De Gave. Deel 08

Hoofdstuk 8: een weekje vakantie.

Zo, mijn moeder Claire en ik zijn in Knokke beland in wat een wat een heel intense vakantieweek beloofd te worden. We zijn met de trein gekomen en hebben slechts een minimum aan bagage meegebracht, elk een middelgrote koffer om precies te zijn.

De taxi die we bij het station hebben genomen, stopt bij een nieuw, vrij imposant gebouw met twee verdiepingen en met veel marmer en natuursteen. Het straalt klasse en nog eens klasse uit, zoals ook ietwat overbodig wordt benadrukt door de vier sterren boven de ingang. Het is gelegen aan het uiteinde van de zeedijk, zodat het hier zelfs op een drukke vakantiedag als deze relatief rustig is.

Als mijn moeder met de chauffeur heeft afgerekend, draai ik mij fronsend om naar haar.

"Ik dacht dat je zei dat we in hetzelfde hotel gingen logeren van een paar jaar geleden." Zeg ik.

Het is de tweede maal dat we hier naartoe komen. Vier jaar geleden hebben we twee weken in een knus, gezellig familiehotel verbleven, op slechts een paar honderd meter hiervandaan.

"Ik heb je enkel gezegd dat het dezelfde eigenaars zijn." Weerlegt Claire. "Ze hebben het oude hotel verkocht en dit nieuwe gebouwd. In plaats van gewone kamers hebben ze nu allemaal luxekamers. En de bediening is er alleen maar beter op geworden."

"Ik was veel liever terug naar dat chaletje in de Ardennen van verleden jaar gegaan." Grom ik. "Daar was er tenminste rust en afzondering."

"Die gaan we hier ook vinden." Lacht Claire. "Men is hier naar het schijnt erg discreet."

We willen onze koffers nemen en binnen gaan, maar een in een rood pakje gestoken hoteljongen is al met een karretje komen aandraven. Na ons welkom geheten te hebben neemt hij de koffers van ons over. Ik neem Claire bij de hand en geef er een kneepje in. Verliefd kijken we elkaar aan. Dan wandelen we achter de knaap aan.

Drie arduinen, met dik tapijt belegde trappen leiden naar de lobby van het hotel, een grote, luchtige ruimte met enkele abstracte schilderijen aan de muur. Achter de balie staat een heer van een jaar of zestig, keurig uitgedost in zwart pak met strikje. Ik heb wat moeite om in hem de joviale man te herkennen, die een viertal jaar geleden zijn gasten begroette alsof het lang verloren gewaande familieleden betrof. Maar dat past vermoedelijk niet bij een viersterren hotel. Even ben ik bang dat hij ons zal herkennen en zich zou afvragen waarom een moeder en haar zoon in hetzelfde bed slapen. Maar gelukkig blijkt dit niet het geval. Die man moet trouwens jaarlijks honderden mensen zien passeren.

Hij begroet ons met een formele buiging en vraagt wat hij voor ons kan doen.

"We hebben gereserveerd onder de naam Bouman." Zegt Claire. "We zullen tot zondag blijven."

De eigenaar consulteert zijn computer. Ondertussen leg ik een arm om Claire's middel en laat mijn hand over haar achterste glijden. Doorheen de dunne stof van haar zomerjurk speel ik met het elastiek van haar slipje.

"Inderdaad, mijnheer en mevrouw Bouman." Zegt de man, tevreden knikkend.

Claire slaat mijn hand niet weg, maar drukt een heup tegen mijn zijde.

"U hebt een suite besteld met TV en jacuzzi. Klopt dat?" Vervolgt hij.

Claire knikt.

"Dan is het met plezier dat ik u kan zeggen dat we onze meest luxueuze suite voor u hebben voorbehouden." Zegt de eigenaar, met een witte parelende glimlach die bewijst dat daar ook een heleboel kosten aan zijn gedaan. "Het is op de tweede verdieping. U hebt een prachtig zicht op de zee en de balkondeuren operen aan de kant van het strand."

"Prachtig." Zeggen Claire en ik in koor.

We kijken elkaar aan. Mijn moeder heeft een opgewonden blosje op haar wangen en haar ogen tintelen.

"Eindelijk, ik kan niet wachten om dat slipje van je lijf te rippen." Fluister ik voorover gebogen in haar oor.

Als antwoord drukt ze haar buik tegen mijn kruis.

