De maagd van de Gaasperplas

Verhaal Info
Bij volle maan gebeuren er vreemde dingen.
1.7k woorden
3.83
10.6k
00
Deel dit Verhaal

Lettertypegrootte

Standaard Lettergrootte

Lettertypeafstand

Standaard Lettertypeafstand

Lettertype Gezicht

Standaard Lettertype

Thema Lezen

Standaardthema (Wit)
Je moet Inloggen of Aanmelden om uw aanpassingen in uw Literotica-profiel op te slaan.
PUBLIEKE BÈTA

Opmerking: u kunt de lettergrootte en het lettertype wijzigen en de donkere modus inschakelen door op het pictogramtabblad "A" in de Story Info Box te klikken.

Je kunt tijdelijk terugschakelen naar een Classic Literotica® ervaring tijdens onze lopende openbare bètatests. Overweeg om feedback te geven over problemen die u ervaart of om verbeteringen voor te stellen.

Klik hier
DarkBee
DarkBee
17 Volgers

"Hé Jerrel, word wakker man." Benjamin stootte zijn vriend aan, die naast hem in de rubberboot zat. Ze dreven midden op de Gaasperplas, een kunstmatig aangelegd meer in Amsterdam Zuidoost. De volle maan stond hoog aan de hemel en bescheen het water met zijn zilveren gloed.

Jerrel werd wakker en wreef zijn ogen uit. "Jezus man, het is al donker. Heb ik zolang geslapen?" "Ja man, ik lag ook te pitten. Laten we teruggaan, ik heb honger." "Is goed man."

Benjamin pakte de roeispanen en roeide het bootje naar de kant. Jerrel klom op de kant en hielp Benjamin uit de boot. Samen trokken ze hun bootje op de kant, nadat ze hun spullen eruit hadden gehaald. Voordat ze afscheid konden nemen, zagen ze vlak voor hen een meisje staan. Ze was in jaren '80-stijl gekleed en had een bleke huid. Ze stond daar maar, naar de twee Surinaamse vrienden starend. Er was iets vreemds met haar, maar ze wisten niet precies wat. Geen van de twee jongens wist wat ze moesten doen. Het meisje nam de eerste stap en liep op hen af. Benjamin zag als eerste wat er met het meisje aan de hand was. Hij zag door haar heen de rij bomen tegenover hem staan, net als de gebouwen daarachter.

"Man, ze is een spook, je kan zo door haar heen kijken!" Doodsbang sprintte hij weg, zijn vriend en hun spullen achter latend.

Jerrel was nieuwsgieriger en bekeek het meisje aandachtig. Ze glimlachte en wenkte hem. Jerrel deed een stap dichterbij, een beetje bang maar ook nieuwsgierig - hij had nog nooit een spook gezien, wat zijn overgrootmoeder hem ook vertelde over het Suriname van toen zij nog een kind was. Hij was rationeel genoeg om met zijn voeten stevig op de grond te staan.

Het meisje had haar mond niet geopend, maar toch hoorde Jerrel haar stem in zijn hoofd, die hem vroeg dichterbij te komen, zodat ze hem kon aanraken.

"Maar... je bent een spook, dan kan ik je toch niet aanraken?"

"Andersom wel. Geesten kunnen dat."

Hij schrok toen hij een hand op zijn arm voelde toen het meisje hem aanraakte, ook al kon hij zijn eigen arm nog zien. In zijn hoofd hoorde hij haar zachte stem, die hem probeerde te kalmeren. Ze ging zitten en vroeg Jerrel om tegenover haar te gaan zitten. Toen ze zaten vertelde ze haar verhaal.

"Mijn naam is Isabelle en mijn verhaal is lang en tragisch. Dit meer is gegraven tijdens de aanbouw van deze wijk. Tijdens de Floriade van 1982 was ik hier samen met mijn ouders en broertje. Ik was toen 18. Samen met mijn broertje ben ik gaan zwemmen en daarbij verdronken. In plaats van naar de hemel te gaan moest ik hier blijven. Elke nacht, als het volle maan is, moet ik langs de oevers van dit meer lopen, op zoek naar die ene man die me wil helpen met mijn probleem."

"Wat voor probleem dan?" vroeg Jerrel.

Isabel antwoordde in zijn hoofd: "Toen ik stierf was ik nog maagd en daarom kan ik pas naar de hemel gaan als ik mijn maagdelijkheid verlies. Helaas reageren alle mannen zoals je vriend, die hard wegrende toen hij mij zag. Zou jij me kunnen helpen? 25 jaar is een lange tijd hoor."

