Probate Middelen Deel 04

Verhaal Info
Thomas probeert wondermiddel.
10.2k woorden
4.67
11.1k
1
0

Deel 4 van de 6 delige serie

Bijgewerkt 02/04/2022
Gemaakt 06/24/2008
Deel dit Verhaal

Lettertypegrootte

Standaard Lettergrootte

Lettertypeafstand

Standaard Lettertypeafstand

Lettertype Gezicht

Standaard Lettertype

Thema Lezen

Standaardthema (Wit)
Je moet Inloggen of Aanmelden om uw aanpassingen in uw Literotica-profiel op te slaan.
PUBLIEKE BÈTA

Opmerking: u kunt de lettergrootte en het lettertype wijzigen en de donkere modus inschakelen door op het pictogramtabblad "A" in de Story Info Box te klikken.

Je kunt tijdelijk terugschakelen naar een Classic Literotica® ervaring tijdens onze lopende openbare bètatests. Overweeg om feedback te geven over problemen die u ervaart of om verbeteringen voor te stellen.

Klik hier

Betty Mansard kende hij ongeveer al een jaar. Op school had hij wel eens een gefluisterde opmerking over haar gehoord, zodat hij min of meer van haar reputatie en activiteiten op de hoogte was. Thomas, die net achttien was geworden, had het toen zeer vreemd gevonden dat een knaap van zijn leeftijd het kon aanleggen met een del tegen de vijftig. Eerder toevallig kwam hij met haar in contact. Hij had afgesproken met een meisje uit het beroeps en had condooms nodig. Natuurlijk durfde hij die niet bij de familieapotheker kopen, evenmin durfde hij zijn vader vragen of hij niet een pakje uit het magazijn mocht hebben. Daarom was hij naar de apotheek een paar straten verder gegaan, toevallig de apotheek van Betty.

Hun eerste ontmoeting was Thomas altijd bijgebleven...

Hoewel het nauwelijks kwart over vijf was geweest, waren de lichten van de apotheek al gedoofd en had de apothekeres met haar jas aan bij de deur gestaan.

Thomas herkende haar direct van de beschrijving van een klasgenoot. Ze had donkerrood haar tot halfweg haar rug en een gebruind, licht met sproeten bezaait gezicht, waar haar grote, donkerbruine ogen een bijzondere expressieve uitdrukking aan gaven. Door haar ruime jas kond hij niet veel van haar figuur zien. Hij kon alleen maar opmaken dat ze een stel knappe benen had. Ze was best wel een mooie en aantrekkelijke vrouw, zeker gezien haar leeftijd. Als ze zo heet en temperamentvol was als ze er uitzag, kon hij best wel begrijpen waarom er beweerd werd dat ze met een goed deel van de jongere mannelijke bevolking van het dorp naar bed was geweest.

"Excuseer mevrouw, maar sluit u al?" Zei Thomas, toen de apothekeres in haar handtas op zoek ging naar haar sleutels.

Ze keek hem aan. Haar brede glimlach liet een rij parelwitte tanden zien.

"Normaal gezien niet, maar ik heb een elektriciteitspanne. Mijn computer en mijn kassa doen het dus niet." Had ze geantwoord. "Heb je iets dringend nodig misschien?"

"Nou, niet echt."

"Het is vermoedelijk alleen maar een kortsluiting. Ik deed de lichtschakelaar in mijn achterkamertje aan en floep, alles viel weg."

Thomas toverde zijn meest charmante glimlach te voorschijn. Hier rook hij een kans.

"Misschien kan ik helpen. Ik ken namelijk wel iets van elektriciteit." Stelde hij hoopvol voor.

Betty Mansard bekeek hem enige ogenblikken van kop tot teen. Wat ze zag moest haar wel bevallen, want er verscheen een brede lach op haar gezicht.

"Dat zou prachtig zijn, want ik heb eigenlijk nog een hoop werk te doen." Met een hoofdbeweging nodigde ze hem uit binnen te komen.

