Katja, SM-Secretaresse Ch. 11

In een zijkamertje van de vestibule, die nog gescheiden was van de grote hal, door een grote eikenhouten deur, werd ze in een zachte warme stoel gevleid, en maakte de jonge man zelf haar benen schoon. Hij waste ook haar steenkoude voeten met een gereedstaande kom warm water, en daarna kwam er een naakt negerinnetje binnen, die haar de haren kamde en föhnde.

Omdat het kamertje heel warm was, en ze bovendien een kop hete bouillon kreeg te drinken, was het huiveren snel voorbij, en kon ze weer haar omgeving bekijken, zonder de allesoverheersende gedachte aan de vreselijke kou en plenzende regen.

De muren waren behangen met uitgesproken pornografische prenten en schilderijen, en de stoffering was luxueus en weldadig. Zelfs de grijze plavuizen voelden warm aan.

Maar veel tijd om tot haarzelf te komen, werd haar niet vergund: haar gastheer, gekleed in een deftig donkerblauw kostuum (later pas, zou ze te weten komen, dat dit alles te harer ere zo was gedaan) reikte haar haar eigen donkerblauwe schoenen aan. En nadat ze die had aangetrokken, knoopte hij zijn broek open en stak zijn lul zonder dralen in haar mond.

Hij was groot en dik, en doordat hij ongeremd hard in haar op en neer stootte, en daarbij haar hoofd stevig omklemd hield, werd haar keel meedogenloos geneukt. De adem stokte en soms kon ze een kokhals-neiging niet onderdrukken.

Maar hij ging door, alsof hij daar niets van merkte. En toen hij klaarkwam, hield hij haar hoofd zo dicht tegen zich aangedrukt, dat ze niet anders kon, dan alles doorslikken.

"Dank je wel", zei hij hoffelijk en minzaam lachend, ondertussen behendig zijn nog harde lul weer in zijn broek opbergend.

"Sta nu op, en buk je!"

Ze voelde zijn hand in haar kutje gaan, en het deed pijn, maar erger was het daar achter.....

Zodra hij vier vingers in haar kut had gedrongen, en zo een stevige greep op haar had, drukte hij zijn duim tegen haar anusje.

Maar ze wist, wat er ging komen, en de angst maakte het haar onmogelijk om zich te openen. Maar het was tevergeefs, dat ze probeerde op die manier te ontkomen: zijn hand klauwde in haar zachte vagina, en de druk van de duim tegen haar kontgaatje werd zo hoog, dat ze met een snerpende gil haar weerstand moest opgeven. De pijn deed haar rechtop veren. Wat het alleen nog maar erger maakte, want daardoor schoot de wrede vinger diep in haar reetje.

Alsof men gewacht had op haar angstschreeuw ging de deur wijdopen en hoorde ze een oorverdovend gejuich van een grote menigte mannen. Allen droegen een donkerblauw pak en de slavinnen ieder een donkerblauwe kap over het hoofd. Midden in de hal stond een grote stoel in het licht, bekleed met wit bont, dat ook als tapijt ervoor was neergelegd.

"Ze is gereed!" schalde de stem van haar gastheer en hij duwde haar in de intieme houdgreep naar voren. En juist door het lopen werd ze zich bewust van de vreselijke pijn, die haar billetjes leden door de duim in haar kleine gaatje. Huilend trad ze binnen, en de luide gelukwensen hoorde ze niet eens meer.

Ze mocht niet direct op de troon plaatsnemen, maar moest eerst een rondje maken, waarbij ieder van de mannen zijn zweep even over haar kale buikje streek. Maar niemand sloeg haar, al had ze daar misschien niet eens zo veel van gemerkt nu de pijn in haar kontje zo allesoverheersend was.

Soms liet een van de mannen haar even wachten en leidde de hand van zijn slavin, (die immers niets kon zien door de kap) over haar buikje. Meestal waren het andere gladgeschoren meisjes, maar ook dat ontging Katja geheel.

Toen ze bij haar baas kwam, omhelsde die haar, en fluisterde in haar oor, dat ze zich niet hoefde te schamen voor haar verdriet, omdat alle nieuwe meisjes zo binnenkwamen.

Maar hij zei ook - voor het eerst -, dat hij van haar hield. "Ik hou van je, Katja".

Het noemen van haar naam, maakte haar helemaal week en brak alle weerstand in haar.

Luid jankend, met spastische uithalen, gaf ze uiting aan haar frustratie en haar lijden.

Maar ze had het wel goed gehoord, en even kwam - door de pijn heen - het besef, dat ze die avond van hem zou zijn, het bed met hem zou delen. En daarvan gloeide er toch iets van binnen, dat haar op de been hield.

Bij de troon teruggekomen, beval de gastheer haar weer zich te bukken, en toen ze dat niet aanstonds deed, duwde hij haar voorover en trok zich dan uit haar terug.

En dat was het pijnlijkst van alles...