"Hier hebt u uw magnetische kaarten... We gebruiken geen sleutels meer. De kaart verschaft u overal toegang. U kunt er ook mee betalen in de bar en het restaurant. Het saldo betaalt u dan als u vertrekt. Maar u kunt natuurlijk ook contact betalen." Zegt de eigenaar met uitgestreken gezicht, hoewel ik er zeker van ben dat hij niets heeft gemist van onze uitwisseling. "De hoteljongen zal uw koffers naar uw suite brengen. Als u wil zal mijn dochter Carine, die het management voor haar rekening neemt, u een rondleiding door het hotel bezorgen."

Claire kijkt me even aan en richt zich dan tot de eigenaar. "Dat zou heel fijn zijn. Laten we zeggen binnen een drie kwartier?"

Claire stopt haar magnetische kaart in haar handtas. Ik steek de mijne gewoon op zak.

"Goed, op de middag dan."De oude man knikt welwillend. "De hoteljongen wacht bij de lift... Is er anders nog iets tot uw dienst?"

Nee, voorlopig zijn we tevreden. De man wenst ons nog een aangenaam verblijf toe. We bedanken hem en lopen hand in hand naar de lift en de wachtende hotelbediende.

"Wim, vergeet alsjeblieft niet me steeds bij mijn voornaam te noemen." Fluistert Claire, als we nog net buiten gehoorsafstand zijn.

Als we de lift binnen stappen zegt de hoteljongen dat onze kamer op de tweede verdieping aan de uiterst linkse kant is. We hebben kamernummer 210. Claire en ik luisteren nauwelijks. Van zodra de deuren zich sluiten heb ik haar in mijn armen getrokken voor een passionele kus. Claire opent haar mond en duwt haar onderlichaam tegen mijn beginnende erectie. De hotelbediende keert zich discreet om.

Vijf minuten later staan we in de suite en kijken bewonderend om ons heen. Alles is duur, exclusief en kingsize, van de TV tot het bed. De meubels zijn van massief hout. Dubbele deuren geven uit op een ruime patio die een schitterend zicht op de zee en het strand biedt. Op de ronde, uitschuifbare tafel staat een kristallen vaas met bloemen en een kaartje eraan, ongetwijfeld een attentie van de directie.

"Is alles volgens uw wensen?" Vraagt de hotelbediende trots, alsof hij persoonlijk verantwoordelijk voor al dit moois is.

"Meer dan behoorlijk." Zegt mijn moeder.

Ze wijst hem aan waar de koffers moeten staan en stopt hem iets in de hand. Het moet een meer dan behoorlijke fooi zijn, want met een brede grijns gaat hij weg. Hij vergeet zelfs te vragen of hij nog iets voor ons kan doen.

"Hij is vergeten te tonen waar de knoppen van de airco zitten." Lacht Claire.

"Geen erg, Carine wijst het ons wel."

"Ja, dat is waar."

"Laten we even van ons uitzicht genieten." Claire loopt naar de dubbele deur van het balkon en schuift ze open.

Ik stap achter haar aan en leg mijn handen op haar heupen terwijl ze genietend de zeelucht opsnuift. Ik kus haar in de hals terwijl ik mijn stijve leuter tegen haar onderrug aanduw.

"Heb je er nu spijt van dat je in geen groezelig berghutje zit?" Vraagt ze.

In plaats van te antwoorden draai ik haar om en begin haar te zoenen. Het is niet mijn moeder die haar tong in mijn mond steekt, maar mijn minnares, mijn metgezellin voor het leven.

Zachtjes streel ik haar onderrug en begin dan het zachte, stevige vlees van haar hartvormige kontje te strelen. Ze duwt mijn handen weg als ik ze onder de zoom van haar rok wil steken.

"Ik wil je neuken, hier en nu." Zeg ik.

"Stoute jongen, men kan ons zien vanaf het strand." Vermaant mama me. "Ben je dat grote, zachte bed daarbinnen vergeten?"

Dus gaan we opnieuw naar binnen. Voor het bed gaat ze voor mij staan en kijkt me met een zwoele blik in haar groene ogen aan.

"Weet je al hoelang ik hier naar verlang?... Ik ben mijn halve leven al verliefd op jou." Zeg ik, terwijl ik haastig mijn hemd losknoop en mijn schoenen uitschop."

"Klets niet, ik wil een beurt." Zegt Claire schertsend. "Weet je wel hoelang het al geleden is voor mij?"

Terwijl ik mijn bermuda en mijn onderbroek laat zakken, ritst Claire de achterkant van haar jurkje los en laat het van haar schouders glijden. Ik laat sissend mijn adem ontsnappen als ik me realiseer dat ze nog knapper is dan ik ooit had durven dromen. Haar getrainde dijen en gespierde, slanke buik doen niets af aan haar schoonheid, integendeel zelfs. Ze is nu enkel gekleed in een vuurrood, met kant afgewerkt lingeriesetje.

