De envelop 17

PUBLIEKE BÈTA

Opmerking: u kunt de lettergrootte en het lettertype wijzigen en de donkere modus inschakelen door op het pictogramtabblad "A" in de Story Info Box te klikken.

Je kunt tijdelijk terugschakelen naar een Classic Literotica® ervaring tijdens onze lopende openbare bètatests. Overweeg om feedback te geven over problemen die u ervaart of om verbeteringen voor te stellen.

Klik hier

'Zo,' zei Esther. Haar kweller keek angstig terug.

'Dag Etienne,' voegde Tom eraan toe, 'en wat zullen we met jou gaan doen?'

Esther zei: 'We kunnen hem natuurlijk gewoon bij de politie aangeven. Aanzetten tot verkrachting, stalking, chantage...'

'Lidmaatschap van een criminele organisatie,' vulde Tom aan, 'Ontvoering, huisvredebreuk, schending van het portretrecht, zware mishandeling. 't Loopt op, Etienne, 't loopt lelijk op.' Donatien schudde krachtig met zijn hoofd. Tom knikte even krachtig terug. 'Minder dan tien jaar zal het niet worden.'

Donatien maakte met zijn rechterhand eerst een bezwerend en daarna een vragend gebaar, waarbij hij naar zijn binnenzak wees. Tom voelde en haalde een portemonnee uit de zak. 'Bied je Esther een schadevergoeding aan?' Door de Italiaanse operamuziek moest hij een beetje luid spreken.

Donatien knikte om het hardst. Tom keek zijn vrouw aan: 'Mijn lief, hoeveel schade heb je geleden door Etienne's spelletjes?'

Esther deed of ze nadacht. 'Vooral reputatieschade, denk ik. Ik zal moeten verhuizen, een nieuw leven beginnen, een nieuwe werk- en klantenkring opbouwen... Wat verder nog? Smartengeld, emotionele schade. Alles bij elkaar minstens vijf ton, denk ik.'

Tom liet Donatiens portemonnee tussen duim en wijsvinger bungelen en vroeg sarcastisch: 'Vijfhonderdduizend euro, Etienne. Zou dat hierin zitten? Zullen we eens tellen? Honderd, tweehonderd, driehonderd... vijfenzeventig euro en zestig cent. Hm. Heb je ook nog spaargeld?'

'En bovendien,' vulde Esther aan, 'stel dat we een regeling zouden treffen, wie garandeert ons dan dat hij daarna niet bij wijze van wraak alsnog alles openbaar maakt?' Ze pauzeerde voor dramatisch effect. 'We hebben het er al eerder over gehad, Tom. Ik vind dat we gewoon zijn keel moeten doorsnijden.'

Donatien begon nu als een razend te gebaren, zijn hoofd te schudden, van hen weg te krabbelen en allerlei andere verschijnselen van paniek te vertonen. Ton keek het een tijdje aan, slurpte zijn koffie op en zei: 'Weet je wat? Hij heeft jou in een houdgreep. Maar als wij hem nu eens in een net zo knellende houdgreep namen? Een patstelling: hij zet jou te kijk, wij zetten hem te kijk. Nucleair evenwicht.'

Esther staarde peinzend voor zich uit. 'Ja, dat zou kunnen werken. Maar waar vinden we dan zoveel compromitterend materiaal van Donatien?' Tom keek onderzoekend om zich heen.

'Dat gaan we toch gewoon fabriceren,' antwoordde hij en luguber glimlachend draaiden Tom en Esther hun gezichten synchroon naar de steeds bleker wordende chanteur. Het muntje was aan het vallen.

Onder de steeds angstiger wordende blik van Donatien opende Tom zijn reusachtige valies. Bovenop lag een fototoestel. Esther haalde dat eruit en maakte een paar foto's van haar chanteur.

