Vijaya Swapnam 01

"వాట్స్ యువర్ నేమ్?"

పదినిమిషాల నిశ్శభ్దాన్ని అతిప్రయత్నం మీద భంగపరుస్తూ విజయ తన ఎదురుగుండా నిలబడిఉన్న మెరుపుతీగను అడిగింది. ఆ మెరుపు తీగ ఏదోచెప్పిందిగానీ ఆమాటలు విజయ వినిపించుకోలేదు. ఎందుకంటే ఆ అమ్మాయిని చూసీచూడగానే అద్భుతమైన ఆమెసౌందర్యం విజయను దాదాపు కట్టిపడేసింది. ఆమెను నఖశిఖపర్యంతం చూస్తూఉండటంలోనే పదినిమిషాలు గడిచిపోయినవిషయం విజయకు తెలియలేదు.

ఆదివారం ఆఫీస్ కి సెలవుకావడంతో, బాగాతెల్లవారాక ఎనిమిదింటికి నిద్రలేచి స్నానంచేసిన తరవాత బద్దకంగా ఉండడంతో బ్రెడ్ టోస్ట్ తో ఆమ్లెట్ తయారు చేసుకొని తింటూ గ్లాస్ లో ఒక లార్జ్ పెగ్ విస్కీ, సోడా కలుపుకొని నెమ్మదిగా సిప్ చేస్తూ రిలాక్స్ డ్ గా టీవీ చూస్తున్న విజయకు కాలింగ్ బెల్ వినపడింది. "ఎవరై ఉంటారబ్బా" అనుకుంటూ ఉండగానే గుర్తొచ్చింది, పనిమనిషి మానేసి వారమైందని. పోయిన ఆదివారమే పనిమనిషి "మా ఊరు పోతుండానమ్మగారూ. మా అమ్మాయి కడుపుతో ఉండాది. నిన్ననే మా అల్లుడి కాడి నుండి ఉత్తరం వచ్చింది. ఆరోనెల. సూసుకోడానికి ఒవురూ నేరు. మరో నాలుగునెల్లదాకా రాలేనమ్మా".అని చెప్పి విజయ దగ్గర తాను దాచుకున్న డబ్బు మొత్తం తీసుకొని వెళ్ళిపోయింది.

" కాస్త చదువుకున్న అమ్మాయి ఎవరైనా ఉంటే తనకు సర్వెంట్ మెయిడ్ గా చూసిపెట్టమ " ని విజయ తనఆఫీసులో పనిచేస్తున్న వారిలో చాలా మందికి వారం క్రితమే చెప్పి ఉంచింది ఎందుకంటే, తను ఇంటిలో లేనప్పుడు వచ్చే ఫోన్ లు ఆన్సర్ చేయడానికి కాస్తయినా ఇంగ్లీషు తెలిసిన వారయితే మంచిదని. పాత పనిమనిషితో ఈ విషయంలో చాలా ఇబ్బందులు పడాల్సి వచ్చింది.

నిన్నరాత్రే తన కొలీగ్ ఫోన్ చెసి చెప్పింది, తనకు తెలిసిన ఒక అమ్మాయి విజయ అవసరానికి సరిగ్గా సరిపోతుందని. ఆమె ఒకప్పుడు బాగా బ్రతికిన అమ్మాయే అయినా ప్రస్తుతం చాలా కష్టాలలో ఉన్నదనీ, కాస్తసెన్సిటివ్ గా చూసుకోమనీ, ఆదివారం ప్రొద్దున్నే నిన్ను కలవమని చెప్పానని కూడా చెప్పింది.

కాలింగ్ బెల్ విని, టీపాయ్ మీద ఉన్న విస్కీ బాటిలూ, సోడా సీసా ఫ్రిజ్ లో పెట్టి తలుపు తీసిన విజయ కళ్ళ ముందు కనబడిన మెరుపు తీగె బహుశా తన కొలీగ్ చెప్పిన అమ్మాయేనని అర్థమైంది. ఎందుకంటే ఆటైములో ఆ ఇంటికి ఎవరూ వచ్చే అవకాశం లేదు. ఆధునికత ఉట్టిపడే బంగ్లా, బయట పోర్టికో, ఒక ప్రక్కగా గెస్ట్ హౌస్, గేటునుండి గుమ్మం వరకూ పొడవయిన రహదారి, దారికిరువైపులా పూల కుండీలతో చాలా ఠీవిగా కనిపిస్తుంది. ఆ మాటకొస్తే ఆలొకాలిటీలోని ఇళ్ళన్నీ దాదాపు ఆతరహాలోనే ఉంటాయి.

ఆ అమ్మాయి గురించిన మరికొన్ని సంగతులు ఫోన్ లో కొలీగ్ చెప్పింది. ఈ అమ్మాయి మొన్ననే టెంత్ పాసయ్యింది. తల్లితండ్రులు పోయినేడాదే సడన్ గా ఆక్సిడెంట్ లో పోవడంతో ఆమె ఒంటరిదైపోయింది. ఒంటరిగా బ్రతుకుతూ ఉండడంతోనూ, బయట ఉద్యోగాల వేటలో ఉండడంతోనూ కాబోలు చీరె ధరించి ఉంది.