Ik zet me op mijn knieën en kus eerbiedig doorheen de dunne stof van het stringetje het kutje waaruit ik achttien jaar geleden geboren werd. Claire siddert van genot. De geur van haar vrouwtjesparfum en de vochtvlek op het kruis van het minuscule hebbedingetje, spreken boekdelen over haar staat van opwinding.

Terwijl ze haar behaatje losmaakt, haak ik mijn vingers onder de band van haar string en trek die nu langs haar billen omlaag. Ik glimlach tevreden als ik zie dat ze haar kutje heeft geschoren. Haar venusheuvel is zo glad als het hoofdje van een pasgeboren baby. Ze had roze, frêle schaamlipjes, gezwollen door het verlangen, waartussen de gele draden van haar genotsvocht duidelijk zichtbaar waren. Ik steek een vinger in haar hete kutje, verbaasd dat het zo strak aanvoelt en dat ik daar ooit heb kunnen uitkomen.

"Ik heb mijn kutje voor jou geschoren. Ik weet dat je daarvan geniet." Vraagt Claire hees.

Ze kreunt zachtjes als mijn duim over haar clitoris wrijft. Ze wordt mogelijk nog natter. Ze zet een stap achteruit en kruipt op het bed.

"Kom, we hebben niet veel tijd." Laat ze weten.

Claire gaat met opgetrokken knieën in het midden van het bed liggen. Ik ga op mijn knieën tussen haar benen zitten. Ik begraaf mijn hoofd tussen haar knieën en begin de gevoelige binnenkant van haar dijen te kussen. Langzaam werk ik mijn weg omhoog, steeds dichter bij het broeierige, geschoren poesje van mijn moeder.

Als ik dicht bij haar poesje kom, zodanig dat de sterke muskusgeur mijn neus streelt, wipt ze ongeduldig met haar kontje en duwt mijn hoofd naar beneden.

"Plaag me niet, lik mijn kut." Kreunt ze.

Maar dat doe ik juist wel. Ik lik langs haar schaamlipjes zonder ze te raken. Ze wordt nog meer opgewonden en het roze topje van haar clitje lijkt nog te zwellen. Ik ga nog een tijdje door tot ze van frustratie vloekt. Dan begin ik haar spleetje over de gehele lengte te likken, wat haar onmiddellijk schelle genotskreten ontlokt.

De kut van Claire is subliem, misschien juist omdat het de kut van mijn moeder is. Ze smaakt zoet en indringend, tegelijk ook zouter en ziltiger dan enig ander dat ik ooit heb geproefd. Het heerlijk geurende liefdessap gutst uit haar grotje. Ik heb moeite met alles op te likken. Terwijl ik mijn tong cirkelende bewegingen laat maken over haar genotsknopje, vinger ik haar kutje, verwonderd hoe strak het wel aanvoelt. Dan steek ik opnieuw mijn tong diep in haar. Spoedig is mijn kin helemaal nat van haar sappen. Het geil en het zweet is langs haar bilnaad naar beneden gelopen en heeft zich rond het haar aars verzameld. Zachtjes begin ik het teer uitziende, gekartelde sterretje te strelen.

Claire komt een eerste maal klaar. Ze schreeuwt en haar lichaam trilt en schokt ongecontroleerd. Haar knieën klappen dicht en omknellen mijn hoofd als een bankschroef.

Ik blijf haar likken en zuigen en mijn tong diep in haar vagina steken tot ze kort daarna tot een tweede hoogtepunt komt. Dan ga ik op haar liggen en duw met mijn knieën haar benen nog verder uit elkaar.

"Eindelijk." Hijg ik, terwijl ik de eikel van mijn staalharde penis een maar maal langs haar spleetje wrijf om hem goed vochtig te maken. "Ben je er klaar voor?... Ben je klaar om door je zoon gepaald te worden?"

Claire kijkt me met glazige ogen aan, nauwelijks bijgekomen van haar orgasme.

"Ben je er klaar voor?" Vraag ik opnieuw met iets luidere stem.

"Klets niet... Schuif hem naar binnen." Zegt mijn moeder.

Ze slaat haar benen om mijn middel en trommelt ongeduldig met haar voeten op mijn rug.

Langzaam en voorzichtig begin ik haar te penetreren, terwijl zij mijn schouders streelt en me smachtend aankijkt. Ze is drijfnat. Toch heb ik moeite met haar nauwe en strakke kutje. Het valt me moeilijk te geloven dat ik ooit hieruit ben gekropen.