Tom ging verder met het uitpakken van de tas. Een paar items liet hij aan de lijkbleek geworden Donatien zien: een werkelijk monsterlijk grote dildo met rubberen uitsteeksels, een setje van tien acupunctuurnaalden, bij wijze van subtiel grapje een maïskolf, en een ball gag. Ook haalde hij een laptop tevoorschijn die Esther openklapte en aanzette.

Vervolgens rommelde hij in zijn schoudertas en toonde de ontzette man een videocamera, die hij klaar zette. In de loop van de voormiddag zouden ze, soms allebei tegelijk, opnamen maken. Foto's en video, één voor Esther, één voor Tom. 'Die ga ik de komende dagen monteren tot een pakkende documentaire, zo een die je op Porntube kunt bekijken,' verduidelijkte hij.

Esther had twee maskers uit de tas gehaald: een latex dingetje van Catwoman voor haarzelf, een leren SM masker met ronde, verbaasde ooggaten voor Tom. Zo bleven ze niet alleen onherkenbaar, maar voegden ze nog een extra element van perversiteit toe aan de opnamen.

Toen alles naar behoren was uitgepakt en opgesteld, wendde Tom zich direct tot Donatien en zei: 'Jij moet goed naar me luisteren, Etienne. Knik straks maar als je me begrepen hebt. We gaan de shawl om je mond weghalen en ik verwacht dat je stil blijft. Als je gaat schreeuwen krijg je een vuist in je smoel. Je moet je realiseren dat ik in een moorddadige stemming ben vanwege wat je mijn vrouw hebt aangedaan.' Donatien knikte fanatiek. Esther maakte de shawl los en wrikte de zakdoek uit zijn mond. Donatien bleef stil. Esther bond hem de rubberen ball gag over de mond.

Vervolgens maakte Tom de handboei van pols naar enkel los en dwong hem op te staan. Daarna ketende hij met de andere boei Donatiens twee polsen op zo'n manier dat hij nu aan een verwarmingsbuis vastgeketend stond. Tom had de ketting van de handboei gewikkeld in een theedoek om overdreven geratel tegen te gaan.

Wat zag Donatien er deerniswekkend uit, met zijn dure maatpak en zijn golvende permanent. Naast Tom viel pas op hoe klein hij was. Esther, een lange vrouw van 1,75, keek op hem neer en Tom, met zijn 1,85 was zelfs een hele kop groter. Donatien kon niet langer zijn dan 1 meter 70.

'Esther gaat je nu uitkleden, Etienne,' zei Tom. Afgrijzen groeide in Donatiens ogen. Hij schudde in blinde paniek zijn hoofd en steunde hees vanachter de rubberen bal in zijn mond. 'Nee? Waarom niet? Schaam je je zo voor je lijf?' Hevig knikte hij ja. Tom was onaangedaan.

'Ik kan het me voorstellen. Weet je hoe we je noemen op het werk? Castrateman! Laten we eens kijken of dat waar is, of jij echt een eunuch bent.' Donatien bleef nee schudden 'Je kunt meewerken of tegenstribbelen, het maakt ons niet uit. We hebben voor alle zekerheid een grote kleermakerschaar meegenomen, dus naakt krijgen we je sowieso. Esther, mag ik je verzoeken?'

Door de rubberbal in zijn mond was Donatien niet in staat tot spreken, maar zijn gebaren logen er niet om.

Eerst sjorde Esther Donatiens doublebreasted over zijn schouders tot op zijn geketende polsen. Toen knoopte ze het overhemd los en liet ook dat achterlangs over zijn armen naar beneden glijden. Donatien stond in een ouderwets wit onderhemd. Esther knipte zonder meer de twee schouderbandjes door en trok het witte stuk textiel naar beneden, tot op zijn enkels.

Een pafferig, bleek, bijna haarloos lichaam werd onthuld. Donatien had aanzienlijke borsten. Esther had ergens in een apart vakje van haar hoofd altijd de mogelijkheid opengelaten dat Donatien een vrouw kon zijn, maar dit waren mannenborsten met mannentepels.

