Opmerking: u kunt de lettergrootte en het lettertype wijzigen en de donkere modus inschakelen door op het pictogramtabblad "A" in de Story Info Box te klikken.
Je kunt tijdelijk terugschakelen naar een Classic Literotica® ervaring tijdens onze lopende openbare bètatests. Overweeg om feedback te geven over problemen die u ervaart of om verbeteringen voor te stellen.
Klik hier
De regelmatige cadans en de behaaglijke warmte in de auto maakte haar doezelig, vooral omdat ze de afgelopen nacht niet zo goed geslapen had. Ondanks de spanning die zijn almaar aanwezige hand op haar dijbeen veroorzaakte besloot ze dan ook zijn raad maar op te volgen en sloot haar ogen. Ze werd pas wakker toen ze ter hoogte van het Frankfurter vliegveld waren en Jan de Autobahn afdraaide richting beursgebouwen. Eigenlijk betreurde zij het dat ze van de reis zo weinig had gezien, maar dacht ze, we gaan ook nog een keertje terug. Ze nam zich voor om dan wel wakker te blijven.
Het was druk, ontzettend druk. Hier zag je pas hoeveel mensen er wereldwijd van de mode moesten leven. Stapvoets werden ze naar een parkeerplaats geleid. Een parkeerplaats die nog een behoorlijk eind van de gebouwen waar de beurs werd gehouden, was verwijderd. Van daaruit gingen er om de twee minuten bussen die tot voor de ingang stopten. Terwijl Jan zijn uitnodigingen omwisselde voor vrijkaarten moest zij echt haar best doen om hem in de drukte niet uit het oog te verliezen.
Eenmaal binnen viel de drukte echter reusachtig mee. Het was zo indrukwekkend groot dat de drommen mensen zich snel konden verspreiden.
"Luister wat we doen, schat," zei Jan en drukte haar een beurscatalogus in haar handen waar alle deelnemers in stonden vermeld, "Hier gaan we elk een kant op, jij links en ik rechts. Je bekijkt in elke stand of er wat van je gading is. Is dat zo, dan schrijf je het artikelnummer wat aan het betreffende stuk hangt met de prijs op in je catalogus bij de desbetreffende firma naam. We zien elkaar dan weer om, laten we zeggen, half zeven, hier in de hal. Tijdens het eten kunnen we dan onze bevindingen uitwisselen. Neem overal je tijd voor want we kunnen er vier dagen over doen om beslissingen te nemen, dus morgen gaan we gewoon door. Woensdagmiddag leggen we dan onze bevindingen naast elkaar en komen die met elkaar overeen dan bestellen we die zaken op donderdag. Daar waar onze meningen verschillen of één van ons heeft één of meer artikelen die de ander niet gezien heeft, dan bekijken we die op donderdag samen en beslissen wat we ermee doen. Duidelijk?"
Jeanie antwoordde nerveus bevestigend.
"Oké, dan. Succes en tot straks."
In het begin voelde Jeanie zich wat verloren, niet gewend als zij was om alleen ergens op af te gaan. Maar naarmate de tijd verstreek kreeg zij, bij het zien van de meest uitéénlopende kleding, er steeds meer plezier in.
IJverig noteerde zij in haar catalogus datgene wat haar aanstond en kwam tot de ontdekking dat er inderdaad, zoals hij had gezegd, een hoop rommel op de markt was. Het meeste van die troep kwam uit Hong Kong of Taiwan en dergelijke. Toch vond ze bij een stand van een Koreaanse fabrikant, kleding van een kwalitatief hoog gehalte terwijl de prijzen alleszins gunstig afstaken bij dat wat zij gezien had bij Europese firma's en ze besloot ook deze in haar catalogus te vermelden. Daar waar ze absoluut niets van haar gading vond streepte zij de naam door.
Bij een Italiaanse firma zag zij een prachtig cocktailsetje, bestaande uit een zwartfluwelen lange rok met, naar de huidige mode, vier lange splitten die vanaf de helft van de dij naar beneden open vielen wanneer je liep. De bijbehorende bloes was ontworpen van een soepel vallende grijze, zilverachtige jersey waarvan de halslijn vanaf de schouders, gerimpeld, laag over de borsten viel. Een gesp op de schouder gaf het geheel een Romaans tintje en ze ontdekte dat zowel de rok, als de bloes op beide schouders, niet sloot met een knoop maar met klittenband en dat bovendien de bloes langs een hele zijnaad met hetzelfde band bijeen werd gehouden. Het geheel zat zo geraffineerd in elkaar en ze was er zo weg van dat zij overwoog om het voor zichzelf te kopen maar de prijs was zodanig dat zij zich dat absoluut niet veroorloven kon.
