડે મેં છાતી ઢાંકી દીધી. હવે હું માત્ર ઘાઘરી ચોળી માં આવી ગઈ હતી. ચોળી પાતળા સિલ્ક ની લો કટ ગળાની અને તંગ હતી. અને પીઠ ઉપર ત્રણ કસો થી બંધાયેલી હતી. મારા સ્તન બહુ મોટા નથી છતાં ય ચોળી માં સમાતા ના હતા. ઉપરાંત રેશમા એ બ્રા પહેરવા દીધી ન હતી એટલે મારી કડક નીપલ્સ કાપડ ની આરપાર સ્પષ્ટ દેખાઈ આવતી હતી. હું નીચું જોઈ ને હોઠ કરડવા લાગી .

એટલા માં મને ઢીંગલી ની જેમ કમર થી પકડી ઉચકી ને એમની ડાબી જાંઘ પર બેસાડી દીધી. એમણે મને ખભા પર હાથ મૂકી ટેકો આપ્યો ને મેં મારો હાથ એમની છાતી ફરતો વીંટ્યો. મારો એક સ્તન એમની છાતી સાથે દબાઇ ગયો અને એમનો કઠોર લંડ મારા કુલા અને એમના પેટ વચ્ચે ફસાઈ ગયો.

મારી ચિબુક નીચે આંગળી મૂકી મારો ચહેરો ઉંચો કરી જેવું એમણે મસ્તક નમાવ્યું ને મેં આંખો બંધ કરી દીધી. બીજી ક્ષણે એમના હોઠ નીચે મારા હોઠ દબાઇ ગયા. મને બહુ મીઠું લાગતું હતું પણ ચુંબન લાંબુ ચાલ્યું નહિ.

ધીમે ધીમે હું ઉત્તેજિત થતી ચાલી હતી. મારા સ્તન અને ભોસ ભારે ભારે લાગતાં હતા. યોની માં લપ્પ લપ્પ થતું હતું. કામ રસ થી ભોસ આખી ભીની થઇ ગઈ હતી હવે મને બીક પણ ઓછી લાગતી હતી

એમણે મને કાન માં પૂછ્યું ," હજી બીક લાગે છે ?"

"ના જી, સાહેબ"

"મને સહકાર આપીશ ને ?"

"જી, સાહેબ."

"વિરોધ કર્યા વગર ચોદવા દઈશ ?"

"હા જી "

"મન થયું છે લંડ લેવા નું ?"

મન તો ઘણું ય થયું હતું પરંતુ કહેવું કેવી રીતે ? શરમ થી મેં મારો ચહેરો એમની છાતી માં છુપાવી ડોકું હલાવી હા પાડી.

એમણે મારા કાન પર ચુંબન કરી ને કહ્યું , "મન થયું હોય તો મને કિસ કર."

હાય હાય, મને કિસ કરતાં ક્યાં આવડતું હતું ? કોઈ દિવસ કોઈ ને કિસ કરી હોય તો ને ? અને આવડતું હોય તો ય ક્યાં કુમાર સાહેબ અને ક્યાં હું ? મેં જોર થી ડોકું ધુણાવી ના કહી.

મને ખાતરી હતી કે એ ફરીથી ચુંબન કરશે જ. એટલે જીભ ફેરવી હોઠ ભીના કરી રાખ્યા . ને બન્યું પણ એમ જ. મારું મસ્તક પકડી એમણે હળવેથી પોતાના હોઠ મારા હોઠ ને અડકાડ્યા, પછી દબાવ્યા અને છેવટે રગડી નાખ્યા. એટલું ઓછું હોય તેમ મોં ખોલી મારા બંધ હોઠ અંદર લીધા અને જીભ વડે ચાટ્યા અને પહોળા કરી એમની જીભ મારા મોં માં ઘાલી. શું કરવું તેની તેની મને ખબર નહિ અને મને ગંદુ પણ લાગ્યું એટલે મેં જોર કરી ને ચુંબન તોડ્યું.

જરા શ્વાસ હેઠા બેઠા એટલે એ બોલ્યા , "મને દૂધ પીવડાવીશ ?" ત્યારે મને ભાન થયું કે મારો એક સ્તન એમના પંજા માં કેદ હતો. હાય હાય, કુમાર મને ધાવવાનું કહેતા હતા. મારા થી માંડ માંડ બોલાયું, "સરકાર, હજી તો હું કાચી કળી છું ."

"કાચી કળી છો તું ? મારે જોવી પડશે." કહી ને એમણે સ્તન પંપાળ્યો એમના પંજા માં આખો સ્તન સમાઈ જતો હતો પણ એ એટલી નાજુકાઈ થી હાથ ફેરવતા હતા કે જાણે કાચ નો બનેલો હોય. ચોળી ઉપર થી પંપાળતા હતા તો ય મને ગલી ગલી થઇ જતી હતી. વારાફરતી બંને સ્તન ને હલકા હાથે રમાડી ને બોલ્યા,"આમ તો ખબર પડતી નથી. ચોળી ઉતારી ને જોઉં ?"

