Jessica en Zineb 02

Verhaal Info
De dag na deel 1...
4.7k woorden
4.78
6.4k
00

Deel 2 van de 2 delige serie

Bijgewerkt 06/07/2023
Gemaakt 01/05/2008
Deel dit Verhaal

Lettertypegrootte

Standaard Lettergrootte

Lettertypeafstand

Standaard Lettertypeafstand

Lettertype Gezicht

Standaard Lettertype

Thema Lezen

Standaardthema (Wit)
Je moet Inloggen of Aanmelden om uw aanpassingen in uw Literotica-profiel op te slaan.
PUBLIEKE BÈTA

Opmerking: u kunt de lettergrootte en het lettertype wijzigen en de donkere modus inschakelen door op het pictogramtabblad "A" in de Story Info Box te klikken.

Je kunt tijdelijk terugschakelen naar een Classic Literotica® ervaring tijdens onze lopende openbare bètatests. Overweeg om feedback te geven over problemen die u ervaart of om verbeteringen voor te stellen.

Klik hier

Langzaam keerde Jessica terug naar het land der levenden. Ze lag in haar tweepersoonsbed op haar buik, helemaal naakt, met de dekens half over zich heen. Heel langzaam drong het tot haar door wat er gisteren gebeurd was: ze had seks gehad met haar vriendin Zineb. En het was zo heerlijk intiem, maar ook geil geweest dat ze voelde dat de lust nog in haar brandde. Slaapdronken liet ze haar hand naar de andere kant van het bed dwalen en vond daar niets dan leegte. Het bed voelde niet eens beslapen meer aan... was het dan allemaal maar een droom geweest?

Ze opende haar ogen en keek naast haar. De plek in het bed was leeg, maar de dekens waren terug geslagen en aan de kreukels van het laken was duidelijk te zien dat hier wel degelijk iemand gelegen had. Jessica dwong zichzelf haar ogen te openen en goed wakker te worden. Ze probeerde de slaap uit haar ogen en hoofd te wrijven, zodat ze helder kon nadenken. Hier had ze Zineb gekust, gestreeld en bevredigd en hier was ze gekust en bevredigd door haar. Na hun heftige orgasmes had Zineb tegelijkertijd gelachen en gehuild en Jessica had haar vastgehouden tot ze samen in slaap waren gevallen, Zineb met haar hoofd op Jessica's mooie zachte borsten. Vaag rook ze de geur van haar bloemenshampoo nog en een lange zwarte haar lag op het tweede hoofdkussen. Nu pas viel haar oog op het briefje dat ook op het hoofdkussen lag. Het lag dichtgevouwen, dus ze pakte het op en vouwde het open.

"Lieve Jessica," las ze, "Ben niet boos dat ik al weg ben. Het is even teveel voor me. Ik bel je. xxx. Zineb." Op de i van Jessica had Zineb een hartje getekend, net als op de i bij haar eigen naam. Heel even dacht Jessica: Het is net een man. Weg voor het ontbijt en een briefje met "ik bel je'. Maar ze wist dat dat niet klopte. En ze kon begrijpen wat Zineb nu moest voelen. Ze moest leren omgaan met deze gevoelens.

Jessica zelf vroeg zichzelf ook af wat dit nu was. Was ze lesbisch? Dat had ze nooit voor mogelijk gehouden. Als sinds haar veertiende ging ze met jongens om. Ze had al drie keer een relatie gehad met een jongen, talloze one night stands gehad. Ze kende eigenlijk maar één lesbische vrouw, een oudere dame bij de dansvereniging waar ze tot haar 17de had gedanst en die altijd had gepraat over mannen alsof het een soort tweederangs burgers waren die nauwelijks van gorilla's verschilden in hun doen en laten. Jessica voelde het zelf helemaal niet zo. Was het gewoon omdat zij en Zineb zulke goede vriendinnen waren, dat dit was gebeurd? Was het iets eenmaligs geweest, iets waar ze over een paar jaar blozend aan terug zou denken?