Jeanie was zo enthousiast over het werk waar zij mee bezig was dat zij bijna haar tijd vergat. Veel te vlug voor haar was het half zeven en moest zij rennen om nog op tijd te kunnen zijn.Jan stond al vol ongeduld op haar te wachten. Voor hem was dit alles allang geen nieuwtje meer en hij handelde op dit soort beursen al bijna automatisch. Het verraste hem dan ook toen hij het opgewonden gezicht van het meisje zag, maar hij zei er verder niets van.
*****
Het hotel was voor Jeanie een complete verrassing. Met haar ouders had zij tijdens vakanties in Spanje wel eens in een hotel gelogeerd maar een dergelijke luxe was zij niet gewend. Een beetje verdwaasd liep zij, nadat hun paspoorten waren ingeschreven, achter Jan en de bellboy aan naar hun kamer en viel van de ene verbazing in de andere.
Haar baas had zowel voor haar als voor zichzelf aparte, aan elkaar grenzende kamers besproken.Alleen gelaten in de haar toegewezen kamer keek zij vol ontzag in het rond. De kamer was groot en kennelijk een tweepersoons. In een hoek bij het raam stond een gerieflijk zitje, terwijl het raam een magnifiek uitzicht bood op Frankfurt. In het midden stond, met het hoofdeinde een groot en breed bed, zo breed dat de helft ervan al bijna de maat had van haar bed thuis, waar zij met Aat in sliep.
De badkamer was ook al een droom. Zowel aan een bad, een bidet, een toilet als aan een doucheruimte was gedacht. Als in een droom pakte Jeanie haar tas uit, en omdat zij nog wat tijd over had besloot zij om maar gelijk een douche te nemen.
"Wat heerlijk om zoveel ruimte voor je alleen te hebben," dacht zij, en genoot met volle teugen.
Bij het drogen van haar haren zag ze dat er zelfs aan een haarföhn gedacht was. Op haar horloge zag ze dat het haast tijd was en haastig maar zorgvuldig voltooide zij haar make-up, trok een schoon kanten slipje en BeHa aan. Verder een ruim vallende trui met een zwart strak minirokje, waaronder haar, gebruinde benen prachtig onderuit staken. Ze had schoentjes met hoge hakken meegenomen. Ze was net klaar en stond zich voor de spiegel te bewonderen toen haar baas zonder kloppen de tussendeur opende.
Hij zei niets toen zij naar het restaurant gingen maar wanneer zij goed naar zijn gezicht gekeken had zou zij zijn bewonderende blik zeker hebben gezien. Zij had het echter te druk met het opnemen van haar omgeving om daar op te letten.
:Om altijd in zo'n luxe te leven moest toch iets heerlijks zijn!" dacht zij.
Bij de menukaart moest zij zich door Jan laten adviseren en ze was blij dat hij dat had gedaan want hetgeen dat hij koos smaakte haar niet alleen bijzonder goed maar was ook licht verteerbaar. Daar naast wist hij precies welke wijn het beste bij een gerecht smaakte. Zij dronk er, zonder erg, behoorlijk veel van.
Tijdens het eten vroeg hij haar naar haar catalogus en naar haar ervaringen tijdens de middag. Geholpen door de drank vertelde zij enthousiast wat zij had gezien en liet hem vol spanning haar catalogus zien waar zij alles in had opgetekend. Verbaasd bekeek hij de zorgvuldig gemaakte aantekeningen en naarmate hij vorderde kwam hij tot de verwonderlijke ontdekking dat zij, anders dan hij had verwacht en bij anderen die hij eerder meegenomen had, intuïtief, verstand van zaken had.
Veelal kwamen haar conclusies zelfs overéén met de zijne en daarbij toonde zij nog de durf om nieuwe fabrikanten aan te prijzen uit landen waar hij normaal geen zaken deed. Hij vond het nog te vroeg om haar complimenten te geven en bovendien had hij haar alleen die opdracht gegeven om haar overdag bezig te houden. Tenslotte had hij haar alleen voor de nachten nodig. Maar nu? Nu zag het er naar uit dat hij ook op een andere manier van haar gebruik zou kunnen maken. Zijn nieuwsgierigheid gewekt besloot hij haar, die paar dagen, haar gang te laten gaan om te kijken hoe het zich ontwikkelde. Misschien ligt hier een reden om haar meer mee te nemen, tenminste voor zolang ik geen genoeg van haar heb.
Naarmate het later werd, werd zij stiller.