Een beetje tegen mijn gewoonte in doe ik het kalm aan, centimeter na centimeter. Als mijn lul helemaal in haar spleetje is verdwenen, wacht ik even, om haar te laten gewennen aan mijn omvang maar vooral om te genieten van haar hete strakheid. Ik kan nog altijd niet geloven dat ik mijn mama heb veroverd. Ieder moment kan ik uit deze droom ontwaken.

"Vooruit, ben je in slaap gevallen?" Vraagt Claire voor wie het allemaal te lang duurt.

Ik begin te stoten. Traag, want ik wil haar geen pijn of ongemak bezorgen.

"Harder, harder... Steek hem zo diep mogelijk in mama's kut."

Gehoorzaam verhoog ik het ritme en begin harder in haar te rammen. Claire, met gesloten ogen en gelukzalige glimlach, begint zachtjes te kreunen. Mijn gegrom voegt zich bij het geluid van mijn ballen die tegen haar kont kletsen en het soppende geluid van haar druipende kutje.

Haar ademhaling wordt zwaarder en ze zet haar scherpe nagels in mijn rug. Ik neuk haar nu met langere en snellere halen. Telkens als mijn penis haar baarmoederhals raakt gilt ze. Ik kus haar borsten en zuig aan haar tepels. Steunend op mijn linkerarm, steek ik mijn vrije hand onder haar billen. Ik bevochtig haar poepgaatje met het mengsel van geil en zweet dat zich daar heeft opgehoopt. Als mijn vinger binnen dringt, stoot ze haar heupen naar voren en voel ik de spieren van haar hongerig kutje om mijn neukspeer spannen.

Haar anus voelt nog strakker en heter aan. Ik krijg mijn middelvinger er slechts tot het eerste kootje in. Jubelend realiseer ik me dat ze nog een anale maagd is. Het laatste bloemetje van mijn mama zal ik plukken. Wie had dat ooit gedacht?

Mijn lul lijkt nog te zwellen in haar buik als ik het orgastische gevoel gewaar wordt dat een zaadlozing aankondigt. Ook bij Claire is het bijna zover. Haar gekreun wordt een octaaf hoger en haar krachtige vaginale spieren spannen zich nog meer rond mijn neukstaaf.

Met een kreet kom ik klaar, onmiddellijk geëvenaard door die van Claire. Wild schudt ze het hoofd heen en weer en haar vuisten trommelen op mijn rug, terwijl ik mijn zaad diep in haar buik spuit. We kijken elkaar een lang moment geëxalteerd in de ogen, gevolgd door een lange tongzoen.

"Ik hou van jou." Hijg ik. "Je bent mijn meisje, de enige echte die er echt toe doet."

"Ik hou ook van jou. Je bent nu mijn man." Zegt ze, me verliefd en totaal voldaan aankijkend.

"Met hoeveel grieten ik ook neuk, jij staat altijd op de eerste plaats."

Haar lippen open zich en ze drukt haar mond op de mijne. Terwijl haar handen zacht mijn rug strelen dartelt haar tong rond in mijn mond.

"Wim, ik wil een kind van jou. Ik wil zo spoedig mogelijk zwanger worden." Zegt ze dan met rode wangen.

Ik heb me net aangekleed als we worden opgeschrikt door het melodieuze geluid van de deurgong. Claire geeft een gil als ik de deur open doe, want ze is net in haar broekje aan het stappen.

In de deuropening staat een knappe, duur aangeklede dame van rond de dertig, die met fonkelende ogen in een glimp ziet hoe Claire paniekerig haar rok naar beneden doet. Natuurlijk heeft ze onmiddellijk begrepen wat hier aan de hand is.

Een hete teef die zich door een veel jongere dekstier laat verwennen, hoor ik haar denken. Ze houdt me voor een gigolo of zo, want natuurlijk gelooft ze niet dat we man en vrouw zijn zoals in het gastenboek beneden staat.

Het schouwspel heeft haar opgewonden. Tot mijn verbazing echter is het Claire die het object van haar wellust uit maakt.

"Carine Mortier, de manager." Zegt ze en steekt haar hand uit. "Welkom in ons hotel. Ik wil u een rondleiding door het hotel en een hapje aanbieden... Ik kom toch niet ongelegen?"

Haar zwaar met glanzende lippenstift aangezette lippen plooien zich in de meest perfecte publiciteit voor witte tanden die ik ooit heb gezien.

Ik verzeker haar dat ze niet stoort en laat haar naar binnen. Gehuld in een zwoel parfum zweeft ze voorbij.