Donatien was aan het wrikken en trekken aan zijn boeien maar kon geen kant op. Zijn ogen waren wijd opengesperd en hij straalde afwisselend haat, angst en vooral gêne uit.

Esther ging door de knieën en maakte de riem van de tegenstribbelende man los. Een paar knoopjes, een rits en daar gleed de gabardine broek tot op zijn enkels. Nu had hij nog slechts een onderboekje aan. Ook weer van een duur merk, zag Esther.

Tom had de hele procedure met zijn fotocamera op de voet gevolgd en zoomde nu in op Donatiens kruis. 'Uit die handel!' riep hij enthousiast en hoe de kleine man zich ook verzette, al spoedig had Esther het laatste kledingstuk naar beneden getrokken.

Donatien had ook op zijn buik en op zijn benen maar heel weinig haar. Een enkel blond haartje groeide boven zijn heel kleine penis. 'Eén van onze grappen kunnen we dus niet met hem uithalen, zei Tom. Peinzend keek hij naar Donatiens zorgvuldig gekapte haardos, 'of weet jij nog een ander nuttig gebruik voor de tondeuse?' Donatiens scrotum was minimaal en toen Esther voelde leek het haar dat hij maar één bal had. De kleine man jankte haast van schaamte maar Tom trok zich nergens wat van aan en bleef meedogenloos foto na foto schieten.

Terwijl de muziek van Rossini vrolijk doortetterde, hief Esther Donatiens ene been op om hem uit zijn kleren te laten stappen. Andere voet. Klaar.

Tom greep hem bij zijn beide bovenarmen en Esther maakte de handboeien los. Colbert en overhemd vielen naar de vloer. Handboeien weer vast en daar stond hij. Esther veegde alle kleding bij elkaar en legde het hoopje op een stoel.

Donatien had nu zijn ogen gesloten en Esther begon waarachtig empathie te voelen: ze wist ten slotte precies wat Donatien nu doormaakte.

Ze maakte nog twee espresso's en samen begonnen ze de man grondig te bestuderen. Zijn gezicht was verzorgd als altijd. Tom keek van heel dichtbij en zei: 'Ja hoor, dit is ogenschaduw en lippenstift. Heel subtiel gedaan, maar van dichtbij kun je het duidelijk zien. Verwaarloosbare baardgroei, zo te zien. Dit jongetje hoeft zich maar drie keer per week te scheren.'

Tom liet zijn vingers over Donatiens borsten gaan en langs diens bollende buik. Ook hij bukte diep om de geslachtsdelen van hun slachtoffer beter te kunnen bekijken.

'Dat heeft volgens mij nog nooit iets geneukt. Ik geloof dat we veilig kunnen aannemen dat zijn spelletjes met jou dienden als een ziek soort compensatie voor zijn impotentie.'

Hij nam een stuk visnylon en bond dat tamelijk strak om wat er nog wel van de man tussen zijn benen bungelde. Hij trok er een keer gemeen aan en maakte met zijn vinger een dwingend gebaar naar Donatien: je bent gewaarschuwd.

Donatien liet zijn hoofd hangen en Esther kon zich nauwelijks voorstellen dat zijzelf er nog geen week geleden net zo ellendig en vernederd bij gehangen had. Toen ineens weer wel en intense haat golfde als maagzuur door haar heen.

'Laten we beginnen,' zei ze kordaat. Ze pakte een grimedoos en begon Donatiens gezicht te beschilderen. Ze bracht opzichtig veel fout rouge aan op zijn wangen en het hoerigste zilver dat ze maar had kunnen vinden op zijn oogleden. Donatien hield zijn ogen wijd opengesperd, maar na een dreigement en een speels rukje aan de vislijn sloot hij ze braaf. Esther strooide een klein handje glittertjes door zijn haar en met dikke lippenstift maakte ze haar werk af. Als Donatien nu ergens op leek was het een volledig overdreven opgemaakte travestiet. Tevreden met het resultaat zei Esther: 'Ziezo. Mooie jongen.'