Ten eerste omdat de moeheid zich deed gelden. Tenslotte was zij al bijna twaalf uur achtereen op de been en had haar geslenter op de beurs daar behoorlijk aan toe bijgedragen.
Ten tweede werd zij steeds nerveuzer omdat het tijdstip naderde waarop hij haar mee naar zijn bed zou nemen en zij met hem zou moeten neuken. Zij begon zich, ondanks haar eerdere voornemen om aan al zijn wensen tegemoet te komen, bedrukt af te vragen wat hij allemaal met haar zou doen en wat hij van haar zou verlangen dat zij bij hem zou moeten doen.
"Zou hij mij meenemen naar zijn eigen kamer of gebeurd het op de mijne."
Ze voelde zich zo moe.
Jan zag haar stilaan bleker worden. De moeheid tekende zich ongewild af op haar knappe gezichtje. Even dacht hij, "'Verdomme, dat wordt niets vannacht!"
Niet dat het haar onaantrekkelijker maakte, integendeel, maar hij wist uit ervaring dat hij zo niets aan haar had. Dan bedacht hij dat hij het al zo'n twee weken zonder haar had gedaan.
" Die ene nacht kan er ook nog wel bij," vond hij.
Jeanie was dan ook blij verrast maar ook een beetje teleur gesteld dat hij, nadat hij een handtekening onder de rekening had gezet, haar naar haar kamer begeleidde en met een; "Tot morgen, liefje, slaap niet te lang uit. Zorg dat je om acht uur, uiterlijk half negen, in de ontbijtzaal bent! Welterusten!" afscheid nam.
Vanuit haar bed belde zij haar man en vertelde hem vermoeid dat zij goed was aangekomen en nu vermoeid van de lange dag probeerde te gaan slapen.
*****
De volgende dag was voor Jeanie een herhaling van de middag daarvoor, met dien verstande dat zij, voor het eerst sinds anderhalve maand alleen in bed, goed uitgeslapen, zo mogelijk nog enthousiaster werd.
"Dit werk zou ik wel alle dagen willen doen," dacht zij." Kontakten met andere mensen hebben, interessante dingen zien."
Haar schoolduits en engels gingen haar ook steeds beter af. Durfde zij het eerst niet uit te spreken omdat zij bang was fouten te maken, naarmate de dag vorderde maakte het haar niet zoveel meer uit omdat anderen dezelfde of nog ergere fouten maakten. Langzamerhand kwam haar catalogus vol te staan met aantekeningen en meningen en zij hoopte maar dat haar baas het met haar eens zou zijn.
Zij was dit keer het eerste op de afgesproken plaats, waar hij haar een tijdje liet wachten voordat hij aan kwam lopen. Hij droeg een plastic tas, waarop een bedrijfsnaam was gedrukt die haar vaag bekend voor kwam, in zijn hand.
"Zo, dat hebben we weer gehad, schatje! De dag naar je zin geweest?"
En toen zij uitgelaten en bevestigend knikte, vervolgde hij: "Goed zo, dan heb ik een verrassing voor je! De confectieafdeling van Lagerfeld houd een buffet-dansant met, daar tussendoor aangekoppeld, modeshows van zijn nieuwe modellen. Nu heb ik twee uitnodigingen gekregen, dus gaan wij daar vanavond heen!"
Jeanie slaakte bijna een gilletje van blijdschap.
"Stel je voor, zij een eenvoudig verkoopstertje uit Rotterdam, ging naar een show van Lagerfeld! Onbegrijpelijk."
Jan keek haar blijdschap zo eens aan en verbaasde zich erover dat alle vrouwen hetzelfde reageerden. Je hoefde ze maar een worst voor te houden en ze gingen van gekte uit hun bol. Uit ervaring wist hij dat zij, zonder enig noemlijk bezwaar, uit dankbaarheid, en zonder dwang, vannacht bij hem in bed zou kruipen en aan al zijn wensen tegemoet zou komen. Ze waren zo voorspelbaar.
"Maar??" kwam de domper op haar vreugde,"Een buffet-dansant? Maar ik heb daarvoor geen geschikte jurk bij me?"
Ze dorst hem niet te vertellen dat zij eigenlijk de daarvoor geschikte kleding niet eens had.
"Dat dacht ik wel, daarom heb ik dit maar voor je gekocht! Pas op je kamer open maken."
Hij gaf haar de tas die hij bij zich droeg. Bij haar kamerdeur sprak hij met haar af om half acht beneden in de hal.
"Probeer ook een uurtje te rusten, schatje! Het wordt laat en het zal wel vermoeiend avondje voor je worden." gaf hij haar als raad mee. Daarmee doelde hij eerder op het vervolg van de avond dan op de avond zelf.