Ze sloot de deur achter zich en liep dan met hem mee naar achteren. De achterruimte van de apotheek bestond uit een kleine badkamer en twee kamers, waar het nog volop licht was aangezien de grote ramen die op een kleine tuin uitgaven beschenen werden door de avondzon.

De apothekeres ging de grootste van de twee ruimtes binnen. Met haar rug naar hem toe deed ze haar jas uit. Ze droeg een strakke rok tot halfweg de dijen en een kanten blouse. Toen ze zich omdraaide, kon Thomas niet beletten dat zijn adem sissend ontsnapte. De blouse was zo laag uitgesneden dat hij de aanzet van haar borsten duidelijk kon zien, evenals haar tepels die stijf tegen de dunne stof aanpriemden. Hij was duidelijk dat ze geen beha aanhad. De huid onder haar hals was nog strak en gaaf, geheel in tegenstelling tot wat je bij talrijke ouder wordende dames ziet.

Ze wierp de jas achteloos op de brede divan die een flink deel van de ruimte uitmaakte.

"Je moet niet denken dat ik een dom meisje ben." Zei ze. "Ik weet best dat het slechts een paar zekeringen zijn die ik ook kan vervangen. Maar die zware boekenkast staat in de weg."

Ze kwam met deinende borsten naar Thomas toe. Ze legde haar beide handen op zijn bicepsen en kneedde ze zachtjes.

"Maar een sterke jongen als jij schuift ze wel opzij." Vervolgde ze, zwoel naar hem opkijkend.

Genietend gaf Thomas zich over aan haar zacht strelende handen en aan de opwindende geur van haar parfum. Dan draaide hij zich om naar de massieve, ouderwetse vitrinekast, afgeladen vol met ingebonden naslagwerken.

"Dat is geen probleem, mevrouw." Zei hij.

"Noem me Betty alsjeblieft." Glimlachte ze. "Trouwens, wat is jouw naam?"

"Thomas."

"Goed, Thomas... Wil je dan die kast naar de tegenovergestelde muur verplaatsen? Dan staat ze meteen op haar plaats... Men heeft ze moeten verschuiven om een schimmelplek te moeten overschilderen."

"Ja, zeker."

"Ze is wel veel zwaarder dan je op het eerste zicht zou denken." Zei de apothekeres met een zelfvoldaan lachje, terwijl ze op een hoek van de divan plaatsnam.

Een paar momenten later liet ze echter een bewonderend gefluit horen. Thomas was in een paar vrij vlotte bewegingen in zijn opdracht geslaagd, zonder krassen te maken of zich een spierscheuring te heffen. Met begerige ogen keek ze naar hem op en wist dat ze die knappe, krachtige knaap tussen haar dijen wou hebben.

Thomas had even naar haar omgekeken, vooraleer de zekeringenkast te openen. Wat hij zag beviel hem wel. Haar korte rok was opgeschoven tot ver boven haar dijen. Toen ze zijn blik gewaar werd, keek ze ondeugend naar hem op en likte met haar tong langs haar lippen. Toevallig of niet viel ze achterover. Ze zette zich lachend af met haar handen en opende tegelijk haar dijen, waardoor Thomas een royale blik werd gegund op een rood slipje dat zo ragfijn was dat hij haar kutlippen duidelijk afgetekend zag staan.

"Oeps, even het evenwicht kwijt." Zei ze, ondeugend naar hem opkijkend zonder aanstalten te maken haar knieën op elkaar te doen.

Thomas voelde zijn lul in zijn broek steigeren. Verdomme, hij had nooit kunnen denken dat een vrouw van middelbare leeftijd hem zo zou kunnen opgeilen. Om zijn opwinding en zijn verlegenheid te verbergen keerde hij zich snel op. Het duurde niet lang eer hij de oorzaak van de panne gevonden had, gewoon een paar automatische zekeringen die waren afgesprongen. Hij schakelde ze terug aan en onmiddellijk begonnen de lichten in de winkel en in de gang te branden.

"Had je één of ander toestel aanstaan toen alles afsloeg?" Vroeg hij, zonder zich om te keren. "Het kan misschien een gewone overbelasting van de lijn zijn, maar het kan ook om een kortsluiting gaan. In dat geval zoek je voor je eigen veiligheid best uit wat daarvoor verantwoordelijk is."