Carine Mortier is een meter zeventig lang en heeft een slank, goed geproportioneerd lichaam. Ze heeft zwart haar dat tot op haar schouders komt, een zonverbrande huid en donkerbruine ogen die zelfvertrouwen en autoriteit uitstralen. Ze heeft niet al te grote borsten en een goed geproportioneerde kont. Ondanks het warme weer heeft ze een mantelpakje, netkousen en hoge hakken aan.

Terwijl ik haar bekijk weet ik zeker dat ik haar aan mijn pik zal rijgen, met of tegen haar zin. Misschien maak ik er een triootje van met mijn moeder.

Ook Claire krijgt een handdruk, terwijl er heel diep in haar ogen gekeken wordt.

Dan staan we in de gang. Carine Mortier loopt in een nadrukkelijk heupwiegende gang ons voor naar de lift. Nu en dan kijkt ze glimlachend om, meestal naar Claire, hoewel ook ik een deel van de aandacht krijg. De hotelmanager eet klaarblijkelijk van beide walletjes.

Claire knipoogt naar mij als Carine Mortier even niet kijkt. Ook zij heeft in de gaten wat er gaande is.

Op het gelijkvloers toont Carine Mortier ons het restaurant waar voor de gasten van zeven tot zeven wordt geserveerd. Enkel het ontbijt zit in de dagprijs inbegrepen. Er is ook een kleine, knusse bar die tot middernacht open is en die ook voor het publiek toegankelijk is. We kunnen van binnen het hotel in de bar met onze magneetkaart, maar Carine Mortier vraagt ons nadrukkelijk om barklanten die geen gasten zijn niet in het hotel te laten. Daarna toont ze ons de zithoek, waar ook een biljarttafel en een speelhoek voor kinderen staat. We komen nog meer onder de indruk als we naar buiten worden geleid naar een laag, wit gebouw dat we aanvankelijk niet associeerden met het hotel.

"Dit is ons zwembad, ons eigen zwembad." Zegt Carine Mortier trots.

Tot onze verbazing staan we in open lucht.

"Ja, het is een elektrisch schuifdak net als bij een auto." Lacht ze. "Onze gasten kunnen hier in alle discretie van het water en het zonnetje genieten. Het is aanvankelijk wel wat raar om in een gebouw zonder dak binnen te komen, maar het went snel."

Mijn aandacht wordt getrokken door een jong, mollig negerinnetje dat een tiental meter verder naakt uit het water stapt en naar een strandstoel stapt, waar een wat oudere man in zwembroek haar grijnzend een glas champagne aanreikt.

"Die service leveren wij niet." Fluistert Carine Mortier die mijn blik gevolgd heeft. "Rosine ronselt zelf haar klanten. Zolang ze discreet is mag ze haar gang gaan."

"Ik ben meer dan rijkelijk bediend." Grijns ik en leg bezitterig een arm om Claire's middel.

Carine Mortier glimlacht beleefd, maar ik voel een steek van jaloezie door haar heen gaan.

"Daar hebt u gelijk in." Zegt ze bij het buitengaan. "Mevrouw heeft trouwens een prachtfiguur in vergelijking."

"Ach, er zijn nu eenmaal venten die van mollig houden." Werpt Carine Mortier tegen.

"Ik niet, ik heb een voorkeur voor een slanke lijn." Zegt Claire.

Claire en ik kijken elkaar aan en beginnen bijna te proesten. In haar ogen glimmen een paar ondeugende pretlichtjes. Ik vraag mij af of ze hetzelfde denkt als ik.

"Mag ik nu mijnheer en mevrouw een etentje van de zaak aanbieden?" Vraagt de manager als teken dat de rondleiding ten einde is.

"Noem ons maar gewoon Claire en Wim. We zijn dat formeel gedoe niet gewoon" Zegt mijn moeder.

"Goed, maar dan sta ik er op dat je mij Carine noemt."

We zetten ons neer bij een tafeltje aan het raam waar we ongestoord. Carine vraagt wat we eten. Ik bestel een hamburger met frietjes. Claire neemt genoegen met een salade met nootjes, een specialiteit van het huis.

"Verdomme." Lacht mijn incestueuze minnares, als Carine onze bestelling aan de keuken doorgeeft. "Dit is de eerste keer dat een vrouw me met de ogen uitkleed."

"Voel jij je gevleid?"

Dit levert me een speels kneepje in de wang op.

"Je wilt met haar naar bed, hé?"

"Het is een prachtwijfje... Heb je al door dat ze biseksueel is?"

"Natuurlijk, ben je vergeten dat ik ook een beetje beslagen ben op het vlak van telepathie?"

Ik leg onder tafel een hand op haar grotendeels onbedekte dijen.