Ze vulde haar geest met de gedachte aan Zineb. Het beeld wat opgeroepen werd was ongekend erotisch, Zineb in haar bed, die zich omdraaide en haar wenkte, gehuld in een ondeugende variant van de glimlach waar ze zo van hield en verder gehuld in niks. Haar mooie borstjes, platte buik, geschoren venusheuvel... Jessica voelde hoe haar mond droog werd en iets anders nat. Haar hart bonkte als een bezetene in haar borstkas en de kriebels in haar mond brachten een idiote glimlach van geluk om haar mond... Oh nee, dit was zeer zeker een verliefdheid. Hoe kon ze niet houden van die mooie Zineb?

Jessica keek snel op haar telefoon. Geen gemiste oproep, geen berichtje van Zineb. Hoe lang was ze al weg en wanneer zou ze bellen? Of zou ze zelf moeten bellen, omdat Zineb misschien zou denken dat ze geen interesse had... Ja, al dit gepieker maakte het alweer duidelijk: ze was verliefd. Maar zou Zineb dat ook zijn?

Nee, niet zo piekeren Jess, zei ze tegen zichzelf, ga je bed uit. Op de grond lag haar zwarte setje nog, ze schoot de string en bh weer aan. Daarna hulde ze zich in haar ochtendjas. Voor het geval Zineb zou bellen stak ze de telefoon in de zak van haar badjas en liep daarna de trap af naar beneden. Aan de keukentafel zat haar moeder de krant te lezen met een kop koffie in haar handen.

"Ook goedenavond," zei haar moeder. "Ik dacht dat je nooit meer wakker zou worden. En je lag zo vroeg in bed. Ben je soms ziek? Je ziet er niet ziek uit..."

"Nee mam. Gewoon moe," antwoordde ze.

"Of had je gezelschap gisteren. Toen wij thuiskwamen wilde ik bij je kijken, maar ik vond je t-shirt midden in de gang, dus dat heb ik maar niet gedaan. Ik vind het niet erg dat mijn dochter een vriendje heeft, maar ik hoef er niet bij te staan als ze..."

Haar t-shirt! Dat was ze helemaal vergeten. Nog een geluk dat dat het enige was wat haar moeder gevonden had.

"Sorry mam," mompelde ze. "Ik zal het voortaan opruimen. Het zal wel uit mijn handen gevallen zijn toen ik een berg was naar de badkamer bracht." Maar ze werd zo rood als een kreeft, terwijl ze dat zei en haar moeder knipoogde. "Je weet wat ik gezegd heb, schat. Liever hier dan in een portiekje op straat."

"Is er nog koffie?" vroeg Jessica om maar van onderwerp te veranderen. Ze wist dat haar moeder geen enkel probleem zou maken, maar dat wilde niet zeggen dat ze al klaar was om haar alles al te vertellen.

"Volop," zei haar moeder, "Schenk een mok in. Ik ga nog even naar oma. Kun jij zorgen dat de aardappels geschild worden?"

"Ja, mam. is goed"

"Wat geen ja-maar en smoejes? Wouw, jij bent echt verliefd, nietwaar?"

Snel verborg Jessica haar verlegenheid door een grote slok koffie te nemen. Haar moeder hield op met plagen en vertrok, dus ze kon in alle rust haar ontbijt eten.

Na haar ontbijt liep ze terug naar boven en zette de douche aan. Ze voelde of het water warm genoeg was en trok haar ochtendjas, bh en slipje uit. Ze zag dat er zich een vochtig plekje had gevormd in haar slipje, blijkbaar was ze nog steeds opgewonden door alles wat er die avond ervoor was gebeurd.