తల్లితండ్రులది ప్రేమవివాహం కావడంతో వారింటికి బంధువుల రాకపోకలు ముందునుంచీ తక్కువగా ఉండేవి. పెద్దగా ఆస్థిపాస్తులు లేకపోవడంతోనూ, పైగా ఆడపిల్ల కావడంతోనూ బంధువులు ఎవరూ ఆమెను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. తల్లితండ్రులు మిగిల్చిపోయిన కాస్త ఆస్తినీ స్నేహితుల సాయంతో అమ్మేసి, వచ్చిన డబ్బునూ, ఇన్సూరెన్స్ అమౌంటునూ కలిపి బ్యాంకులో ఫిక్స్ డ్ డిపాజిట్ గా వేసుకుని, ఒక చిన్నరూమ్ తీసుకుని ఉంటూ, ఒక ఫైనాన్స్ కంపెనీలో చిన్న ఉద్యోగంలో చేరి, వీలు చిక్కినప్పుడు తెలిసిన పిల్లలకు ట్యూషన్ లు చెప్పుకుంటూ, ఒకప్రక్క ప్రైవేటు గా ఇంటర్ మీడియట్ చదువుతోందని కూడా కొలీగ్ చెప్పింది. స్కూల్లో ఉండగా ఫస్ట్ రాంకర్ అనీ, చదువు తప్ప మరో ధ్యాస కూడా ఉండేది కాదని తెలిసింది.

"బ్యాంకులో పనిచేస్తున్న రాధగారు పంపించారండీ, విజయగారు మీరేనాండీ? "అని చాలానమ్రతగా అడిగిన ఆఅమ్మాయికి తలూపి లోనికిదారిచ్చింది. తను సోఫాలో కూర్చొని, ఆఅమ్మాయినే తదేకంగా చూడసాగింది.

ఐదున్నర అడుగులు ఉంటుందేమో? తన ప్రక్కనుండి వెళుతున్నప్పుడు తన చెవుల వరకూ హైటున్నట్లు గమనించింది. పొడవైన మెడతో, నిమ్మపండు రంగుతో మిసమిసలాడిపోతూ చాలా అందంగా ఉంది. ఒకప్పుడు బాగా బ్రతికిన అమ్మాయని తెలుస్తూనే ఉంది? కాళ్ళకు వెండి పట్టీలున్నాయి. చెవులకు జూకాలు వ్రేలాడుతున్నాయి. చక్కగా కోటేరువేసిన ముక్కుచివర చిన్నముక్కుపుడక తళుక్కుమంటోంది. చీర కట్టడం క్రొత్త కావడంతోనేమో, చాలా శ్రద్ద తీసుకొని కట్టుకున్నట్లు ఉంది. షోకేసులో బొమ్మలా, చీర శరీరానికి బాగా హత్తుకుని ఉండడంతో శరీరంలోని వంపులు తీర్చిదిద్దినట్లు కనిపిస్తున్నాయి. ఛాతీ దగ్గరా, హిప్స్ దగ్గరా బాగా వైడ్ గా ఉన్న బాడీ. నడుం దగ్గర మాత్రం సన్నగా ఉండి బాగా వంపు తిరిగింది. మనిషి మాత్రం నాజూకుగా ఉండడంతో, ఎత్తైనపిరుదులతో పొడవుగా కనిపిస్తోంది. పెద్ద పెద్ద కళ్ళను ఆల్చిప్పల్లా ఇంతింత చేసుకుని అమాయకంగా త్రిప్పుతూ గదిలోని ఖరీదయిన వస్తువుల్నీ, షాండ్లియర్ నూ, వాల్ టు వాల్ కార్పెట్ నూ, గోడలకున్న నిలువెత్తు తైలవర్ణచిత్రాలనూ చూడసాగింది. మొహంలో హైస్కూల్ పిల్లలకుండే లేతదనం ఇంకా పోలేదు.