Jerrel dacht over dit bijzondere voorstel na. Dat hij veel te laat thuis zou komen stond toch al vast en een vriendin had hij op het moment niet.

"Kan mij het schelen, als ik je er mee kan helpen..."

"Zou je dat echt willen doen? Je bent mijn engel; nou ja, min of meer dan."

Isabel stond op en trok haar kleren uit: ze had goed naar Madonna gekeken zoals ze er in de jaren '80 uitzag en haar stijl geprobeerd te kopiëren: ze droeg pumps aan haar voeten en beenwarmers om haar enkels. Ze had een minirok aan met een netpanty daaronder. Om haar schouders had ze een oversized sweater hangen, die maar over één schouder hing en een behabandje liet zien. In haar oren had ze enorme oorbellen hangen. Om haar polsen bungelden gifgroene en felroze armbandjes. Haar make-up was simpel maar doeltreffend: donkere lippenstift, eyeliner en mascara. Haar haren waren geblondeerd en stond alle kanten op.

Jerrel daarentegen had alleen zijn zwembroek en een t-shirt van Fubu aan, dus hij was zo uitgekleed. Hij wilde Isabel helpen, maar toen hij haar wilde aanraken gingen zijn handen dwars door haar heen. Geschrokken trok hij zijn handen terug en deed een stap achteruit.

Toen Isabel ook was uitgekleed bekeken ze elkaar. Jerrel was lang en gespierd en had een lichtbruine huidskleur. Hij was goed geschapen, maar niet extreem. Isabel was klein en dun. Ze had kleine borsten en tussen haar benen zat een donker driehoekje krullend schaamhaar.

Omdat Jerrel haar niet kon aanraken maar zij hem gek genoeg wel, moest Isabel het werk doen. Ze ging op haar knieën zitten, haar gezicht ter hoogte van Jerrels middel.

"Wat moet ik nu doen?" vroeg ze.

"Is dit de eerste keer dat je een naakte man ziet?" vroeg Jerrel. "Heb je eigenlijk wel enig idee wat je moet doen, meisje?"

"Nee, maar niet van zo dichtbij. Ik zei toch dat ik nog maagd was?"

"Tegenwoordig betekent dat niets meer: ook al ben je nog maagd, dat wil niet zeggen dat je nog nooit een gast gepijpt hebt of in je kont geneukt bent."

"Gepijpt? Wat is dat?"

Jerrel zuchtte. "O.k., dit kan een lange nacht worden... Pak mijn pik vast en sluit je lippen eromheen en dan zuigen en likken maar, doe alsof het een ijsje is, of een lollie is of zo."

Isabel keek moeilijk, maar pakte toch zijn slappe pik vast. Ze opende haar mond en nam de eikel tussen haar onervaren lippen. Voorzichtig sloot ze haar lippen om de glanzende eikel en bewoog haar hoofd een beetje op en neer. Jerrel zuchtte nog een keer.

"Veel dieper, meisje, je moet veel dieper zuigen."

Isabel liet zijn halve pik in haar mond verdwijnen en begon harder te zuigen. Ze voelde Jerrels pik hard worden in haar mond, tot hij stijf was. Jerrel trok zijn pik terug en zei dat hij klaar was om Isabel te ontmaagden.

"Ga op je handen en knieën zitten en laat mij de rest doen."

"Gaat niet, je kunt me niet aanraken, weet je nog wel?"

"Oh ja. Hoe doen we dit dan?"

"Als jij nou gaat liggen, dan ga ik op je zitten."

Zo gezegd, zo gedaan: Jerrel ging op zijn rug in het gras langs de oever van het meer liggen. Isabel ging over hem heen staan en liet zich omlaag zakken. Met haar handen pakte ze Jerrels paal vast en leidde hem rechtstreeks haar wachtende maagdelijke poesje in. Omdat ze zichzelf nog niet had aangeraakt, ging het in eerste instantie erg moeizaam en lukte het Isabel niet om Jerrels pik diep in haar poesje te krijgen.

"Je vergeet wat: jezelf. Als je niet nat bent gaat het natuurlijk nooit lukken. Ga zitten of blijf staan en help jezelf. Ik hoop dat je wel weet wat masturberen is?"

"Ja, dat weet ik wel."

"Mooi, hoef ik je dat in ieder geval niet uit te leggen."