De warme stralen daalden neer op haar huid en het wassen was een sensatie op zich. Ze bleef maar denken aan Zineb en hoe het had gevoeld om haar lichaam tegen die van haar te voelen. Ze liet de spons keer op keer tussen haar borsten, waarvan de tepels uitstaken, glijden. In haar hoofd was Zineb bij haar, stond achter haar en greep haar borsten beet. De waterdamp in de docuhe maakte het hokje warm en benauwd, dacht ze, daarom stokte haar adem zo. Was Zineb maar bij haar. Dan zou ze... Wat zou je eigenlijk doen? Zelf vond ze niets lekkerder dan wanneer een jongen haar likte. Maar zou je dat zelf wel durven? Ze liet de spons op de grond vallen en spoelde de zeep van haar handen. Daarna liet ze die langzaam over haar buik naar beneden glijden. Haar vingertoppen bereikten haar natte schaamhaar en even woelde ze er doorheen. Zineb was kaal geweest. Ze had weleens gehoord dat het fijner likken was, als het meisje kaal was...

Het beeld om Zineb te likken en door haar gelikt te worden stond plotseling zo gedetailleerd op haar netvlies geprojecteerd dat ze al bijna klaarkwam toen ze met haar vingers over haar opgezwollen clit wreef. Ze voelde de spanning opbouwen en wreef door, tot plotseling de ringtone van haar telefoon door de badkamer klonk. Ze sprong, druipend en wel, onder de douche uit en graaide in de zak van haar badjas naar haar telefoon. Ze zag aan de nummerweergave dat het Zineb was. Met bonzend hart nam ze op.

"Hallo?" zei ze ademloos.

Even was het stil. "Hoi," klonk er schuchter vanuit de andere kant. Daarna was het weer stil.

"Hoe is het met je?" vroeg Jessica om op een gegeven moment maar iets te zeggen.

"Goed," antwoordde Zineb.

"Mooi zo..." was het enige wat Jessica erop kon bedenken. Weer was het stil. "Ben je..."

En tegelijkertijd begon Zineb: "Sorry dat..."

En meteen daarna schoten ze allebei in de lach. Een bevrijdende lach die alle spanning doorbrak. "Ik mistte je vanochtend," zei Jessica. Ze sloeg een handdoek om en liep naar haar slaapkamer.

Ze hoorde Zineb zuchtte. "Ja, sorry, dat weet ik. Ik werd om zeven uur wakker. Ik ben niet gewend om bij iemand in bed te slapen. Ik heb je een kus gegeven en daarna ben ik weer gegaan. Ik wilde niet dat ik vragen moest beantwoorden. En al met al, het was zo onverwacht, mijn eerste keer."

Jessica slikte en waagde de sprong in het diepe. "Voor mij ook. Het was mijn eerste keer met jou. Maar niet de laatste keer. Ik verlang nu alweer naar je..." Ze liet de handdoek vallen en raakte zichzelf even tussen haar benen aan. Ze voelde dat ze niet alleen nat was van het water. "Kan ik naar je toe komen?"

Het bleef even stil aan de andere kant, maar in Jessica's hoofd zag ze even hoe Zinebs gezicht vertrok in gepeins, maar dat die stralende glimlach al snel doorbrak. Ze hoorde die zelfs in haar antwoord: "Ja," zuchtte Zineb, "Ik wil je graag weer zien. Maar het kan nu niet. Ik moet dadelijk mijn moeder helpen met de boodschappen. En ik wil niet dat er vragen gesteld worden, voor we er helemaal klaar voor zijn."

Jessica voelde een steek van teleurstelling en heerlijke jaloezie. Ze kon haar even niet zien, maar ergens voelde dat heel fijn. Zineb vervolgde: "Ik ben rond vier uur weer thuis. Ik weet alleen niet of ik het beste naar jou kan komen of jij naar mij."

Jessica dacht even na. "Mijn ouders zijn vanavond gewoon thuis en ik wil eigenlijk alleen met je zijn. En bij jou?"

"Hetzelfde," antwoordde Zineb

Jessica ging languit op bed liggen en streelde heel zachtjes over haar rechtertepel die onmiddellijk hard werd onder haar aanraking. "Misschien moet ik vannacht onder je balkon met een gitaar gaan staan en je een serenade brengen," zei ze halfserieus.

"Doe maar niet," zei Zineb die ook speelde dat ze geschrokken was. "Als we het dan hebben over vragen stellen..."

"Kom je anders na het eten naar mij?" vroeg Jessica. "En dan zien we wel wat we gaan doen."