విజయ తననే చూస్తూఉండడం గమనించి, కాస్త సిగ్గుపడి, తల దించుకుంది. దాంతో విజయ తనచూపులతోనే ఆఅమ్మాయి శరీరాన్ని ఆపాదమస్తకం తడిమేయసాగింది. చాలాసంప్రదాయంగా పెరిగిన అమ్మాయిలా కనిపిస్తోంది. మొహానికీ, పాదాలకూ లైట్ గా పసుపు రాసుకుంది. కళ్ళకు కాటుక పెట్టుకుని, రెండు చేతులకూ గాజులు వేసుకుంది. ఈకాలం అమ్మాయిలా లేదు. మెడలో సన్నని గోల్డ్ చైన్ వేసుకుంది. పొడవుగా పెట్టుకున్న తిలకం బొట్టు క్రింద అద్దిన కుంకుమనూ, పిరుదులు దాటి ఉన్న పొడవైన, ఒత్తైన, నల్లని జడలో గుచ్చిన గన్నేరు పువ్వునూ చూస్తే అప్పుడే దేవుడికి దణ్ణం పెట్టుకుని వచ్చినట్లుగా ఉంది. ఆమెను చూస్తూ ఉంటే చాలా అహ్లాదంగా ఉంది. దానికి తోడు చీర కట్టు ఆమె అందాలను ద్విగుణీకృతం చేస్తోంది. పైట చెంగుని నడుం వెనుక నుంచి తిప్పి కొసను కుడిచేతితో సుతారంగా పట్టుకుని ఉంది. బొడ్డు పైకి చీర కట్టడంతో ఆమె పిరుదులు బాగా ఎత్తుగా కనిపిస్తున్నాయి. చాలాసేపటినుండి తీసుకుంటున్న విస్కీ మత్తు బాగా తలకెక్కి ఉండడం వల్ల విజయ మూడ్ కూడా మంచి రొమాంటిక్ గా ఉంది.. విజయచూపులు ఆ అమ్మాయి నడుం భాగానికీ, చీరక్రింద కప్పడిపోయిన ఎతైనవక్షసంపదకూ మధ్య చురుగ్గా కదులుతూ ఎత్తు పల్లాలని బేరీజు వేయసాగాయి. ఆఅమ్మాయి వేసుకున్న బిగుతుజాకెట్ లో నుండి ఉబికివస్తున్నట్లున్న పాలిండ్ల షేపును పైట పూర్తిగా దాచలేకపోతోంది. జాకెట్ కు, నడుం వద్ద బిగించి కట్టిన చీరకట్టుకు మధ్య అరచెయ్యి మందాన కనిపిస్తున్న తెల్లని పొట్టపై నున్న మడతల్లో విజయ చూపు ఇరుక్కుపోయింది. గతంలో ఎవరిని చూసినా• తన మనసులో ఇటువంటి సంచలనం కలగలేదు. ఎందుకో గాని ఈఅమ్మాయిని పదేపదే చూడాలనిపిస్తోంది. ఏవేవో తియ్యటి ఆలోచనలు వస్తున్నాయి. ఇలాంటి అందమైన అమ్మాయిని సెలెక్ట్ చేసి పంపిన తన కొలీగ్ కు మనసులోనే థాంక్స్ చెప్పుకుంది విజయ.

విజయకు మొన్ననే నలభై దాటాయి. భర్త గల్ఫ్ లో పనిచేస్తుంటాడు. ఒక్కడే కొడుకు. బెంగుళూరులో పని చేస్తుంటాడు. పెళ్ళి కాలేదు. నిజానికి విజయకు ఉద్యోగం చేయాల్సిన అవసరం లేదు. కేవలం కాలక్షేపం కోసం చేస్తోంది. కావాల్సినంత డబ్బు. ఏ బాదర బందీ లెదు. దేనికీ లోటులెదు. జీవితం వడ్డించిన విస్తరిలా సాగిపోతోంది. రోజులు మాత్రం ఒంటరిగా, బోరుగా గడుస్తున్నాయి. భర్త సరదాగా అలవాటు చేసిన 'మందు ' , ఇప్పుడు టైం పాస్ కు ఉపయోగపడుతోంది. పార్టీల్లో ఫామిలీ అంతా తాగుతారు. తండ్రీ కొడుకులిద్దరూ ఎప్పుడొచ్చినా ఫారిన్ సరుకు తెచ్చి పడేస్తూ ఉంటారు.

విజయ చూపులు ఎక్కడ చిక్కుకున్నాయో గమనించిన అమ్మాయి, సిగ్గుగా, "ఏమిటీ? ఈ మేడం తినేసేలా చూస్తోంది." అనుకుంటూ తన పొడవాటి పైట చెంగును సర్దుకుంది గాభరాగా. ఆగాజుల గలగలలతో ఉలిక్కిపడి ఈలోకంలోకి వచ్చిన విజయ "ఇదేమిటీ? ఎప్పుడూ ఇలా కాలేదు. చివరికి అందమైన మగాళ్ళను చూసినప్పుడు కూడా ఇటువంటి ఫీలింగ్ కలగలేదు . తనకేమైందివాళ? బహుశా గత కొన్ని నెలలుగా, భర్తకు దూరమై ఉండడం వల్లనేమో" అనుకుని తల ఒకసారి విదిలించింది.

"నీ పేరు? " మళ్ళీ అడిగిందామెను.

ఇదేమిటి, ఈ మేడమ్ మళ్ళీ అడుగుతోంది, అనుకుని మళ్ళీ చెప్పింది. "స్వప్న! మేడం". వీణ మీటినట్లుగా అనిపించింది విజయకు.

"గుడ్ నేమ్! నిలబడే ఉన్నట్టున్నావు. ఇలా కూర్చో,' తన ప్రక్కనున్న సోఫా వైపు చూపించింది.