Tijd voor Tom om weer een serie foto's te maken. Daarna koppelde hij het toestel aan zijn computer en na een paar minuten zei hij: 'De eerste set staat online.' Tegen Donatien verduidelijkte hij: 'We hebben een webpage ingericht geheel gewijd aan jou. Noem het een modern soort vriendenboek.'

Volgens het van tevoren opgestelde scenario moest Esther zich nu uitkleden. Het voelde zo vreemd aan om in Donatiens gezelschap datgene te doen waartoe hij haar eerder zovaak gedwongen had, maar nu volkomen vrijwillig. Het was een bevrijding. Toen haar borsten tevoorschijn kwamen deden ze dat glorieus, haar beringde kut leek wel zegevierend mee te zingen met de operamuziek. Het was zo surrealistisch. Toen ze een speciaal aangeschaft, peperduur lederen SM-lijfje had aangetrokken, dat haar schoot vrij liet en haar borsten ondersteunde maar naakt liet, maakte Tom ook van haar een paar foto's. Hij werd vooral enthousiast toen Esther haar benen wijd opende en achter het rood van de clitring de glinstering van haar vagina zichtbaar werd.

Hij droeg haar op om zo met haar benen wijd op de stoel te blijven zitten en gewapend met een klein model kettingschaar liep hij op zijn vrouw af. 'Nu gaan we één van jouw zogenaamde eigendomsbewijzen verwijderen,' legde hij uit aan de geketende chanteur.

Esther draaide de rode ring zodanig dat het puntje van de schaar hem -- heel voorzichtig! --aan de achterkant door kon knippen. Met twee tangetjes trok Tom het ringetje uit elkaar en zo gleed het met gemak van Esthers clitoriskapje af.

Hij trok de twee uiteindes nog wat verder uit elkaar, en duwde het Donatien in zijn twee neusgaten, waar het klem kwam te zitten. Nu leek het alsof de ring door het tussenschotje heenging. De robijn zat precies in het midden, pal op zijn bovenlip. Goed voor weer drie foto's.

De naakte Esther greep de Donatien bij zijn onderontwikkelde geslachtsdelen en kneep eens flink. 'Hoe ben jij eigenlijk met pijn, Meester?' fluisterde ze in zijn oor. Ze kreeg slechts gepiep als antwoord.

Uit een doosje haalde ze twee kingsize veiligheidspelden, die ze voor Donatiens ogen liet dansen. 'Twee gaten heb jij in me gemaakt. Twee gaten maak ik in jou.' Haar ogen schoten bliksem naar haar slachtoffer. Donatien kon niet verder achteruit, maar bewoog manisch en in ongecontroleerde spasmen. Tom zette het fototoestel op zijn statief en draaide de draad van de ontspanner in het toestel. De videocamera draaide ook. Toen kleedde hij zich, onder stilzwijgend applaus van Esther, naakt uit, zette zijn bizarre SM-masker op en hees zich in zijn eigen, eveneens nieuw aangeschafte zwartlederen outfit met allerlei ijzerbeslag. Daarna nam hij Donatien in een schoudergreep. Buiten beeld knipte hij op de ontspanner om een volledige reportage te kunnen blijven maken.

Esther opende de eerste veiligheidspeld en duwde hem langzaam tegen Donatiens tepel. De kleine man piepte nu niet eens meer, maar snikte en kwijlde en griende. Terwijl Tom hem in bedwang hield, stak Esther de speld door zijn linkertepel. Donatien gilde als een speenvarken, bijna op dezelfde toonhoogte als de heldentenor uit Italië, die op de stereoset heel emotioneel over het een en ander aan het zingen was. Ze klikte de speld meteen dicht en gaf toen de tweede aan Tom, die de andere tepel doorboorde. Het viel Esther op dat haar man een behoorlijk erectie aan het ontwikkelen was. Verwarrend vond ze dat, maar wel leuk eigenlijk.