"Ok..." zei Zineb en liet dat volgen door een onzekere "...kus."

"Kus," fluisterde Jessica terug.

Toen de verbinding verbroken werd bleef Jessica nog even op haar bed liggen. Haar huid was bijna helemaal droog inmiddels, alleen op haar buik jeukte het opdrogende water nog. En tussen haar benen natuurlijk. Ze woelde even met haar vingers door haar blonde schaamhaar. Ze weerstond de neiging om verder af te dalen en zichzelf te bevredigen. Hoe meer energie ze voor Zineb zou hebben die avond, hoe beter. Maar hoe fijn was het om in haar hoofd al bezig te zijn met wat ze allemaal zouden kunnen doen. Heerlijk in haar bed liggen, arm in arm, Zinebs hoofd op haar borsten, haar vingers door het zwarte krullende haar halen. Urenlang zoenen en overal strelen en misschien wel die speciale plekken likken en zoenen.

Kordaat stapte ze op en liet de handdoek op haar bed liggen. Onder de douche pakte ze haar scheermes en scheerzeep en zeepte haar kruis in. Voorzichtig schoor ze de haren weg, zodat ze die avond extra kon genieten.

Hoe ze de rest van de dag doorgekomen was kon ze achteraf niet beantwoorden. Ze had de huishoudelijke klusjes voor haar moeder gedaan, wat televisie gekeken en bij elk geluidje van haar telefoon was ze bang geweest dat Zineb af zou bellen. Verliefd zijn was dan misschien heel leuk, het was ook ontzettend uitputtend. Na het avondeten zei ze tegen haar moeder: "Mam, Zineb komt vanavond langs. Mag ik de auto weer hebben? We gaan samen dingen doen." Het was maar goed dat haar moeder net bezig was de borden in de afwasmachine te zetten, want dan zag ze niet hoe pioenrood ze werd na deze verspreking.

"Is goed schat," was nu het enige wat haar moeder zei. Maar goed dat ze niet richting Jessica keek, want dan had ze meteen geraden hoe de vork in de steel zat.

De bel ging en Jessica vloog bijna naar de voordeur. Ze gooide hem open en daar stond Zineb. Ze wilde haar het liefste omhelzen en tegen zich aandrukken, maar opeens was ze weer verlegen en terughoudend. "Eh hoi..." zei ze dus maar.

"Hoi," zei Zineb terug.

"Wat zullen we gaan doen?" vroeg Jessica maar dacht bij zichzelf dat ze Zineb het liefste mee naar haar kamer zou nemen, om haar uit te kleden en helemaal te verwennen.

"Geen idee," klonk Zinebs schuchtere antwoord.

"Ga je mee naar de bossen? Lekker even uitwaaien met zijn tweeën?"

Zineb knikte: "Ja, dat is goed."

Jessica pakte haar moeders autosleutels en maakte de deuren van de auto open. Ze stapte in en legde haar hand op de versnellingspook. Meteen voelde ze Zinebs zachte handen over de hare glijden. "Het spijt me dat het even zo moet," fluisterde Zineb, "Maar ik ben nog niet klaar om het iedereen te vertellen..."

Jessica draaide haar hand om, zodat hun vingers zich weer in elkaar konden vlechten. "Maakt niet uit. Je bent er nu. Meer hoeft even niet. Nog niet tenminste," voegde ze er met een ondeugende glimlach aan toe. Zineb glimlachte wat onzeker terug, maar haar ogen glinsterden.

Ze zette de auto in zijn één en reed weg. De spanning viel helemaal van hen af en binnen de kortste keren waren ze weer als vanouds in gesprek over van alles en nog wat. Jessica reed de auto naar het dichtstbijzijnde bos, waar ze hem parkeerde. "Zullen we een stukje wandelen?" vroeg ze. Al had ze daar wel bijbedoelingen bij.