"ఫర్వాలేదు మేడమ్. " చాలా ఒబీడియంట్ గా చెప్పింది.

"నో నో, .. ......నో ఫార్మాలిటీస్, నువ్వు ఫ్రీగా మూవ్ కావచ్చు. ఇది నీ ఇల్లే అనుకో". అనగానే,

నెమ్మదిగా అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ సోఫా వైపు చాలా నాజూగ్గా ఆమె నడుస్తుంటే, కాళ్ళ పట్టీలు సన్నగా లయబద్దంగా మోగుతుంటే, విజయ ముచ్చటగా చూసింది. కాస్త ఎత్తైన కాళ్ళు కావటంతో, పిరుదులు బాగా షేప్ వచ్చి పొంకంగా కనిపిస్తున్నాయి.

సోఫా అంచు మీద మొహమాటంగా ముందుకి వంగి కూర్చుంది. అది ప్రక్క సోఫా కావడంతో, స్వప్న సైడ్ వ్యూలో విజయ కు కనిపించసాగింది. పొందికైన చీరకట్టులో సన్ననినడుము ఎంతటి మగాడినైనా పడగొట్టేసేలా ఉంది. పైటప్రక్క సందులోంచి కనిపిస్తున్న పాలిండ్లు ఎత్తుగా ఉండి వంగుని కూర్చోవడంతో దాదాపుగా ఆమె మోకాళ్ళకు తగులుతున్నాయి.. పిరుదులు దాటిన ఒత్తైన ఆమె నల్లని జడకొసను మడతలు వేసి క్లిప్ పెట్టి ముడిలా వేసింది. గోల్డ్ స్పాట్ రంగు చీర. బొడ్డు పైన కుచ్చిళ్ళు. తెలుపు రంగు జాకెట్టు. పొడవు చేతులు. లోపల బ్రా చాలా బిగించి కట్టినట్టుగా తెలుస్తోంది. నున్నని మెడమీద సన్నని గోల్డ్ చైన్ చాలా సెక్సీగా కనిపిస్తోంది. మిగిలిన పొడవైన మెడ అంతా ఓపెనే. చీర కప్పెయ్యడం వలన, జాకెట్ ముందు ఎంత ఓపెన్ గా ఉందో తెలియడం లేదు. బలమైన పిరుదుల షేపులు ఊరిస్తున్నాయి.

"చాలా సుకుమారంగా కనిపిస్తున్నావ్, ఇంటి పనులు చేయగలవా," అడిగింది విజయ.

"చేస్తాను మేడమ్," మేడం ఇంప్రెస్స్ కాలేదేమోనని కంగారుగా చెప్పింది.

గాభరాగా చెప్పిన ఆమె తీరు చూసి విజయ సన్నగా నవ్వు కుంది.

ఎంత ఆపుకుందామనుకున్నా, నాజూకైన ఆమె స్ట్రక్చర్ వైపే చూపులు పోతోంటే, ఇక తట్టుకోలేక తన విస్కీ గ్లాసు కోసం ఫ్రిజ్ వైపు నడిచింది. గ్లాస్ లోనికి విస్కీ వంపుకొని, సోడా కలుపుకొంటుంటే , స్వప్న చాలా వింతగానూ కాస్త భయం గానూ చూసింది. మరొక గ్లాసులో ఆరంజ్ కూల్డ్రింక్ పోసి, తీసుకువచ్చి స్వప్నకు ఇచ్చింది. మొహమాటపడుతూనే తీసుకుంటూ స్వప్నగమనించింది మాడమ్ నుండి వస్తున్న ఘాటైన వాసనను. అప్పుడు అర్దమైంది స్వప్నకు అప్పటి వరకు ఆగదిలో వస్తున్న వాసనకు కారణమేమిటో. దూరం నుండి నడిచి వచ్చిందేమో గబగబా రెండు గ్రుక్కలు కూల్ డ్రింక్ త్రాగింది.

అటూఇటూ తిరుగుతూ మాట్లాడుతున్నట్లుగా స్వప్న కూర్చున్న సోఫా చుట్టూ తిరుగుతూ స్వప్నషేపులను అన్నివేపులా చూస్తూ విజయ అడగసాగింది.

"రాధ నీ విషయాలన్నీ ఫోన్ లో చెప్పిందిº. ఎక్కడ ఉంటున్నావ్"

"జూనియర్ కాలేజీ ప్రక్కనే మేడమ్"

"అబ్బో చాలా దూరమే. ఎంతిస్తున్నావ్ రూముకి?"

'ఐదు వందలు మేడమ్."