Terwijl ze Donatien even rustig lieten bijkomen, bekeken Tom en Esther een paar van de laatste opnamen. Het zag er heel overtuigend uit: een half naakte Meester en Meesteres die een toegewijde masochist aan het verwennen waren. Terwijl ze haar slachtoffer scherp in de gaten hield, speelde Esther afwezig door het leer van zijn broekje met de pik van haar Tom, die foto na foto over het scherm liet glijden. 'Wat is-ie lief zo, hè?' zei hij sarcastisch.

'Een snoesje. Zeg, wat denk je: zullen we nu iets in hem steken?'

Tom zei: 'Wacht nog even, mijn liefste. Eerst nog iets op zijn bolle buik schrijven.' Hij deed een greep in de grimedoos van Esther en met een dikke viltstift schreef hij "ik ben de pisdrinkende hoer van Meesteres Justine en Meester Alphonse". Dat was, na Donatien, de tweede voornaam van de illustere Markies de Sade. Hij las het voor opdat Donatien het ook zou begrijpen. Donatiens hoofd parelde van het angstzweet, dat hem aan alle kanten aan het uitslaan was.

Tevreden met zijn werk nam Tom grinnikend weer een paar foto's.

'Ik ben bijna klaar om dingen in hem te steken, maar eerst wil ik wat we nu hebben weer naar de website uploaden. Geef me een paar minuten. Misschien nog zo'n lekker bakje koffie?' Esther vloog en de jammerende man bleef een in de steek gelaten hoopje ellende.

Esther vond een potje vaseline in de tas en ze smeerde de kleinste van de vibrators die ze gekocht hadden met het vette spul in.

'Nu wil ik eindelijk zijn gat zien,' riep ze bloeddorstig. Tom maakte Donatiens polsen los, draaide hem om en knipte de handboeien weer vast aan de leiding, maar nu lager, zodat hij een beetje gebukt moest blijven staan. Esther streek met haar borsten langs Donatiens bovenarm en ging toen met haar nagels over zijn rug in acht parallelle krassen naar beneden, een intens gekreun veroorzakend. Tom werkte Donatien op zijn knieën en duwde zijn hoofd tegen de grond. Voordat hij iets door had, stak de vibrator voor een centimeter of twee in zijn gat. Esther draaide hem op volle kracht en begon haar vroegere Meester in een hoog ritme te neuken. Onderwijl kirde ze allerlei zinnetjes als: 'Lekker hè, grote jongen. Moet het harder, mmmm? Oh, je wilt hem dieper. Ontspan je, dan is het allemaal veel lekkerder. Oh, wat gaat die er vlot in, dat heb je vaker gedaan, is het niet?'

Toen de vibrator helemaal in Donatien verdwenen was, maakte Tom de kleine man weer los en samen dwongen ze hem naar zijn slaapkamer voor het hoogtepunt van de voorstelling. Op zijn eigen bed werd Donatien met vier handboeien aan de vier hoeken van het bed vastgeketend.. De vibrator werd met tape klemgezet en bleef diep in Donatiens anus doortrillen. Tom deed de gag los, trok even ter herinnering gemeen aan het nylonkoord om Donatiens zak en zei: 'Mond open, schoft, en geen kik!' Hij stelde de twee camera's op.

Nu stond het onderdeel op het programma waar Esther zich van te voren het meest zenuwachtig over gemaakt had.

Ze hurkte over Donatiens hoofd heen en begon zich introvert te ontspannen. 'Pisdrinkende hoer van Meesteres Justine,' zei ze rustig. Ze sloot haar ogen een moment en concentreerde zich op spierontspanning. Plassen in publiek was nog steeds moeilijk voor haar.