Isabel ging naast Jerrel liggen. Ze schoof een hand tussen haar benen en begon zichzelf te strelen en te vingeren. Korte tijd later hoorde Jerrel, terwijl hij zijn pik probeerde stijf te houden met zijn rechterhand, hoe Isabel's ademhaling oppervlakkiger en sneller werd.

"O.k., stop maar, anders ga je klaarkomen voordat we hebben geneukt. Ben je nu nat genoeg?" vroeg hij. Isabel knikte.

"Goed dan, tweede poging."

Isabel ging staan en liet zich weer op Jerrels harde pik zakken. Hij had zelf met wat spuug en voorvocht zijn pik wat natter gemaakt. Hopelijk was het voldoende.

Stukje bij beetje ging Jerrels pik dieper in Isabel's poesje, totdat hij voelde dat hij niet verder kon zonder geweld te gebruiken. Dat moest haar maagdenvlies zijn.

"Hij gaat niet verder naar binnen," klaagde Isabel, toen ze merkte dat Jerrels pik niet verder naar binnen wilde.

"Gewoon even doorzetten en de pijn verbijten, dan komt het helemaal goed, weet je."

Isabel beet op haar tanden en duwde haar heupen omlaag. Een scherpe pijn schoot vanuit haar kruis omhoog. Ze kreunde en voelde een beetje bloed naar buiten vloeien. Aan de andere kant was ze ook opgelucht: eindelijk dat vervloekte maagdenvlies kapot! Haar blijdschap overstemde de pijn en ze liet zich zo ver mogelijk naar beneden zakken, totdat Jerrels pik helemaal in haar smachtende kut verdwenen was.

Met langzame bewegingen ging ze op en neer, steeds sneller. Jerrel wilde haar heupen vastpakken, maar hij greep in het niets.

"Man, dit blijft toch vreemd," dacht hij bij zichzelf. Het gevoel in zijn pik was er niet minder om: deze meid had er zin in!

Isabel steunde op handen en knieën terwijl ze Jerrel bereed. Steeds sneller gingen haar heupen op en neer. Ze sloot haar ogen en hijgde. Met steeds kleinere bewegingen hielp ze zichzelf naar een orgasme. Ze beet op haar lip en kreunde terwijl haar orgasme door haar lichaam schoot. Daarna ging ze verder.

Niet veel later kreunde Jerrel. Isabel liet zich steeds sneller en dieper op zijn pik zakken en hij voelde vanuit zijn tenen een gigantisch orgasme opkomen. Een paar tellen later gooide hij zijn hoofd in zijn nek en schreeuwde het uit van puur genot. Het leek alsof al zijn zaad in één keer naar buiten spoot.

Isabel voelde hoe het zaad tegen de ingang van haar baarmoeder spoot en haar hele kut vulde met kleverige vloeistof. Korte tijd later kwam ze weer klaar. Uitgeput viel ze op Jerrels borst.

Toen haar tweede orgasme voorbij was, verdween ze langzaam. Jerrel hoorde haar stem in zijn hoofd: ze bedankte hem keer op keer. Toen ze weg was, viel hij in slaap.

Epiloog

De volgende ochtend vroeg vond een vrouw die haar hond aan het uitlaten was een naakte jongeman, liggend op het gras met een grote glimlach rond zijn mond. Toen ze hem wilde wekken om hem op zijn onzedelijke gedrag aan te spreken, reageerde hij niet: duwen, in zijn oor roepen, het blaffen van haar hondje, niets hielp. De vrouw voelde aan zijn pols, maar voelde niets. In paniek rende ze naar huis, met haar hondje luid blaffend achter haar aan rennend. Overstuur vertelde ze aan haar man wat ze gezien had. Hij schudde zijn hoofd en bromde alleen maar: "De maagd van de Gaasperplas heeft weer een nieuw slachtoffer gemaakt."

DarkBee
DarkBee
17 Volgers
Gelieve dit een score te geven verhaal
De auteur zou je feedback appreciëren.
  • REACTIES
Anonymous
Our Comments Policy is available in the Lit FAQ
Posten als:
Anoniem
Deel dit Verhaal

GELIJKAARDIGE Verhalen

Amsterdamned Ch. 01 Sex and drugs and cock and ball.
My First Sybian How I first rode the sybian and got hooked on it.
The Girl in the Window... When the opportunity came up to go to Amsterdam...
The Weekend Guest Pt. 01 Our weekend guest in Amsterdam.
Bi All Means Bisexual musings during a hookup.
Meer Verhalen