సన్నని గులాబీరంగు స్వప్నపెదాలు మెల్లగా కూల్డ్రింక్ రంగు సంతరించుకుంటున్నాయి. స్వప్న పెదాల కొసలనుండి కూల్ డ్రింక్ చుక్క జారబోతూ ఉంటే, విజయమనసు లయతప్పింది. ఆచుక్కను అందుకునే మగాడెక్కడ ఉన్నాడో అనుకోగానే కొంచం జెలసీగా అనిపించింది. ఇంతలో స్వప్న పెదాల మధ్యనుండి సర్రున దూసుకొచ్చిన సన్నని నాలుక, ఆ చుక్కని లోనికి లాగుకొంది. స్వప్నను పొదివి పట్టుకుని ఆమెతో కూల్ డ్రింక్ తాగిస్తూ, ఆరంజ్ కలర్ లోనికి మారుతున్న ఆమె పెదాలను ముద్దాడుతూ, ఆమె అధరామృతాన్ని ఆస్వాదిస్తూ, ఓహ్.. ఊహిస్తూంటేనే ఆ సీన్ చాలాబాగుంది. ఎవరో ఆ అదృష్టవంతుడు.

ఇంతటి అందం ఎవడో అనామకుడి చేతిలో పడిపోవలసిందేనా అని మనసు కొంచెం బాధగా మూలిగింది. సరైన జతకాడు దొరకాలేగానీ, తన అందాలన్నీ మెత్తని పరుపులపై ఆరబోసి, నునుసిగ్గుతో తనసొగసులన్నీ మనస్పూర్తిగా ఎవరో ఒకరికి మాత్రమే సమర్పణం చేసుకొని స్వర్గ విహారం చేసే సంప్రదాయపు స్త్రీ లా కనిపిస్తున్న ఈ పద్మినీ జాతి కన్య ఎవరి స్వంతమో?

తనే మగాడైతేనా? ఒక్కసారి అనిపించింది. కాకపోతేనేం, తను ఇప్పుడు మాత్రం ఆ అదృష్టం పొందలేదా? అయినా ఆ అవకాశం తనెందుకు తీసుకోకూడదు.? అనుకోగానే మనసు తీయగా మూలిగింది.

'ఛ..ఛ ఇదేమిటి , ఈ లెస్బియన్ ఆలోచనలు సుళ్ళు తిరుగుతున్నాయ్ తనలో' అని ఉలిక్కి పడింది.

ఫ్రిజ్ దగ్గరకు వెళ్ళి మరలా కూల్ డ్రింక్ తీసుకొచ్చి, ఖాళీ అయిన స్వప్న గ్లాసును నింపుతూ ఓరగా స్వప్న జాకెట్ పై సందు కోసం వెతికింది.

"ఊ___. హు" పైట, పిన్నులతో బిగించేసి ఉన్నట్టుంది.

ఒక్కసారిగా తన ఆలోచనలు కాలేజీ రోజులకు మళ్ళాయి. 'తను లెస్బియన్ సినిమాలు చాలా చూసిందిగానీ, తనను అంతగా ఆకట్టుకున్న అమ్మాయెవరూ తగలకపోవడంతో అంతగా అడ్వాన్స్ అయ్యే అవకాశం ఎప్పుడూ రాలేదు. హాస్టల్ లో ఎన్నో జంటల్ని చూసింది. తనకు కూడా సైట్ కొట్టిన అమ్మాయిలున్నారు. నిజానికి ముద్దులు, కౌగిలింతలూ, మంచం మీద ఒకరిపై ఒకరు పడి దొర్లడాలూ వంటి పైపై వ్యవహారాల వేళాకోళాలు దాదాపు చాల మంది హాస్టల్లో ఉండే అమ్మాయిలకు కామన్. అవి చాలావరకూ కాజువల్ గా ఉండేవే గానీ, మరీ అంత సీరియస్ గా ఉండేవి కాదు. తను కూడా అటువంటి వాటికి ఎక్సెప్షనేమీ కాదు. అయితే అంతకు మించి పూర్తి (?) వ్యవహారం ఎవరితోనూ సాగలేదు. అయినా తప్పేముంది. ఈఅమ్మాయితోనే మొదలుపెడితే పోయిందేముంది. మెల్లగా ముగ్గులోకి లాగగల్గితే? ఒంటరిది. కష్టాలలో ఉంది. చెప్పుకోడానికి ఎవరూ లేనట్టున్నారు.' అన్న ఆలోచన వచ్చాక మనసు కొంచెం తెరిపిన పడింది.

ఒంటరి ఆడపిల్ల అంటే మగాళ్ళకే కాదూ, ఆడాళ్ళకూ లోకువేనేమో? అనుకోగానే నవ్వు వచ్చింది. అయినా తనేమీ కడుపు చెయ్యబోవడం లేదు, వేరే అన్యాయం చేయడం లేదు కదా. తను కోపరేట్ చేసినా, చేయక పోయినా ఇద్దరిలో ఎవరికీ పోయేదేమీ లేదు అని సర్దిచెప్పుకుంది. తన ఆలోచనలలో స్పష్టత రాగానే విజయలో కోంచెం హుషారు వచ్చింది. జాగ్రత్తగా డీల్ చెయ్యాలి అనుకుంది.