"Ja, leuk," zei Zineb die zich ongetwijfeld wel bewust was van die bijbedoelingen. Toen ze uitstapten zag Jessica hoe Zineb haar hoofddoek afdeed en hoe ze haar haren losgooide. Gooi je haar los, maak me gek! dacht ze bij zichzelf. "Ik wil de wind door mijn haren voelen vanavond," was haar uitleg. Jessica voelde hoe haar hart een slag oversloeg toen ze zag hoe mooi haar vriendin was. "Ik wil ook dat ze echt mijn vriendin wordt," zei ze tegen zichzelf. Maar hardop zei ze: "Zullen we naar het ven wandelen?"

Zineb knikte alleen.

Over het smalle bospaadje liepen ze naar het ven toe. Jessica liet haar hand naar beneden vallen, zodat ze tegen Zinebs hand aan tikte. Die reageerde onmiddellijk door haar hand beet te pakken en hand in hand liepen ze door. Hun bovenarmen wreven tegen elkaar en Jessica voelde hoe ze langzaam een beetje begon te zweten. Ze wilde echt meer dan alleen maar dit en hoopte zo dat er deze avond nog een kans zou zijn om Zinebs naakte lichaam tegen die van haar te drukken.

Bij het ven aangekomen liet Zineb zich door de knieën zakken en ging op de grond zitten, in kleermakerszit. "De vogels zijn verstoord door ons, maar als we heel stil zijn, dan horen we ze dadelijk weer zingen."

Ze trok aan Jessica's hand, zodat die zich ook door de knieën liet zakken. "Kom lekker bij me liggen," zei Zineb. Jessica ging languit op de grond liggen en legde haar hoofd op Zinebs kuiten. Zacht streelde Zineb haar wangen. Jessica sloot de ogen en genoot van de aanraking. "Kus me eens," fluisterde ze. Ze voelde hoe Zinebs lange haar haar gezicht kietelde toen die zich voorover boog. Ze kantelde haar hoofd wat, zodat ze de ruimte hadden en opende haar mond. Hun tongen speelden hun spel met elkaar. De gesprekken, de subtiele aanrakingen, het was bedeesd en kalm geweest en deze kus begon ook zo. Maar die ontaardde binnen enkele seconden en een heftige, vurige, passievolle en natte kus. Jessica reikte met haar armen omhoog en sloeg haar armen om Zinebs nek. "Ik verlang zo naar je," kreunde Zineb. "Het doet bijna pijn!" Met haar handen gleed ze over Jessica's buik en pakte daarna even haar borsten beet. Deze plotseling verandering in hartstocht zond de bliksemschichten door Jessica's lichaam en in de greep van verlangen draaide ze zich half om en op haar knieën ging ze door met Zineb zoenen. Het was zo heftig dat die bijna plat op haar rug viel.

Die schrok toch even van zoveel openheid. "Nog niet. Er kan iemand aankomen."

"Hier? Op deze tijd?" hijgde Jessica teleurgesteld. "Dat lijkt me echt heel sterk. En dan nog, het gaat al bijna schemeren. Het is tenslotte al herfst, ook al zou je dat niet zeggen met deze temperaturen."

Zineb hield haar niet te min even af. "Dan nog, op de bosgrond liggen... ik wil de tijd voor je nemen, en het niet afraffelen."

"Maar waar kunnen we..."

Zinebs gezicht vertrok even: "Ik ben echt een domme muts! Je kent de familie Balthussen, toch?"

Jessica keek even verbaasd op: "Uhm ja, maar wat hebben die met ons te maken?"

Zineb grijnsde breed. "Ze zijn op vakantie. En meneer Balthussen heeft toch die grote vijver met koi-karpers? Hij wil altijd dat er een betrouwbaar iemand zijn vissen voert. Mijn moeder had beloofd dat ik het zou doen en hij heeft al twee jaar geleden de sleutel van de tuin gegeven. Hij vind me een lief betrouwbaar meisje..." de rest van de zin liet ze in de lucht hangen.

"Zij hebben toch die tuin met de dichte coniferen en die hoge schuttingen?" zelf grijnsde ze nu ook.