Net binnen maakte zij direct nieuwsgierig de tas open en haalde een voor een de inhoud eruit. Met een schok hield zij haar adem in. Uit de tas kwamen achter- eenvolgend de zwartfluwelen rok en jersey bloes die zij zo bewonderd had. Verder bevatte de tas nog een schoenendoos en een platte doos waarvan zij de inhoud niet direct kon raden. Opgewonden kleedde zij zich tot op haar ondergoed uit om de rok en bloes te kunnen passen. Voor de spiegel bewonderde zij het resultaat. Het zat haar als gegoten. Het enige nadeel was dat de bloes zo laag uitgesneden was, dat het bovenste deel van haar BeHa, ook als zij rechtop stond, te zien was.
Licht in paniek bedacht ze dat zij geen ander bij zich had.
"Ik kan toch moeilijk zonder BeHa.....?"
Haar enthousiasme enigszins getemperd, keek zij in de schoenendoos. Daarin zaten een paar prachtige slangenleren schoenen met hoge naaldhak. Ook die zaten als gegoten. Verwonderd vroeg zij zich af hoe haar baas haar maten wist.
Dan maakte zij nieuwsgierig de tweede doos open en hield opnieuw haar adem in. Zoiets intiems had een man nog nooit voor haar gekocht. De doos bevatte een complete set zijden ondergoed, bestaande uit een zwart tanga slipje, een bijbehorende "push up" BeHa, en een jarretelgordeltje met een paar kousen. Zowel het slipje, de BeHa, als het gordeltje waren uit hetzelfde zijden kant vervaardigd, de kousen waren van een flinterdunne nylon echter de brede kousenrand had hetzelfde ingeweven motief als het kant van het slipje. Van haar leven had zij niet kunnen dromen zoiets sexy te bezitten, laat staan te dragen. Het geheel was echter te mooi om het niet aan te doen. Ze besloot het gelijk te passen. Ze deed haar eigen BeHa af en moest even zoeken naar de sluiting van de nieuwe tot zij ontdekte dat het ding met een smalle reep klittenband van voren sloot. Het paste perfect maar was van een model dat haar het schaamrood naar de kaken joeg. Onder haar borsten was het slechts een smalle, kanten streep, de rand geschulpt en diende alleen ter ondersteuning van haar borsten. Niet dat haar borsten een dergelijke ondersteuning nodig hadden..., nee, de BeHa diende duidelijk alleen maar om het erotische effect van haar tepels nog meer te verhogen. De smalle streep ging aan de zijkant van de "cup" over in een breder deel waardoor het precies de ronding van een borst volgde. Haar tepels waren onbedekt en priemden frank en vrij naar voren.
Blozend tot in haar haarwortels trok zij het slipje aan, waarvan de band niet van het gebruikelijke elastiek was voorzien, maar ook, nu aan de zijkanten, sloot met klittenband. Ook het slipje was in feite niet meer dan een smalle strook satijn dat maar net haar schaamstreek bedekte en als een breed koord tussen haar billen naar achteren liep. Het gordeltje sloot op precies dezelfde wijze, alleen de kousen werden, traditioneel, opgehouden met de ouderwetse clips. Voor de spiegel staand bloosde zij zo mogelijk nog meer. Het was ongetwijfeld het meest erotische ondergoed dat zij ooit had gezien. Aangezien zij wist hoeveel de rok en blouse had gekost, moest het geheel, met schoenen en ondergoed, een, in haar ogen, klein fortuin hebben gekost.
"Zou hij mij hiervoor ook laten "betalen"?" vroeg zij zich af.
Beduusd ging Jeanie in haar nieuwe ondergoed op bed liggen om, zoals hij had gezegd, te rusten.
*****
Jan keek zijn ogen uit toen zij de lift uit kwam. Een dergelijke metamorfose had hij bij een vrouw nog nooit gezien. Was zij van nature al knap, nu was ze veranderd in een godin.
Toen hij, gisteravond in haar catalogus de omschrijving van de rok en bloes had gelezen, was hij vandaag naar de stand van die bewuste firma toegegaan om het ensemble met eigen ogen te zien. Hoewel het op hem niet zo'n indruk had gemaakt, had hij toch maar besloten het voor haar te kopen. De schoenen en ondergoed waren het idee geweest van de verkoopster van de fabrikant, die zich, vreemd genoeg, het meisje dat hij beschreef herinnerde, en hem verzekerde dat hij elke vrouw, dus ook de zijne, er een plezier mee zou doen.