ఇటు విజయ ఆలోచనలు ఇలా సాగుతూంటే అటు స్వప్న ఆలోచనలు మరోరకంగా సాగుతున్నాయ్. కొంపతీసి తను ఈ మాడమ్ కి గానీ నచ్చలేదా? రాధామేడమ్ ఈ ఇంట్లో పనిగురించి చెప్పగానే తను చాలా సంతోషించింది. విజయా మేడమ్ చాలా రిచ్ అనీ, పేమెంట్ విషయంలో చాలా లిబరల్ గా ఉంటారనీ చెప్పింది. ఈమె దగ్గర జాయిన్ అయితే చాలు, బహుశా వేరే ఏ చోటా పనులు చేయాల్సిన అవసరం లేకపోవచ్చనీ కూడా చెప్పింది. ఆమె మాటల్ని బట్టి విజయను ఇంప్రెస్ చేస్తే మంచిజీతం దొరుకుతుందనీ ఆశ పడింది. శుభ్రంగా తయారై విజయ అడ్రెస్ వెతుక్కుంటూ వచ్చింది. చాలా ఈజీగా దొరికింది. సిటీలో చాలా పోష్ లొకాలిటీలో కట్టబడ్డ బంగ్లా అది. బయట ఔట్ హౌస్ తో చాలా అందంగా ఉందనుకొంది. మంచి ఇంట్లో ఉద్యోగమని సరదా పడింది. తీరా ఇప్పుడు చూస్తే పని పాడయ్యేలా ఉంది. ఈమాడమ్ ఉలుకూ పలుకూ లేకుండా తననే గుచ్చిగుచ్చి చూస్తోంది. తను గానీ నచ్చలేదా? కొత్తచోట, కొత్తపనిలో చేరటం కోసమని తనేమో శుభ్రంగా తయారై రావడమే తప్పైందేమో? నిజమే, పనిమనిషి పనిమనిషి లా ఉండాలి గానీ, ఏదో ఫాషన్ షో కి వెళ్ళినట్లుగా వెళ్ళితే ఎలాగ. అని మనసులో తనను తాను తిట్టుకుంది. బహుశా తను ఉండేచోటు దూరమైందనుకుంటుందేమో? దానివల్ల లేట్ గా పనిలోకి వస్తాననుకుంటుందేమో? విజయ కాజువల్ గా అప్పటివరకూ అడిగిన మామూలు ప్రశ్నల్నే భూతద్దంలో చూసుకుంటూ పరిపరి విధాలుగా స్వప్న ఆలోచనలు పోతున్నాయి.

"మీరు చెప్పిన అన్ని పనులూ చేస్తాను మేడమ్. హౌస్ క్లీనింగ్ నుండి కుకింగ్ వరకూ. మీరు ఆఫీస్ కి వెళ్ళేలోగానే పనులన్నీ కంప్లీట్ చేయగలను. కావాలంటే మీరు కొన్నిరోజులు టెస్టింగ్ గా చూసినతర్వాత తీసుకోవచ్చు మాడమ్," చాలా కాన్ఫిడెంట్ గా చెప్పాననుకుంటూ కొద్దిగా ఆగింది. ఇంగ్లీష్ కలిసిన చక్కని ఆక్సెంట్ తో పలుకుతున్న స్వప్న మాటలకు ముగ్ధురాలౌతూ తన ఆలోచనల నుంచి బయట పడింది విజయ,

'ఫర్వాలేదు స్వప్నా( మొదటిసారి పేరు పెట్టి పిలుస్తుంటేనే ఏదో పులకరింత గా ఉంది) చూస్తున్నావుగా, నేనొక్కద్దాన్ని. రోజంతా ఆఫీసులోనే ఉంటాను. రిలాక్స్డ్ గా నువ్వు ఇంటి పనిచేసుకోవచ్చు.'

మేడమ్ మట్లాడుతుంటే, మొదట్లో స్వప్నకు తను వింటున్నది కలో నిజమో అర్ధం కాలేదు. అంటే,.. అంటే,.. మేడం తనను ఆక్సెప్ట్ చేసినట్లేనన్నమాట. అర్ధం కాగానే ఎగిరి గంతేయాలనిపించింది.

విజయ చెప్పుకుపోతోంది.

'ఇల్లుమాత్రం నీట్ గా మెయింటెయిన్ చెయ్యాలి. అందంగా , "నీ" లా ఉంచాలి,' అంది "నీ" అన్న మాటను స్ట్రెస్ చేస్తూ స్వప్న వైపు కొంటెగా చూసింది.