"Er is gewoon een lamp gesprongen en toen viel alles uit." Hoorde hij Betty zeggen met een hese, verwrongen stem.

Thomas draaide zich om. Betty was rechtgestaan en kwam heupwiegend op hem af.

"Bedankt lieve jongen." Fluisterde ze, terwijl ze vlak voor hem bleef stilstaan zodat hij haar warme adem in zijn hals voelde.

Thomas grijnsde. Hij kon de warmte van haar lichaam voelen.

"Enig bezwaar dat ik je in natura bedank?" Vroeg ze.

Zonder zijn antwoord af te wachten, legde ze haar linkerhand op zijn stijve penis en bracht haar geopende lippen naar zijn mond. Thomas trok haar naar zich toe en stak zijn tong gretig in haar mond. Haar stijve tepels schuurden langs zijn borstkas. Terwijl Betty de ritssluiting van zijn broek naar beneden duwde, knoopte hij haar bloesje los en tastte naar haar borsten. Terwijl hij met duimen en wijsvingers haar tepels aan het strelen was, had zij zijn penis uit zijn broek gehaald en begon er zachtjes aan te trekken. Betty verbrak de kus en keek met grote ogen naar beneden.

"Wat een kanjer." Zei ze. "Ik ben blijkbaar in de prijzen gevallen vandaag."

Thomas gloeide van trots. Een paar meisjes met wie hij was uitgeweest vonden hem te fors geschapen en hadden geweigerd met hem te neuken.

Betty schudde haar bovenkleding en haar schoenen van zich af. Haar borsten waren egaal gebruind, net als de rest van haar lichaam. Ze waren wat afgezakt wat haar een hoerig uiterlijk gaf. Enkel gekleed in haar rok en slipje liet ze zich op haar knieën zakken en maakte zijn broekriem los. Nadat ze zijn broek tot halfweg zijn dijen liet zakken, nam ze zijn penis in zijn mond en begon er zachtjes op te sabbelen. Met haar rechterhand streelde ze zachtjes zijn balzak. Thomas kreunde van genot... Zijn eerste pijpbeurt.

"Ooooch..." Bracht hij uit, terwijl met beide handen in haar nek legde.

Uitdagend keken de prachtige, bruine ogen van Betty naar hem op. Met een hand kneedde ze zijn testikels, terwijl ze met de andere hand de nestels van zijn schoenen losknoopte. Betty hield van initiatief blijkbaar. Thomas trok zijn T-shirt uit, genietend van het gedartel van haar tong rond de top van haar penis. Toen hij het kledingsstuk van zijn afwierp en met een gelukzalige glimlach tegen de muur steun zocht, nam ze hem diep in haar met speeksel gevulde mond en begon hem met slurpende geluiden te pijpen.

Het duurde niet lang eer hij klaar kwam. Maar dat was niet het einde van de festiviteiten geweest. Betty was bliksemsnel uit de rest haar kleren gestapt. Terwijl zijn penis de gelegenheid kreeg wat te bekomen, had Thomas haar kale poesje uitgebreid met zijn tong verwend.

Eer ze met elkaar klaar waren, was het twee uren verder geweest. Het was de vrijpartij van zijn leven geworden. Hij had niet alleen zijn eerste pijpbeurt achter te rug, maar ook zijn eerste ervaring met anale seks. Ze hadden direct al een afspraak gemaakt voor de week daarop. Sindsdien hadden ze elkaar om de vier tot zes weken gezien voor een stevige vrijpartij.

Hij had nooit meer denigrerend gedaan over jonge mannen met oudere vrouwen.

******

Toen Thomas die woensdagnamiddag even voor sluitingstijd de deur van de apotheek opendeed, was het precies vijf weken geleden sinds hij de warmbloedige roodharige voor de laatste maal gezien had. Groot was echter zijn verbazing toen hij niet de vijftigjarige roodharige achter de counter aantrof, maar wel een veel jonger meisje, duidelijk onwennig in haar lange, witte jas. Thomas schatte haar ongeveer van zijn leeftijd, te jong dus om al zelf apothekeres of zelfs maar assistente te zijn. Aandachtig bekeek hij haar.