Zineb lachte nu hardop: "Ja, ik heb al eens eerder de vissen willen voeren toen ik dacht dat ze nog niet terug waren. Het zijn nudisten, dus ze lagen poedelnaakt te zonnen. Dat vond ik toen nog schokkend en ik heb ze nooit laten merken dat ik ze gezien had. Ik ben zachtjes weer weggeslopen."

Jessica zoende Zineb even weer hard op haar mond: "Waar wachten we dan nog op. Laten we naar hun huis toegaan."

"Ik kan het huis niet binnen," zei Zineb, "maar ze hebben matrassen en kussen buiten liggen."

Jessica sprong bijna overeind en trok Zineb weer omhoog. "Nu maar hopen dat ze niet weer eerder van vakantie terugkomen."

"Oh nee," antwoordde Zineb die haar kleren afklopte, "Ze blijven nog zeker twee weken weg!"

Het was bijna rennen naar de auto toe. En daarna reed Jessica veel te hard terug naar de straat waar ze woonden. Nog net niet met piepende banden remde ze op de oprit van de familie Bathussen. "We moeten door de poort naar binnen," zei Zineb.

De poort was aan de zijkant van het huis. Zineb had de sleutel al te voorschijn gehaalden liet hen binnen. De tuin van de Balthussen was, zelfs in het schemerdonker, prachtig om te zien. Hij was groter dan welke tuin dan ook van het huizenblok, goed onderhouden, met een aantal paden van wit grind door de bloemenperken en graspartijen. Achter stond een tuinhuisje met overkapping waar een set tuinmeubelen met zachte kussens stond. Hiervoor lag de grote vijver met de koi's erin. Ze liepen er samen naartoe. Een aantal van de grote vissen begonnen onmiddellijk te happen naar voedsel.

"Ze herkennen mijn voetstappen," zei Zineb "Ze hebben altijd honger."

"Ik heb ook honger," zei Jessica, terwijl ze Zineb van achteren omhelsde en haar handen om haar spitse tietjes sloot en duwde haar gezicht in Zinebs nek. "Ik heb honger in jou."

Zineb liet het dit keer toe en leunde te haar aan. Haar borsten regeerden op Jessica's strelingen. De kusjes in haar hals en over haar oorlel wonden haar ontzettend op en nu was er geen reden meer zich in te houden. Jessica liet haar handen overal dwalen waar ze konden komen en al snel wrong ze zich onder lagen stof, zodat ze blote huid kon voelen. "Geen bh aan? "giechelde ze, "Wat ben je toch heerlijk!"

Gisterenavond was het haar niet gelukt om Zineb uit te kleden, maar vandaag lukte dat beter. Zinebs bovenstukken gingen uit en de lange rok die ze aanhad duwde ze gewoon naar beneden, zodat Zineb eruit kon stappen. Heel even nam ze afstand om te kijken wat ze zag. Zineb stond rechtop, haar rok aan haar voeten, verder helemaal naakt, op een string na. Haar billen reflecteerden het zwakke maanlicht een beetje, zoals een donkere huid wel vaker kan glimmen. Tergend langzaam draaide ze zich naar Jessica toe, zodat deze haar borsten kon zien, waarvan de tepels bijna een centimeter uitstaken. Jessica dronk het beeld in.

"Jij ook, lief," zei Zineb alleen maar.

Jessica trok haar shirtje uit en haakte daarna haar bh los. Ze stond even rechtop en toonde met trots haar tieten aan Zineb. Die keek alleen quasi streng en zei: "Nee, nee, helemaal bloot!"

Jessica wrong haar schoenen uit en ritste daarna haar spijkerbroek open. Na een korte aarzeling trok ze hem met slipje en al omlaag. De zwoele avondlucht woei langs haar kale venusheuvel. Met je broek op je enkels staan had Jessica nooit het toonbeeld van charme gevonden, dus schopte ze hem uit. Ze was zo enthousiast dat die bijna in de vijver belandde. Ze schrok ervan, maar toen ze zag dat Zineb verbaasd naar haar kutje keek, waar gisteren nog haar op had gestaan, glimlachte ze.

12