Maar toch spoot ze even later een redelijk straaltje over haar chanteurs gezicht. Donatien wendde briesend zijn hoofd af, maar was hulpeloos. Tom riep: 'Mond open!' en trok aan de nylon draad. Donatien opende zijn mond met een kreet en Esther mikte haar plas erin. Toen ze klaar was veegde ze haar schaamlippen schoon aan Donatiens dekbed, opgelucht dat dit voorbij was.

Tom maakt de twee enkelboeien los van het bed en trok ze omhoog, waarna hij ze weer vastketende aan het smeedijzer van het hoofdeinde. Nu lag hij met zijn voeten hoog de lucht in en zijn armen gespreid. Zijn kont stak de lucht en Tom en Esther hadden vrij spel. Esther trok de vibrator uit Donatiens gat en smeerde een driedubbeldikke klodder Play O in en om zijn aars, wat de man een brul van pijn en verbazing ontlokte. De dildo met rubberen uitsteeksels werd zeer grondig ingesmeerd en voorzichtig schoof ze die in zijn gat. Weer ging het opvallend makkelijk en Tom opperde: 'Volgens mij hebben we de geheime passie van Etienne Castrateman ontdekt. Het ziet er uit alsof dit dagelijkse routine is voor onze kleine vriend.'

'Moet we in dat geval niet iets extremers in zijn reet duwen?' vroeg Esther zich af. Ze pakte het telefoontje dat ze van haar kweller had moeten kopen en hield het voor de paniekerende ogen van haar voormalige Meester.

Zoals van tevoren afgesproken zei Tom na een paar seconden: 'Laat dat maar. Ik weet iets leukers om te doen.' Met die woorden ritste hij zijn lederen broek open en bood Esther zijn halfstijve penis aan. Voor de verblufte ogen van haar vroegere Meester begon Esther haar echtgenoot vakkundig te pijpen. Vlak voordat Tom steunend klaar zou komen nam ze hem uit haar mond en greep de videocamera. Doormasturberend mikte Tom op het hoofd van Donatien. Esther greep het nylon koord en siste: 'Mond open, NU!' Vertwijfeld schudde Donatien zijn hoofd. Esther trok hard en met een schreeuw verkrampte hij. Tom greep een handvol haar en hield Donatiens hoofd in de goede houding. Op dat moment spoot hij vier, vijf stralen over Donatiens gezicht. Zeker twee ervan verdwenen er in zijn mond. 'Slik door,' zei Esther, en beduusd deed de kleine man wat hem bevolen werd. Alles was gefilmd.

Esther haalde de vibrator uit Donatiens anus. Ze maakten de enkelboeien los en deden hem de gag weer om.

Als een goed georganiseerde machine begonnen de twee alle sporen van hun samenzijn op te ruimen. Alle seksspullen, inclusief het tril-ei, gingen in plastic tassen in het valies. De opzichtige SM-kleding ging uit en ook in de tas. Camera's en computer werden opgeborgen. Esther verzamelde alle materiaal dat ze kon vinden dat Donatien van haar gemaakt had. Tom wiste alles wat hij met de zoekacties op de drie computers van de kleine man gevonden hadden, daarna wiste hij zoveel mogelijk van wat hij verder nog aan plaatjes en video kon vinden. In geval van twijfel: weg!

Als allerlaatste haalde Tom de reusachtige ingelijste foto van de muur en wikkelde hem in een paar vuilniszakken die hij met tape dichtplakte.

Toen keerden ze terug naar de slaapkamer, keurig gekleed en klaar om te vertrekken. Tom maakte een van de twee handboeien los en hield het sleuteltje van de laatste boei net buiten bereik van Donatien in zijn hand.

'Etienne, ik heb goede hoop dat we tot een overeenkomst zullen kunnen komen. Net als jij ben ik een man van eer. Ik beloof je dat geen enkele van de vandaag gemaakte opnamen ooit bekendgemaakt zal worden, zolang jij je gedraagt en ons ook verder volledig met rust laat. Is dat een deal? Je mag praten.'