Ze had een bleek, rond gezichtje met bolle wangen, omkranst door halflang, zwart haar. Ze had grote, stevige borsten. Vermoedelijk zelfs een D-cup, schatte hij, hoewel hij daar niet veel verstand van had. Verder nog had het meisje een kleine, hartvormige mond met dikke lippen. Als ze een kilo of vijf zou afvallen zou het best een prachtig wijfje zijn. Dik was ze echter niet, maar het was iemand die duidelijk wel op haar gewicht moest passen. Met haar voluptueuze lichaam deed ze hem aan zijn moeder denken.

"Goedenavond mijnheer." Begroette ze hem met zachte stem, duidelijk verlegen onder zijn onderzoekende blik.

"Dag." Grijnsde Thomas. "Ik kom eigenlijk voor Betty... Ik ben een vriend van haar. Eigenlijk zou ik haar dringend moeten spreken."

"Mevrouw Betty is de bestellingen voor morgen aan het controleren. Ik was net van plan af te sluiten."

"Wil je haar dan eens roepen en zeggen dat Thomas er is?"

Het meisje verdween naar achteren, terwijl ze ongetwijfeld de ogen van Thomas op haar stevig wiebelende kont voelde.

Bijna onmiddellijk was ze terug en zei dat Thomas naar het achterkamertje moest komen.

Thomas glimlachte haar vriendelijk toe. Het meisje kreeg een kleurtje en kwam van achter de toonbank vandaan.

"Nu moet ik toch afsluiten, het is zes uur al voorbij." Zei ze, meer om zich een houding te geven.

"Maar dat is al lang geleden, veel te lang geleden!" Riep Betty uit toen ze Thomas zag.

Breed glimlachend huppelde ze met uitgestrekte armen op hem toe. Terwijl hun tongen met elkaar duelleerden, liet Thomas zijn handen onder haar korte rokje glijden en begon het strakke vlees van haar kont te kneden. Betty gleed ondertussen met haar onderbuik tegen zijn snel stijf wordende lul aan.

"Je hebt een vast vriendinnetje, daar ben ik zeker van. Je ziet ouwe Betty niet meer staan. Ik begon al te vrezen je nooit meer terug te zien." Fluisterde ze op gemaakt huilerige toon.

"Schatje, ik heb het gewoon te druk op school." Grijnsde Thomas, terwijl hij een vinger onder het textiel van haar string schoof en op zoek ging naar haar kontgaatje. "Volgend jaar moet ik naar de universiteit. Goede resultaten zijn nu enorm belangrijk, weet je."

"Leugenaar." Zei Betty. "Wil je eerst zeggen waarvoor je gekomen bent of wil je eerst neuken?"

Thomas maakte een hoofdbeweging in de richting van de apotheek. "En je assistente, of wie ze ook mag zijn?"

"O, Evy?... Trek je van haar maar niets aan. Die is getraind om niets op te merken.

"Wie is ze trouwens?"

"Evy is de dochter van mijn beste vriendin. Ze studeert voor apothekeres en nu en dan komt ze hier eens van het echte werk proeven... Als je vaker kwam had je al kennis met haar kunnen maken."

"Ik zou wel heel graag uitgebreid kennis met haar willen maken." Grijnsde Thomas. "Ze mag dan wel een paar kilo's te veel hebben, ze heeft wel een prachtig lichaam."

Betty glimlachte en gaf hem een speels kneepje in zijn stijve lul.

"Dat ze je niet onberoerd laat heb ik al gemerkt."

"Betty, die had ik al toen ik vandaag aan jou dacht... Alleen maar de gedachte aan seks aan jou bezorgd me een erectie."

"Ik wist wel dat ze jouw type zou zijn. Je zult trouwens de eerste man zijn die haar aanraakt." Vervolgde Betty alsof ze niets gehoord had.