స్వప్నబుగ్గలు సిగ్గులమొగ్గలే అయ్యాయి. తను అందంగా ఉన్నదన్న కామెంట్స్ చాలామంది నుండి చాలాసార్లు విన్నా, తను ప్రస్తుతం వున్న టెన్షన్ లో మరింత ఆనందాన్ని కలిగించి గొప్ప రిలీఫ్ అనిపించింది. అంటే తనముస్తాబు వల్ల తనకేమీ మేడం నుండి వ్యతిరేకత లేదన్నమాట. పైగా పొగుడుతోంది. ఇంకేం కావాలి. సిగ్గుతో ఎరుపైన స్వప్న బుగ్గలు విజయకు మరింత నచ్చాయి. ముఖ్యంగా చుబుకం మద్యలో ఉన్న చీలిక , స్వప్న ముఖానికే రాజధానిలా భాసిస్తోంది.

'ప్రక్కనే మార్కెట్ వుంది. నేను ఆఫీస్ కి వెళ్ళిన తర్వాత ప్రొవిజన్స్ తేవచ్చు. సాయంత్రం నేను వచ్చాక నీవు వెళ్ళవచ్చు. నీ టిఫిన్, భోజనం ఇక్కడే చేసేయవచ్చు.'

అంటూ కాస్త ఆగింది విజయ.

స్వప్న కళ్ళల్లోకి చూస్తూ తనఫీలింగ్స్ గమనిస్తూ చెప్పింది. 'నీకు అభ్యంతరం లేకపోతే, బయట ఫర్నిష్డ్ గెస్ట్ రూమ్ విత్ అటాచ్డ్ ఉంది. నువ్వు దాన్ని వాడుకోవచ్చు. నీకు రెంట్ ఖర్చూ తగ్గినట్లు ఉంటుంది. ఒంటరి అమ్మాయివి కదా! సేఫ్టీ గా కూడా ఉంటుంది." చేపకు ఎర వేస్తున్నాననుకుంది విజయ.

ఆమాటతో స్వప్న జస్ట్ క్లీన్ బౌల్డ్ అయ్యింది. ఏదో జాక్ పాట్ తగిలినట్లే మనసు ఆనందలోకాల్లోకి తేలిపోయింది. విజయ దేవతలాగే కనిపించింది. తన లోపల ఉబికి వస్తూన్న సంతోషం అంతా మొహంలో వెలిగిపోతూండగా, 'ఇంకా అభ్యంతరం కూడానా' అనుకుంటూ ,"థాంక్యూ వెరీ మచ్ మేడం, థాంక్స్ ఎలాట్' అంటూ సంబరపడింది.

'నువ్వు మిగతా చోట్ల చేస్తున్న పనులు నీ వీలునుబట్టి చేసుకోవచ్చు. పూర్తిగా ఆ పనులు మానేసినా పరవాలేదు. నీ సాలరీ గురించి బెంగ పడకు. నీ శాటిస్ఫాక్షన్ కి మించే ఉంటుంది. ఇక్కడే ఉంటావు కాబట్టి పెద్దగా ఖర్చు కూడా ఉండకపోవచ్చు. ఆటైముని నీచదువుకి ఉపయోగించుకోవచ్చు'. అని ముగించింది.

స్వప్నకు ఇంక ఏమీ మాట్లాడడానికి కూడా నోరు రాలేదు. విజయ కాళ్ళ మీద పడాలనిపించింది.

"ఎప్పుడు జాయిన్ అవ్వమంటారు మేడం" అని మాత్రం అనగలిగింది.

" వలలో చిక్కిందిరా పిట్ట" అని వేటగాడిలా లోపల అనుకుంటూ "నీ వీలుని బట్టి, ఈరోజైనా పరవాలేదు, ఆదివారం కాబట్టి నేను నీకు అన్నీచూపించడానికి అవకాశం ఉంటుంది. నీ లగేజీ ఏమైనా ఉంటే తెచ్చి ఔట్ హౌస్ లో పెట్టుకో, చదువుకుంటున్న అమ్మాయివి కదా! నువ్వు పనిమనిషివిగా నేను అనుకోవటం లేదు. నా పెర్సనల్ అటెండెంట్ గా ఉండొఛ్ఛు' . . . అంటూ లేచి వెళ్ళి తాళాలు తెచ్చి ఇచ్చింది.

స్వప్నఏదో ఎక్జామ్ పాసైనంత ఆనందంగాలేచి, మరోసారి మేడం కు థాంక్స్ చెప్పి , ఈరోజు సాయంత్రమే వస్తాను మేడం" అంటూ గేట్ వైపు నడిచింది.

ఆమె నడుస్తుంటే, అటూఇటూ లయబద్దంగా ఊగుతున్న జడను, రెండు పిరుదులపై మద్దెలలా తడుతున్న జడ చివరి ముడిని చూడసాగింది విజయ. వెనుక నుంచి స్వప్న షేప్ మరింత మతి పోగొడుతోంది. సన్ననినడుము క్రిందా పైనా ఉన్న విశాలమైన ఆమె అందాలని చూస్తే , అప్పటికప్పుడు ఆమెను అలా ఎత్తుకెళ్ళి బెడ్ రూమ్ కి తీసుకెళ్ళాలనిపిస్తోంది. పరుపుపై పడేసి, వెనుక నుంచి మీదెక్కి.. నిలువునా కౌగిలించుకుని నలిపేస్తూ....ఇంకా .. ఇంకా..... కొంచెం సేపు ఉన్నట్లయితే, మందు నిషా లో విజయ ఆ పని చేసి ఉండేదే.