Nu was hij er blij om dat hij het had gedaan. Ze was in die outfit een regelrechte knock-out, het ding zat als gegoten om haar lijf en trots besefte hij dat dit enorme stuk volledig van hem was, en totaal aan zijn luimen en lusten was overgeleverd. Ze droeg het geheel met een natuurlijke gratie die alleen aan de knapste vrouwen was voorbehouden.
Opnieuw vroeg hij zich af hoe het toch mogelijk was dat zij al zo jong met zo'n nietsnut van een vent getrouwd was. Bij iedere stap die zij deed was er een lang stuk been te zien en golfden de bovenkant van haar borsten boven de rand van haar bloes. Haar lange haar hing los in golven tot op haar schouders en danste met haar bewegingen mee op haar fraai gevormde rug. Vlak voor hem bleef zij staan en draaide langzaam en koket in de rondte.
"Wat vindt U ervan? Staat het goed, mijnheer?" vroeg ze zachtjes.
"Staat het goed? Jezus, als ik niet wist dat wij verwacht werden, maakte ik direct rechtsomkeer en gooide je in het eerste het beste bed wat we tegenkwamen. Werkelijk, Jeanie, je bent het mooiste stuk dat ik ooit mee naar een partijtje heb meegenomen. Ze zeggen weleens; "Kleren maken de man, maar bij jou geldt, ..De vrouw maakt de kleren!.. Die vent van jou is maar een boffert. Oh, en noem me, als er geen collega's van je bij zijn, Jan en geen mijnheer!" Zijn stem klonk wat schor, en hoewel zijn woorden grof waren, stoorden zij haar niet, integendeel ze deden haar plezier. Jeanie knikte.
"Oké."
De party was een groot succes en nooit in haar nog jonge leventje had Jeanie zo genoten als deze avond. De meest exotische gerechten kwamen er op tafel, en de shows die de mannequins ten beste gaven, waren adembenemend voor iedereen in de grote zaal. Op swingende, opzwepende muziek showden de meisjes de meest bizarre kledingontwerpen.
Tussendoor werd er gedanst en bijna onophoudelijk werd zij door mannen, waaronder enkele beroemdheden, gevraagd om met hen te dansen. Het was lang geleden dat zij had gedanst en zij vond het heerlijk.
In de drukte was zij haar baas uit het oog verloren, maar omdat zij wist dat hij niet zonder haar weg zou gaan, maakte zij zich daar geen zorgen over. Zo nu en dan zag zij hem met één of ander meisje of vrouw dansen. Op een gegeven moment, net op een van die zeldzame keren dat zij even kon rusten, werd er op haar schouder getikt en hoorde zij zijn stem:
"Dit lijkt me een rustig nummer. Geschikt voor ons. Wil je het ook eens met mij proberen?"
Onmiddellijk stond zij weer op en volgde hem gedienstig naar de volle dansvloer. Zijn arm gleed om haar middel en draaide met haar weg op een ritme dat weliswaar rustiger was dan de dansen ervoor maar toch nog snel genoeg om als rockmuziek te klinken.
Gekleurde lampen flitsten aan en uit en verlichtten tijdelijk de gezichten van de dansenden. Het tempo van de muziek verhoogde en Jeanie's borsten drukten en wreven onbedoeld tegen de zijne, en haar strak gespannen tepels richtten zich op tegen de dunne jersey van haar bloes. Of het door de drank kwam wist zij niet, maar bijna als vanzelfsprekend legde zij haar hoofd tegen zijn schouder en paste zich geheel aan, aan zijn ritme. Jan's been wreef constant langs de binnenkant van haar dijen terwijl hij met haar over de dansvloer zweefde, en zij voelde de dikke bult van zijn penis tegen de zwelling van haar poesje bij elke golvende draai die hij met haar maakte. Ongewild wreef haar onderbuik tegen de zijne, swingend met haar heupen op het ritme van de opzwepende muziek.
"Ik wed dat er op dit moment geen enkele man in de zaal aanwezig is die niet met je naar bed zou willen!" fluisterde hij in haar oor. "Het is dat ik mij zo goed kan beheersen, anders nam ik je hier meteen, staande, op de dansvloer!"
"Oh, ..mijnh.. Eh, Jan?! Niet doen!! Je moet me niet plagen! Maar het is lief gezegd." fluisterde zij blozend tot achter haar oren en legde een hand in zijn nek terwijl zij wat achteruit leunde, en haar verhitte kruis tegen zijn erectie duwde. Haar mond stond half open en zij ademde zwaar. Hun lichamen erstrengelden inéén en raakten elkaar bijna overal.