"Bedoel je dat ze nog maagd is?" Vroeg Thomas die zijn oren nauwelijks kon geloven.

"Ik heb gezegd wat mannen betreft." Verduidelijkte de apothekeres.

"Bedoel je dat ze lesbisch is?" Vroeg Thomas.

De teleurstelling klonk door in zijn stem, wat Betty in lachen deed uitbarsten.

"Nee, helemaal niet." Stelde ze hem gerust. "Alleen is ze in handen gevallen van dat psychopathische nichtje van jou... Bea, heet ze, geloof ik."

"Bea, een pot!" Riep Thomas uit. "Ik kan dat moeilijk geloven. Volgens mij is het een preutse snertgriet, die elke week naar de kerk gaat en niet weet hoe het woord neuken wordt geschreven."

"Je vergist je... Je nichtje doet niets liever dan onschuldige meisjes in haar bed te krijgen. Samen met die hospita van haar heeft ze al een behoorlijke reputatie opgebouwd... Wat ze met Evy heeft gedaan is bijzonder smerig."

"Ja.?... Hoezo?"

"Ze heeft op een feestje een slaapmiddel in Evy's drankje gedaan en heeft haar dan naar haar kamer gebracht. Bea en dat wijf van het pension hebben haar om beurten geneukt met een dildo en haar gedwongen hen oraal te bevredigen. Toen ze 's morgens ontwaakte had ze een vaginale bloeding en zuig- en bijtplekken over haar hele borsten."

"Verdomme, ze heeft er toch aan gedacht om klacht in te dienen."

"Nee, ze was totaal verward en in de put. Ze heeft zelfs een week in psychiatrie gelegen om tot rust te komen. Wat er gebeurd is zijn we pas daarna te weten gekomen, toen de kamergenote van Bea haar mond voorbij praatte."

"Ik heb altijd al geweten dat er met die Bea iets loos was, maar dat had ik nooit durven vermoeden."

"Arme Evy." Zei Betty hoofdschuddend. "Ze had al zoveel complexen en een laag zelfbeeld... Ze is enorm gepest op school weet je, vanwege de meisjes omdat ze jaloers waren op haar vormen, vanwege de jongens omdat die haar niet konden benaderen. Dit heeft haar bijna totaal de grond in geboord. Gelukkig hebben haar moeder en ik haar goed kunnen opvangen."

Er viel een lange stilte, die door Thomas met een kort gekuch werd onderbroken.

"Ech... Behalve om met jou de sterren van het firmament te vrijen, kwam ik ook om je iets te vragen."

Hij tastte in zijn broekzak en haalde het rode bolletje te voorschijn.

"Ken je dit spul? Ik weet dat Tony, een kennis van me, het je heeft getoond en je over de eigenschappen ervan heeft verteld."

Betty staarde hem een ogenblik bewegingsloos aan. Op haar gezicht verscheen een behoedzame frons.

"Hoe weet je dat?"

"Hij heeft me maandag gezegd dat hij bij jou zou langskomen." Loog Thomas. "Hij had dringend een portie nodig omdat hij die van zijn broer had opgebruikt."

"O ja, die zwarte jongen... Die is dat hier inderdaad komen vragen. Hij heeft me zelfs tweeduizend Euro aangeboden, als voorschot." Zei Betty langzaam, terwijl ze hem onderzoekend aankeek.

"En?... Kan je het namaken?"

De apothekeres antwoordde niet, maar bleef een hele poos slecht op haar gemak naar de grond staren.

"Weet je echt niet wat met je vriend Tony gebeurd is?" Vroeg ze ten slotte.

"Nee, ik zou niet weten wat. Ik ben de hele dag niet in het dorp geweest. Ik weet alleen maar dat hij gisteren en vandaag niet op school geweest is."

"Hij is gisteren doodgereden bij de brug aan de rivier. Blijkbaar was het een dronken chauffeur. Hij zigzagde over de weg en raakte jouw vriend bij toeval... Het lichaam is in de lucht gegooid en in de rivier terecht gekomen. Men heeft hem slechts vandaag gevonden... Verschillende getuigen zagen het gebeuren. De man pleegde vluchtmisdrijf... Een zwarte Mercedes."