ఇంతలో బయట గేటు గెడ వేస్తూ ఒక్కసారి వెనక్కి తిరిగిన స్వప్న, మేడం ఇంకా తననే చూస్తూ ఉండడంతో ఏం చెయ్యాలో తెలియక తత్తరపాటుతో ఒక్క క్షణం ఆగి మనోహరంగా నవ్వి గిరుక్కున వెనుతిరిగి వెళ్ళిపోయింది. అలా తిరగడంలో పొడవైన జడ విసురుగా స్వప్న చుట్టూ తిరిగి ముందుకువెళ్ళి, తొడలమధ్య కొరడాలా తగిలింది. ఇక్కడ విజయకు గుండెలు జారినట్లయ్యింది. ఆ నవ్వుతో మైకం కమ్మిన విజయ గొంతుతడారిపోయినట్లై గబగబా ఫ్రిజ్ వద్దకు వెళ్ళి ఖాళీ అయిపోయిన గ్లాస్ నిండా విస్కీ ఒంపుకొని, సోడా కలపాలనే ధ్యాస కూడా లేకుండా, అలానే గ్లాస్ ఎత్తిపట్టి రెండు గుక్కల్లో సగం త్రాగేసింది. 'రా' (సోడా కలపని అచ్చమైన విస్కీ) త్రాగటం జీవితంలో ఇదే మొదటి సారి. అయినా పెద్దగా ఏమీ అనిపించలేదు. 'స్వప్న అందం తనకు అంత కిక్కిచ్చిందా? ఏమో? అలాగే ఉంది'.

'బహుశా ఇటువంటి అమ్మాయి నవ్వుని చూసేనేమో, ఆడదాని నవ్వు చాలా పవర్ ఫుల్ అంటారు,' అని అనుకొంది. " హమ్మయ్య! చిలక బోనులో పడింది, ఇక మచ్చిక చేసుకోవడమే తరువాయి. దారిలో పడిందా, ఇద్దరికీ పండగే, తను స్వప్నను కీప్ లా ఉంచుకుంటుంది. పువ్వుల్లో పెట్టి చూసుకుంటుంది. ఇద్దరికీ రేయింబవళ్ళూ స్వర్గసుఖాలే! లేదో...?, ఈ అమ్మాయి ని బలవంతం గా ఒక్కసారైనా అనుభవించాలి. దారుణ మానభంగమే' అని కసిగా అనుకుంటూ గ్లాసులో మిగిలిన సగం 'రా' విస్కీని గొంతులో పోసేసుకుంది. అయినా తాపం చల్లారలేదు. , 'అయినా మానమెలా పోతుంది. బలాత్కారమనాలేమో' అని నవ్వుకుంటూ తలుపు గెడ పెట్టింది,

ఈ వేడి తగ్గాలంటే 'ఇంకా ఏదో చెయ్యాలి. ఏదో చెయ్యాలి . ఎలా, ఎలా' అనుకుని అటూ ఇటూ చూస్తుంటే, అక్కడ స్వప్న త్రాగగా కొంచెం మిగిలిన కూల్డ్రింక్ తో ఉన్న గ్లాస్ టీపాయ్ పై కనపడింది. దాహంతో ఉన్నవాడికి చెరుకు రసం గ్లాసు దొరికినట్లయ్యింది విజయకు. స్వప్న ఎంగిలి చేసిన ఆ కూల్ డ్రింక్ ని అపురూపంగా తీసుకుని మెల్లగా సిప్ చేస్తూ త్రాగింది. ఒక్కసారిగా స్వప్నపై తను చేస్తున్న ఆలోచనలు మరోసారి గుర్తు వచ్చి, మనసంతా తియ్యగా మారింది. స్వప్న ఎంగిలి ఎంత మధురం గా ఉంది. సోడా కలపని "రా విస్కీ" కూడా ఇవ్వని కిక్కు విజయకు స్వప్న ఎంగిలి చేసిన గ్రుక్కెడు కూల్ డ్రింక్ ఇచ్చింది. ఇందుకేనేమో, ప్రబంధ కవులు ప్రియురాలి పుక్కిటి మద్యం గురించి అంతగా వర్ణించారు అనిపించింది.

ఆ గ్లాసును ముద్దు పెట్టుకుంటూ , అందులోని చివరి బొట్టును కూడా నాలికపై. వంపుకుంటూ, తూలుకుంటూ బెడ్ రూమ్ కి వెళ్ళి , బెడ్ పై అడ్డంగా పడిపోయి స్వప్న ఆలోచనలతోనే గాఢ నిద్ర లోకి జారుకుంది విజయ.

- - - - - to be continued

విజయ స్వప్నం

(మొదటి భాగం సమాప్తం)