મારા જવાબ ની રાહ જોયા વિના એમણે પીઠ પર બાંધેલી ચોળી ની કસો છોડી નાખી. હું ચોળી ઉતારું એની રાહ પણ જોઈ નહિ નીચે થી હાથ નાખી એમણે ફરી સ્તન પકડી લીધો અને જરા દબાવ્યો પણ ખરો. મારા શરીર પર રૂવાંડા ઊભાં થઇ ગયાં અને ભોસ લદબદ ભીની થઇ ગઈ. સ્તન ની ચુચૂક કડક થઇ ઉપસી આવી . ચપટી માં લઇ એમણે જયારે મસળી નાખી ત્યારે મારા થી રહેવાયું નહિ હું એમના પર તૂટી પડી ને ઠેર ઠેર ચુંબન કરવા લાગી, ખોળા માં થી ઉતરી એમની જાંઘ વચ્ચે ઊભી થઇ ગઈ એ પણ આવેશ માં આવીને સ્તન દબાવી દેતા હતા. મારા હાથ એમના બદન પર અને એમના હાથ મારા બદન પર ઠેર ઠેર ફરી પંપાળી લેતા હતા.

એટલા માં ફરી એક વાર એમના હોઠ મારા મોં સાથે ચંપાઈ ગયા.અને અનાયાસે એમનો થડીયા જેવો લંડ મારી મુઠ્ઠીમાં પકડાઈ ગયો.

એક બાજુ એમની જીભ મારા હોઠ ચાટતી હતી મને બહુ મીઠું લાગતું હતું. એમણે જીભ ને અણીદાર અને કડક બનાવી બે હોઠ વચ્ચે ઘાલી મારા મોં માં પ્રવેશ કર્યો . લંડ ચૂત માં પેસે ત્યારે આટલું જ મીઠું લાગતું હશે એમ હું વિચારતી હતી ને એમણે આખી જીભ મોં માં ઘાલી દીધી.બીજી બાજુ નીચે ત્રણ ચાર ઠુમકા મારી લંડ વધુ કડક બની રહ્યો.

પરંતુ લંડ ના ઠુમકા સાથે મારા હૃદય ના ધબકારા વધી ગયા અને ડરનો હાઉ ફરી ઉભો થયો. કેમ ના થાય ? લંડ ખાસ્સો દસેક ઇંચ લાંબો અને બે અઢી ઇંચ જાડો હતો અને પત્થર જેવો કઠણ હતો. આવડો મોટો લાંબો અને જાડો મારી નાની શી યોની માં શી રીતે પેસશે ? કેટલું દર્દ થશે ? આવા વિચાર કરતા મને ધ્રુજારી વછૂટી ગઈ આખા બદન પર પસીનો થઇ આવ્યો. લંડ પર ની પકડ ઢીલી પડી ગઈ.

કુમાર પરિસ્થિતિ પામી ગયા. બીકના માર્યા શીથીલ પડેલા મારા બદનને ટેકો આપી એમણે મને ફરી ખોળા માં લીધી . ગાલ પર હાથ ફેરવી ધીરેથી બોલ્યા, "બીક લાગે છે,, નહિ ?"

બોલવાના મારા માં હોશ ન હતા.માત્ર ડોકું હલાવી મેં હા કહી.

એ કહે, "હું સમજુ છું. તારો વાંક નથી. મારી બધી રખાત પહેલી વાર તો ગભરાઈ ગયેલી. પણ જો , જે ચૂત માંથી આખું બાળક નીકળે છે તે ચૂત આવડા લંડને ના સમાવી શકે? ખેર તારા વરનો મારા જેવો કે મારા થી ય જાડો અને લાંબો હશે તો શું કરીશ ? ચાલ, હું ધીરે થી ઘાલીશ અને ના કહીશ ત્યારે અટકી જઈશ."

મને ધરપત આપી એ મને સુવાડવા ગયા. પણ મને બહુ જ બીક લાગી .એમને બાઝીને રડી પડી. મેં કહ્યું, "ઊભા રહો, ઊભા રહો તમે કહ્યું તે હું જાણું છું પણ મારા નાના કાણામાં આટલો જાડો જઈ શકે તે માન્યામાં આવતું નથી."

એ વિચાર માં પડી ગયા. પછી બોલ્યા, "તારી છે એવી જ નાની ચૂત માં આ લંડ પેસતો દેખું તો તું માનું ?"

મને નવાઈ લાગી. મેં કહ્યું, "મારી હાજરી માં જ એને ચો.....ચો....ચોદશો ? કોણ છે એ ?"

મને બચ્ચી કરીને કહે, " તું તારે જોયા કર, મને દૂધ કેવી રીતે પાવું એ પણ બતાવશે."

એમણે તાળી પડી કે તરત રેશમા હાજર થઇ. નીચી નમીને બોલી, "સરકાર ?"

"જુહી ને મોકલ, જલદી."

રેશમા ગઈ ને જુહી આવી. આવી ને તરત એણે કુમારનો ચરણ સ્પર્શ કર્યો અને બોલી, "સ્વામી ?"

******
પછી શું થયું તે આપ ભાગ ૨ માં વાંચશો