"Verdomme." Bracht Thomas er langzaam uit.

Allerlei gedachten maalden door zijn hoofd. Hij herinnerde zich de waarschuwingen van Tony. Eerst had hij die als opschepperij van de hand gedaan, maar nu was hij daar niet meer zo zeker van. Hij hoopte maar dat niemand wist dat hij wat van de verkrachtingsdrug had gekocht.

"Men is in ieder geval op hem op zoek. De fiets van Tony heeft een hele schram in de zijkant van de auto gemaakt. Hij is dus gemakkelijk herkenbaar... Die arme jongen was blijkbaar op weg naar hier. We hadden afgesproken."

"Nou ja, zo'n goede vriend was hij ook alweer niet." Zei Thomas, blij dat het een ongeval leek. "We waren klasgenoten, meer niet... Ben je er trouwens in geslaagd de samenstelling van het spul te achterhalen?"

"Zo snel ter zake. Jij lijkt wel een harteloze jongen." Repliceerde Betty verbaasd.

"Ik zei het je al... Hij was alleen maar een kennis... Iedereen die hem kende heeft me trouwens geadviseerd uit zijn buurt te blijven. Hij komt niet bepaald uit een familie om over naar huis te schrijven."

Betty was spoedig haar gewone, zwoele zelf.

"Je hebt ongelofelijke mazzel. Maar er is ook slecht nieuws." Zei ze, terwijl ze met haar tong langs zijn oorlelletje likte.

"Eerst het slechte nieuws."

"Het is niet na te maken. Er zitten dingen in die niet in de handel verkrijgbaar zijn."

Thomas kreunde.

"Aan de andere kant ontdekte ik op mijn zolder enige flesjes van dat spul, TC17 zoals het in feite noemt. Mijn man zaliger, die trouwens een in zijn tijd zeer bekende farmacoloog was, heeft nog aan de ontwikkeling ervan meegewerkt."

"Wat! Dit is te mooi om waar te zijn!" Thomas kon zijn oren niet geloven.

"De opdrachtgevers waren de geheime diensten van de NATO. Het bestaan en de formule ervan is nog altijd een groot staatsgeheim." Vertelde Betty hem. "Het was bedoeld als een middel om mensen te brainwashen, hen verregaand te beïnvloeden en hen dingen te laten zeggen of doen die ze anders nooit zouden doen. Met andere woorden, men wou er zeker van zijn dat soldaten in oorlogstijd zelfs de meest gevaarlijke opdrachten uitvoerden en om zich te verzekeren van de onvoorwaardelijke medewerking van bijvoorbeeld gevangengenomen vijanden."

Met open mond luisterde Thomas naar het verhaal van Betty.

Het middel dat Tony hem verkocht had, dat dus door pooiers werd gebruikt om onwillige hoertjes geil te laten worden, was in de tijd van de koude oorlog echter primair bedoeld om er zeker van te zijn dat geheim agenten de gevaarlijkste missies feilloos zouden afwerken. Onder invloed van het middel kon men hen ellenlange instructies geven die ze dan zonder aarzelen uitvoerden, of men kon hen opdrachten laten uitvoeren, eventueel verbonden aan bepaalde codewoorden.

"Dat is ongelooflijk zeg, dit lijkt wel sciencefiction!" Riep Thomas uit, die zich al bezig zag Tania te programmeren tot het ideale seksslavinnetje. "Maar hoe komt het dan dat vrouwen er zo geil als boter van worden? Dat kon toch oorspronkelijk de bedoeling niet zijn."

"Dat weet ik niet." Antwoordde Betty. "Voor zover ik weet was het een neveneffect dat eerder toevallig werd ontdekt, toen een paar kerels, die bij het project betrokken waren, een paar pilletjes mee naar huis namen en er begonnen mee te experimenteren... Ik denk dat ik nu begrijp waarom die jonge meiden uit de buurt altijd rond mijn man fladderden, de grote smeerlap."